สิบแปดมงกุฎ ตอนที่ 1 สำนวนไทย ของ ขุนวิจิตรมาตรา ( สง่า กาญจนาคพันธ์ ) เขียนไว้ว่า สิบแปดมงกุฎ นำมาใช้เป็นสำนวนในสมัย พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว เมื่อมีนักเลงการพนันใหญ่ลือชื่อพวกหนึ่ง กล่

สิบแปดมงกุฏ ตอนที่ 2 เกยูร คือ ท้าววิรุฬหก ผู้เป็นใหญ่ในยักษ์ทั้งหลายและเป็นหนึ่งในจตุโลกบาลประจำทิศใต้ ได้แบ่งภาคมาเป็นเกยูร วานรเมืองขีดขิน หัวโขนจะเป็นหน้าวานรปากอ้า สีม่วงแก่ มักปรากฏชื่อในกองทัพต

สิบแปดมงกุฏ ตอนที่ 3 โกมุทหรือโคมุท คือพระหิมพานต์ ผู้ดูแลรักษาป่าหิมพานต์ มีฤทธิ์เดชเก่งกล้ามาก รบชนะพวกยักษ์เสมอ แบ่งภาคมาเป็นวานรเมืองขีดขิน หัวโขนจะเป็นหน้าวานรปากอ้าสีดอกบัวโรย (บ้างก็ว่าหุบปาก)

สิบแปดมงกุฏ ตอนที่ 4 ไชยามพวาน (คนธงของกองทัพพระราม) คือ พระอีศาณหรือพระวิศาลเทวะบุตรแบ่งภาคลงมาเกิดเป็นสิบเเปดมงกุฎ (เสนาวานร) ฝ่ายเมืองขีดขิน มีโคลงประจำภาพจากระเบียงผนังวัดพระศรีรัตนศาสดาราม ว่า คน

สิบแปดมุงกฎ ตอน 5 มาลุนทเกสรนี้ คือพระพฤหัสบดี เทวดานพเคราะห์ แบ่งภาคลงมาช่วยพระรามปราบอสูร เป็นเสนาวานรสิบแปดมงกุฎฝ่ายเมืองขีดขิน ได้รับการกล่าวถึงในการจัดทัพสู้รบ ดังปรากฏความตอนหนึ่งในบทละครเรื่องร