งามเร้ารึงหนึ่งในใจไม่มีสอง หวังใฝ่ปองร่วมเรียงเคียงเขนย เฝ้าเพ้อฝันหวั่นนวลน้องมองผ่านเลย จึ่งเฉลยความในใจใส่บทกลอน พิศวาสพิลาสสิ้นแทบดิ้นดาย เชือดหทัยใส่มือน้องว่าปองจิต อย่าขว้างทิ้งทำลายไร้น้ำมิตร

คว้านดวงแดเด็ดใจมอบให้เธอ พลันเสนอรอเธอตอบสนอง นานเพียงใดหวังไว้ได้เคียงครอง ฤาต้องหมองปองตรมข่มในทรวง ทุกทุกห้วงรอเธอนั้นแค่หันมา เจ้าดาราสูงค่ากว่าเอื้อมถึง ดายแดดิ้นด้อยราคาพารำพึง ใฝ่คนึงดึงดาวเจ้

"ร่าย"กลอนกล่าวสาวเจ้าจงเห็นจิต "ร้อย"จริตชิดมายานัยตาหวาน "เรียง"หทัยพร่างพรูคู่เคียงพลัน "ดวงใจ"ฉันหั่นหอบมอบให้เธอ จงเมตตาปันใจให้สักเสี้ยว มีน้องนางหนึ่งเดียวมิเหลียวไหน พร่ำเพ้อพกอกกรุ่นด้วยอุ่นไ

ฝากหัวใจใฝ่รักสลักปอง ยกฤทัยให้เคียงครองต้องไฉน มอบชีวายุพาพินจวบสิ้นไซร้ มิเผลอไผลเหลือบมองน้องนางใด เป็นหนึ่งเดียวในทรวงให้ห่วงหึง ปานรำพึงพกเพ้อพร่ำไฉน เปรียบเปรยแล้วเลิศหล้าสุราลัย แคว้นแดนใดหาเที

งามฝนโรยโปรยละอองจากท้องฟ้า งามกานดาพาจิตพิศมัย งามอนงค์คงเลิศเฉิดฉันท์ฉาย งามทรามวัยเปล่งปลั่งสะพรั่งพริ้ง งามรอยยิ้มพิมพ์ลักษณ์หักในทรวง งามดาดวงห้วงหัวใจไห้โหยหา งามอนงค์ใหลหลงทรงพักตรา งามเกินเปรี

งามออร่าเปล่งประกายให้สวยใส คมบาดใจไล้ทรวงสุดห่วงหา พิศวาสพลาดใหลหลงอนงค์นา ลึกเกินกว่าถอนทรวงห้วงหทัย ทำฉันใดได้เรียงตั่งเคียงหมอน นุ่มหนุนนอนออดอ้อนผ่อนกระสันต์ แนบนิทราฝันดีทุกวี่วัน อุ่นไอกันกอดก่

แขกรับเชิญเดินดุ่มด้วยใจเหงา งานแต่งเขาเรารวมร่วมด้วยจิต โดดดายเดียวเจ็บหนอท้อชีวิต พรหมลิขิตขีดมาเอกาเปลี่ยว โฉบเฉลียวเหลียวมองจ้องใครใคร ต่างสุขใจฤทัยอยู่คู่สุขสันต์ ปล่อยเราโสดโอดฤดีชีวาหวั่น คู่ขอ

งามดาราหมื่นพันจำนัลเอ่ย หวานทรามเชยเกยกอดสุดพรอดพร่ำ ร้อยราตรีค่ำนี้ฤดีฉ่ำ แสนตอกย้ำคำเอื้อนอ้างอักษร สัญญารักสลักดาวสุดพราวพร่าง จันทร์กระจ่างเป็นสักขีทีได้ไหม ลมรำเพยพัดยอดหญ้าพาไสว ไม่เท่าใจดวงนี้

เป็นJigsawของใจให้ห่วงหา พรหมลิขิตขีดเขียนเวียนมาพบ พิศวาสพิลาศพามาบรรจบ เพียงแค่สบนัยตาพาขวยเขิน ที่ขาดเกินเดินมาต่อให้เติมเต็ม เปรี้ยวหวานเค็มคงบทเรียงรสไว้ หัวเราะร่าน้ำตารินจวบสิ้นใจ ขอมีเธอเสมอไป