“ความดับไม่เหลือ” เรื่องความดับไม่เหลือนั้น มีวิธีปฏิบัติอยู่ ๒ ชนิด กล่าวคือ ตามปกติก็ให้มีดับไม่เหลือแห่งความรู้สึกยึดถือว่าตัวกูและของกู อยู่เป็นประจำ นี้อย่างหนึ่ง

พระอรหันต์ คือใคร ? ทำอย่างไร โลกนี้จึงจะไม่ว่างจาก"พระอรหันต์" พุทธพจน์ก่อนปรินิพพาน มีอยู่ว่า... " อิเม เจ ภิกฺขเว ภิกฺขู สมฺมา วิหเรยฺยุํ อสุญฺโญ โลโก อรหนฺเตนิ อสฺส ภิกษุทั้งหลาย ถ้าภิ

"การละตัวตนโดยสิ้นเชิง ต้องละทั้งฝ่ายดีและฝ่ายชั่ว" " ... ตัวกู ของกู หรือที่เรียกในหลักธรรมชั้นสูงของพุทธศาสนาว่า อัสมิมานะ อันมีความหมายตรงกับคำว่า Egoism อย่างยิ่ง ซึ่งเมื่อกำจัดเสียได้แล้ว จะประ

“อานาปานสติภาวนา เป็นเรื่องสำคัญที่สุด เป็นพุทธศาสนาที่สมบูรณ์” “ … สิ่งแรกที่จะต้องรู้จักนั้น คือ ความทุกข์ ความเห็นแก่ตัวเป็นเหตุให้เกิดความทุกข์ เรื่องขันธ์ ๕ อันเป็นที่ตั้งแห่งความเห็นแก่ตัว

"หัวใจของการปฏิบัติเกี่ยวกับสุญญตา" " ... ทำไมจึงพูดเรื่องนี้โดยหัวข้อนี้ ก็เพราะเหตุว่าเรื่องทุกเรื่องย่อมมีส่วนที่เรียกว่า หัวใจ การจับส่วนที่เป็นหัวใจให้ได้ ย่อมเป็นการสะดวกในการที่จะปฏิบัติได้โดยง

“คำพูดที่เข้าใจยาก เกี่ยวกับการละตัวกูของกู” “ … ธรรมะปาติโมกข์ในวันนี้ ก็จะได้พูดกันถึงเรื่องเกี่ยวกับ ตัวกูของกู ไปตามเดิม

“ไม่ทุกข์ หากจิตว่าง … จิตว่าง คืออะไร อย่างไร ?” “ … การมีชีวิตด้วยจิตว่าง

“เรา ไม่เป็นอะไรเลย” “ … ในวันนี้จะพูดเรื่องว่า โดยที่แท้ เราไม่เป็นอะไรเลย ที่แท้เราไม่เป็นอะไรเลย

“ไม่ยึดมั่นถือมั่น … ย่อมหลุดพ้น” “ … เพราะไม่ยึดมั่นถือมั่น ย่อมหลุดพ้น ดังนี้ ฟังดูก็เป็นคำง่าย ๆ เด็ก ๆ ก็พูดได้ เด็ก ๆ ก็พอจะเข้าใจว่าเพราะไม่ยึดมั่น ย่อมหลุดพ้น