## กริ๊ง.. กริ๊ง...กริ๊ง... เสียงนาฬิกาปลุก## นิก รีบเอื้อมมือไปกดปิดที่ปุ่มนาฬิกา นี่ตีห้าแล้วเหรอ ตื่นเร็วยัยนิกวันนี้วันจันทร์เธอต้องรีบไปขึ้นรถโดยสารไปโรงเรียนนะ 05.45 น. ของหน้าหนาว ฟ้ายัง

"เฮ้อ" ถึงซะทีกองรักษาการเนี่ยแหมนึกว่าจะไม่รอดซะแล้ว แต่ว่า.. ไหนๆก็ไหนๆแล้วขอหันกลับไปดูซะหน่อยเถอะใครกันนะที่เดินตามเรามา ผีรึคน? คิดแล้วนิกก็หันหลังกลับทันที เพ่งสายตามองไปตามทาง เอ๊ะ! ไม่เห็นมีใค

"แม่ค้าจ๊ะ เอาขนม 4 ชิ้น น้ำหวาน 2 จ้า ขอเยอะๆ นะจ๊ะ" นิกสั่งขนมแล้วเราไปนั่งทางนั้นกันดีกว่านะกระแตว่าจะได้มองเห็นชัดๆ "ทานขนมกับน้ำหวานเยอะๆ ระวังอ้วนแล้วไม่สวยนะครับ" นิกและกระแตหันขว

"เพล้ง" เสียงขวดกระทบพื้น ตามด้วยเสียงตุ๊บตั๊บๆ กระแตวิ่งทันที ส่วนนิกยืนนิ่งด้วยความตกใจกลัว พลันก็มีเสียงเรียก "ทางนี้ครับ เร็วเข้า" นิกยังนิ่งทำไรไม่ถูก ได้สติอีกทีก็พบว่าตัวเองถูกดึงแขนวิ่งไปถึงบ้

ที่บ้าน..ของนิก เวลา 22.30 น. นิกทำงาน การบ้าน เพื่อส่งอาจารย์ ค่ะแม่ ใกล้จะสอบแล้ว นิกขอปั่นอีกสักแป๊บนะคะ ประเดี๋ยวหนูก็จะนอนแล้วค่ะ

"ก็อก ก็อก ก็อก" พี่มี .. พี่รตี..นงค์ มีคนอยู่บ้านไหมคะ (คุณน้าสำเนียง ภรรยาทหารข้างบ้าน) สวัสดีค่ะ คุณน้า (ว่าพลางนิกก็ยกมือไหว้) อาทิตย์นี้พ่อกะแม่ไม่ได้มาบ้านสวนค่ะ มีแค่นิด พี่เก๋ พี่นงค์ค่ะ คุณ

ณ สนามฝึกในค่าย หนึ่ง สอง.. สาม สี่ ... หนึ่ง สอง สาม สี่... หนึ่ง สอง สาม สี่ วิ่งเร็วหน่อย ๆ ให้ไวอย่าช้า (เสียงเด็กชาย) สั่งเพื่อนๆ

ซันนี่ : "ว้าว ว้าว ว่าที่ฯ หล่อจังเลย ว่าไหมคุณนาย" หนึ่งนั่งหน้าแดงเขินหนัก อึ่ง : สวัสดีค่ะพี่หมู มาทานข้าวด้วยกันค่ะ เชิญทางนี้ค่ะพี่ สาวๆ อยากรู้จักค่ะ หมู : สวัสดีครับ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยน