เมื่อเป็นเด็กแม่จุ๋มจำได้ว่าช่วงเวลาสิบปีช่างดูยาวนาน รู้สึกอยากโตเร็ว ๆ แต่พออายุประมาณสามสิบ เอ...ทำไมเวลาผ่านไปเร็วจังแฮะ แล้วชะตาชีวิตพรหมลิขิตก็ชักพาให้พบพาคู่ชีวิต แต่งงานกัน แล้วก็มีลูก ตอนเลี้

เมื่อใบแห่งความสุขที่เรียกว่า "ใบอนุญาตให้จัดการศึกษาขั้นพื้นฐานโดยครอบครัว" จากสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาส่งมาถึงมือ บทเพลงแห่งการเรียนรู้ของบ้านเราก็เริ่มบรรเลงทันที สามคนแม่ลูกช่วยกันจัดห้องเรียน ท

สังคมของเด็กโฮมสคูล... "ไม่ไปโรงเรียนแล้วจะมีสังคมเหรอ จะมีเพื่อนมั้ย" เป็นคำถามภาคบังคับของชาวโฮมสคูล ผู้ถามที่ตั้งใจใส่ใจฟังคำตอบนั้นมีอยู่มาก นำความชื่นใจมาให้ผู้ตอบ

พ่อแม่โฮมสคูลจะสอนลูกได้หรือ ? นั่นสิคะ ลองนึกภาพแม่ที่ต้องอยู่กับลูกสองคนตลอด 24 ชั่วโมง สถานการณ์ไม่น่าจะอำนวยความสะดวกต่อการเป็นคุณแม่แสนสวยผู้ใจดีเอาซะเลย ยิ่งถ้าหน้าตาพอไปวัดไปวาได้แบบแม่จุ๋ม หาก

แผนการจัดการศึกษา ขั้นตอนที่เป็นรูปธรรมแรกของการจัดการศึกษาขั้นพื้นฐานโดยครอบครัวคือ "การเขียนแผนการศึกษา" ที่ชาวโฮมสคูลเรียกกันสั้น ๆ ว่า "การเขียนแผน"