สวัสดีค่าาา 🙏🏻 ห่างหายไปนาน พอดีทางเราแอบไปซุ่มเงียบทำนิยายรักกันมาจ้า 😍 เป็นนิยายรักเรื่องยาวเรื่องแรกของทางเราเลย ไรท์ตั้งใจแต่งมากจนผมจะหงอกหมดหัวอยู่แล้ว 🤣 ไงขอฝากพี่นาวินกับน้องมีนาไว้ในอ้อมอ

สวัสดีค่าาา 🙏🏻 ขอฝากนิยายหน่อยนะคะ 😍 ตอนนี้ลงรายตอนแล้ว หากท่านใดสนใจตามไปอ่านได้เลยนร้าา นิยายลงทุกวันเลยจ้า คำโปรย

ว่าแต่ข่าวที่คุณแอบกิ๊กกั๊กกับพี่ยี่หวา นี่ก็เป็นเรื่องจริงนะสิ! พวกคุณถึงได้มาอยู่ด้วยกันแบบนี้” ฉันถามออกไปอย่างสอดรู้สอดเห็น “ก็คุย ๆ กันอยู่นะครับ…แถมก่อนเกิดเรื่อง ผมกำลังเข้าได้เข้าเข็มกับเธอเลย

....เมื่อกี้ฉันฝันไปเหรอ ต้องใช่แน่ ๆ เลย ก็ว่าใครมันจะอยู่ดี ๆ แล้วเข้าไปอยู่ในร่างของดารากันล่ะ…. “ฟื้นแล้วเหรอ” ฉันมองไปตรงหน้า เห็นใบหน้าของผู้หญิงคนหนึ่ง กำลังจ้องมองมาทางฉันอยู่ในระยะใกล้ เธอค่อ

“คุณวางยาฉัน!!! แถมเรายังคุยกันไม่รู้เรื่องเลย คุณก็หนีไปแล้ว!!!” (ผมไม่ได้หนี แต่ผมมีประชุมด่วน แล้วนี่ก็เพิ่งได้ออกมา ถ้าผมหนีคุณ ผมคงไม่รับสายคุณหรอก)

ขณะที่กำลังมองรถวิ่งผ่านไปผ่านมาอยู่นั้น อยู่ดี ๆ ก็เห็นภาพตัวเองในร่างสาวอ้วน ใส่กางเกงผ้ายืดขายาว และเสื้อยืดแขนยาวมีฮู้ด ที่ถูกดึงขึ้นมาคลุมหัว สีดำทึบไปทั้งตัว กำลังยืนโหนรถเมล์คันนี้อยู่ ด้วยใบหน

ตึกนี้เป็นตึกปูนที่ถูกทาด้วยสีเทาเข้ม และเป็นตึกทึบที่ไม่มีลวดลาย หรือหน้าต่างระบายอากาศเลยสักบาน จะเห็นเด่น ๆ ก็คงมีเพียงประตูกระจกบานเลื่อนสีดำทึบเท่านั้น คงใช้สำหรับให้ทุกคนเดินเข้าเดินออกแน่ ๆ มัน

นี่เหรอที่บอกว่า จะดีหรือไม่ดี ให้ไปวัดกันจากด้านใน...อะไรของเขาน่ะ? ตอนออกแบบตึกนี้ขึ้นมา ตาบ้านั่นกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่นะ ถึงได้ออกแบบมาเป็นแบบนี้ “เชิญคุณยี่หวาเข้าไปลงทะเบียนก่อนนะคะ” คุณเอมม่าพู

“วันนี้หมูอ้วนของพี่เป็นอะไรเนี่ย~ เจอพี่ไม่เห็นยิ้มเลย~” เขาพูดขึ้นมาอีกครั้งเสียงอ่อนเสียงหวาน นั่นทำให้ฉันดึงสายตากลับมามองเขา “พี่รักนาไหม” ฉันถามและจ้องตาเขาเขม็ง