ในช่วงเริ่มต้นสงครามโลกครั้งที่สองประมาณ 1941 ญี่ปุ่นได้ก่อตั้งโรงเรียนวิศวกรรมศาสตร์ขึ้นมาแห่งหนึ่งชื่อ The Second Faculty of Engineering ที่มหาวิทยาลัย Imperial Tokyo เพื่อผลิตวิศวกรที่จะมาออกแบบอาวุธ เรือรบ เครื่องบินรบ ฯลฯ ให้แก่กองทัพ โดยคัดเลือกนักเรียนระดับหัวกระทิจากทั่วประเทศมาเข้าชั้นเรียนโดยเรียนจากวิศวกรตัวจริงผู้ออกแบบอาวุธให้กองทัพในขณะนั้น
หลังจากญี่ปุ่นพ่ายแพ้สงครามในปี 1945 โรงเรียนแห่งนี้ก็ไม่มีความจำเป็นอีกต่อไป และถูกปิดไปในเวลาต่อมาหลังจากเปิดการเรียนการสอนมาได้เพียง 9 ปีโดยที่นักเรียนจากโรงเรียนแห่งนี้ไม่ทันได้รับใช้ชาติเลย จบออกมาก็ต้องไปทำงานในโรงงานสิ่งทอ เพราะเป็นอุตสาหกรรมเดียวที่ญี่ปุ่นสามารถทำได้หลังสงครามจบใหม่ๆ
แต่สิ่งที่รัฐบาลญี่ปุ่นไม่ได้คาดหวังมาก่อนก็คือศิษย์เก่าที่เป็นมรดกที่ผลิตจากโรงเรียนแห่งนี้
เมื่อสงครามสิ้นสุดลงและญี่ปุ่นต้องเริ่มสร้างประเทศขึ้นมาใหม่ รัฐบาลญี่ปุ่นได้นำบรรดาศิษย์เก่าที่จบการศึกษาจากโรงเรียนแห่งนี้กลับมาใช้ประโยชน์อีกครั้ง โดยได้กลายเป็นผู้บริหารของบริษัทซึ่งจะกลายเป็นอุตสาหกรรมยักษ์ใหญ่ของโลกในเวลาต่อมา ไม่ว่าจะเป็น Nissan Motor, Mazda Motor, Sony, Hitachi และอื่นๆอีกมากมายรวมทั้งบริษัทที่เป็นผู้ผลิตชิ้นส่วนต่างๆเพื่อป้อนอุตสาหกรรมเหล่านี้ด้วย ผู้บริหารเหล่านี้ต่างเคยเป็นเพื่อนร่วมชั้น ร่วมโรงเรียนกันมาก่อนทั้งสิ้น
วิศวกรระดับหัวกระทิเหล่านี้ได้ตระเวณไปดูงานการผลิตรถยนต์ เครื่องใช้ไฟฟ้า ฯลฯ ในยุโรปและสหรัฐ และก็อปปี้ทุกอย่างกลับมาทำที่บ้าน โดยสร้างให้ดีกว่าเดิม ถูกกว่าเดิม จนในที่สุดญี่ปุ่นก็ได้กลายเป็นประเทศอุตสาหกรรมชั้นนำภายในเวลาไม่กี่ปี
โรงเรียนซึ่งไม่ค่อยเป็นที่รู้จักแห่งนี้จึงนับว่าเกิดมาได้เหมาะกับเวลา และเป็นโชคดีของประเทศญี่ปุ่นอย่างแท้จริง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
