29 ก.ย. 2019 เวลา 01:40 • การศึกษา
วันนี้ไม่ได้นำอะไรมาฝากแค่อยากจะบอกว่า ขอบคุณผู้ติดตามทั้ง 213 ท่าน ผมคนนึงที่โหลด BD มาทดลองใช้น่าจะคนแรกๆก็ว่าได้ แต่ตอนนั้นก็ยังคิดไรไม่ออกว่าจะเขียนเรื่องอะไรดี ก็แอบมองคนอื่นเขียนกันไปก่อน ก็เห็นว่า สังคมที่นี่ค่อนข้างดีเลยทีเดียว เป็นสังคมอุดมปัญญาเลยทีเดียว เป็นแหล่งรวมนักปราชญ์ก็ว่าได้ พอคิดได้ว่าคิดจะเขียนอะไร ก็เขียนอะไรที่ตัวเองชอบและถนัดดีกว่า ตัวผมเองเป็นเด็กบ้านนอกที่มีความฝัน ฝันเพียงอย่างเดียวว่า อยากเรียนให้จบสูงๆเท่านั้นเอง แต่คิดไปคิดมา พ่อแม่ไม่น่าจะสามารถส่งเราเรียนได้ แต่ด้วยความโชคดีของเด็กบ้านนอกตัวดำๆคนนึง พ่อผมมีโอกาสได้เข้ามานมัสการหลวงพ่อพระพุทธชินราช ก็เลยได้มาประกาศที่วัดว่า รับสมัครเด็กอายุ 12 ปีขึ้นไป บวชเรียนฟรี พ่อผมก็นำโบรชัวร์ของทางวัดมาให้ผมดู ผมก็งง ว่า มันจะทำให้ผมเรียนจบได้อย่างไรกัน แต่ก็เพราะเชื่อในตัวพ่อเลยมาสมัครบวชแล้วก็ได้มีโอกาสบวชเรียนต่อ ตั้งแต่ ม.1 ถึง ป.ตรี รวมๆแล้วก็ 11 ปี เต็ม แต่พ่ออยู่ไม่ทันเห็นความสำเร็จของลูกชายคนเล็กคนนี้ แต่เชื่อว่าพ่อน่าจะเห็นอยู่ที่ไหนสักแห่งแน่นอน ร่ายยาวมาถึงตอนนี้ ผมเป็นเด็กบ้านนอก มีอย่างเดียวที่ผมสนใจคือ ภาษาอังกฤษ เพราะอะไรนะเหรอ เพราะผมคิดว่า มันคือ สิ่งแปลกใหม่ที่สุดในชีวิตของเด็กบ้านนอกคนนึง ตอนเด็กจะชอบแอบเอาหนังสือเรียนของพี่มาอ่าน แล้วชอบ ก็เลยทำให้ผมสามารถ เขียนอ่าน ภาษาอังกฤษได้ตั้งแต่ประถม แต่ตอนที่ผมพูดได้จริงๆน่าจะตอน ม.ปลาย ด้วยความที่วัดผมเป็นวัดท่องเที่ยวจะมีชาวต่างชาติเยอะ ผมก็มีความคิดว่าอยากจะเป็นคนอธิบายข้อมูลของวัดที่เรารู้ ก็เลยไปหาหนังสือมาอ่าน เป็นพวก Conversation ทั่วไป จำได้ว่า ท่องไปหลายประโยคมาก แต่พอเจอฝรั่งจริง ลืมหมดเลย พูดแค่ Hello เอ่อ เอิ่ม แล้ว Goodbye เลย แล้วเดินหนีเลย เหงื่อแตกเต็มเลย 555+อายมาก กลับมาที่ห้องบอกกลับตัวเองว่า กูไปทำไรมาเนี่ย ไม่เอาแล้วแบบนี้ แต่วันต่อไปก็ไปอีก เรียกได้ว่าไม่เข็ด เอาวะ มันต้องได้ แต่ตอนที่ไปพูดคือไปพูดจริงๆนะ คือท่องไปเท่าไร ก็พูดตามนั้น ส่วนเค้าจะตอบกลับมาอย่างไรไม่รู้ เพราะฟังไม่ออก นั่นเป็นจุดประกายว่า 2 skills นี้เป็นสิ่งที่เราต้องฝึกเพิ่มอย่างหนัก คือ Listening และ Speaking โปรดติดตามตอนต่อไป นะครับ รู้สึกว่าจะย้อนไปไกลมากน่าจะเกือบๆ 20 ปีเห็นจะได้ อุ้ย คราวนี้รู้หมดเลยว่าเราอายุเท่าไร 555
รูปสมัยเป็นครูฝึกสอนถ่ายคู่กับปรมาจารย์ด้านภาษาอังกฤษที่หาตัวจับยาก ตอนนี้ท่านกลายเป็นตำนานไปแล้วครับ
เดี๋ยวจะพยายามหารูปสมัยเป็นเณรน้อยมาดูนะครับ หายากจริงๆสมัยก่อนไม่มีกล้องเลยครับ อิอิ
โฆษณา