20 ต.ค. 2019 เวลา 07:28 • ไลฟ์สไตล์
🌺 ตามวิถีเรา ..
เสียงเพลงลูกกรุงหวาน ๆ ตั้งแต่เช้าจากวิทยุท้องถิ่นที่บ้าน 🎵🎶 ถึงแม้จะไม่ได้ฟังทุกวัน แต่ฉันก็ได้ยินบ่อย จนร้องคลอตามไปได้หลายเพลง
.
พ่อรดน้ำต้นไม้อยู่ข้างล่างตั้งแต่เช้า
เป็นเรื่องปกติประจำวันยามเช้าใส่บาตรหน้าบ้านเสร็จ และจะคลุกอยู่กับต้นไม้ ดอกไม้ ตรงโน้นตรงนี้ นั่งเก็บต้นหญ้าที่ขึ้นแซมมาเล็ก ๆ ได้เป็นชั่วโมง - 2 ชั่วโมง
.
“ พี่! ทำไมไม่รีบขึ้นมาเตรียมตัวละ “
เสียงแม่ฉันตะโกนเรียกพ่อจากหน้าต่างห้องชั้นบน
.. ห้องนอนห้องใหญ่ มีเตียงของฉันอยู่มุมหนึ่งของห้อง ตั้งอยู่ปลายเตียงใหญ่ของพ่อและแม่ราว ๆ 2 เมตร
.
ฉันตื่นนานแล้ว เดินไปเดินมา จนกลับมาทิ้งตัวบนเตียงนอนที่คลุมผ้าปูเตียงไปแล้วแต่เช้า! อีกรอบ
.
“ เพิ่ง 7 โมงเองแม่!
ไปวัดตอนจะเพลไม่ใช่หรอออออ “
.
“ อ้าว! นี่ก็อีกคน ชอบทำอะไรจวนตัว จัดแจงสิ มัวเล่นมือถืออยู่นั่นแหละ กินข้าวกินปลา อาบน้ำ แต่งตัว รีบทำอะไรให้มันเรียบร้อย จะมารีบ ๆ โล๊ก ๆ รึไง “
.
😅🤣 แบบนี้เรียกว่าโดนหางเลขสินะ
ไม่ต้องบอกก็รู้ว่า ที่บ้านใครใหญ่สุด .. แม่เป็นคนทำอะไรเร็ว ไม่ชอบรีรออะไร พ่อชอบแซว เดี๋ยวนี้พูดเก่งขึ้นด้วยนะ! 😆
.
ฉันเดินออกจากห้องนอน ความอืดอาดยังคงอยู่
🎵 เสียงเพลงลุกกรุงเก่า ๆ จากสถานีวิทยุที่เปิดไว้แว่ว ๆ ยังบรรเลงอย่างต่อเนื่อง
.
ฉันเดินไปเร่งเสียงให้ดังขึ้นอีกหน่อย เมื่อได้ยินเสียงอังกะลุงที่ต้นเพลง 🎵🎶
ฉันชอบเพลงนี้
.
🎵🎶 ส น ต้ อ ง ล ม
ขับร้องโดย : รวงทอง ทองลั่นธม
↘️↘️
🎶🎵 ลมพัดดดด โชยพริ้วมา
เยือกเย็นอุรา พาให้ชื่น ลมเย็นระรื่น ชุ่มชื่น รื่นฤทัย ..
.. ดูสนเป็นแถวทิว แลละลิ่ว งามวิไล
ต้องลม พัดไกว กิ่งใบไหวอ่อนโยน 🎵🎶🎶
.
ภาษาไพเราะ เสนาะโสตดีแท้ ..
ระหว่างที่พ่อนั่งกินข้าวอยู่ ..
ฉันนั่งกินกาแฟอยู่ไม่ห่างนัก ตรงพื้นบ้านต่างระดับ กับเจ้าเจ๋ง 🐕 หมาบางแก้วตัวเดียวที่เลี้ยงไว้คลอเคลียอยู่ปลายเท้า จิบกาแฟ คุยกับพ่อ เล่นกับหมา ชีวิตช้า ๆ ในวันหยุดของฉัน
.
“ไม่กินข้าวเข้ารึเราน่ะ ไม่รีบเตรียมตัว เดี๋ยวแม่ก็บ่นอีกหรอก! “
“ อีกตั้งชั่วโมงนึงกว่าจะไปวัด! แป๊บเดียวหนูก็เตรียมตัวเสร็จแล้ว “
.
แม่ไม่ค่อยเห็นโหมดสปีดเร็วกว่านรกของฉันเท่าไหร่ ฉันสามารถจัดแจงทั้งอาบน้ำ แต่งตัวได้ภายใน 10 นาที แต่อยู่บ้านชอบอ้อยอิ่ง ช้าเป็นเรือเกลือตลอดเวลา อย่างที่แม่ชอบบ่น!
.
พ่อกับแม่มักบอกอะไรซ้ำ ๆ ที่ฉันได้ยินมาตั้งแต่เด็ก...
• จัดแจงสิ
👉 ให้รู้เวลาว่าควรต้องทำอะไร ไม่ใช่ให้ใครคอยจ้ำจี้จ้ำไช
• ตรงเวลา
👉 คือควรไปถึงก่อนเวลานัดสักหน่อย ไปรอเขา ดีกว่าให้ใครรอเรา
.
ดูเป็นเรื่องเล็ก ๆ
สาระสำคัญคือ อยากบอกว่าอย่างน้อยการทำอะไรให้ดี ให้เริ่มที่ตัวเราก่อนนี่แหละ
.. จะได้ไม่กระทบคนอื่น ไม่สร้างความเสียหายกับคนอื่น อาจแค่เรื่องเวลานัดหมาย หรือเรื่องอื่น ๆ ที่ดูเหมือนจะเล็กน้อยก็ตาม!
.
วันนี้ที่วัดแถวบ้านมีทำบุญกฐิน
วัดที่พ่อเคยบวช วัดที่หลวงพ่อ เจ้าอาวาสเดินมาบิณฑบาตถึงหน้าบ้านตอนเช้า ๆ
.
วัดที่ไม่มีเจ้าภาพกฐินกองใหญ่ ๆ แต่เป็นกฐินจากเจ้าภาพคนเล็ก ๆ ทุกบ้านที่มาทำบุญที่วัดนี้เป็นประจำ
.
กระเพาะปลาหม้อใหญ่ เตรียมไว้ตักเลี้ยงคนที่มางานบุญกฐินวันนี้
มุมครัวที่วัด นอกจากกระเพาะปลาจากบ้านฉัน ยังมีก๋วยเตี๋ยวไก่ ข้าวแกง ผัดหมี่(สีแดง ๆ) ขนมครก อาหารเยอะมาก จากหลาย ๆ บ้านที่ต่างคนต่างเอามาช่วยกัน
.
ฉันตักถวายเพลพระ 5 รูป
และตักใส่ถ้วยแจกญาติโยม หมดภายในครึ่งชั่วโมง 😁 อิ่มบุญหน้าบานไป
.
โฆษกของวัดประกาศจำนวนเงินทำบุญกฐินที่ทุกบ้านร่วมกันเป็นเจ้าภาพ ปีนี้ได้ 2 แสนกว่า สักครู่หลวงพ่อพูดออกไมค์ว่า ได้เกินคาด นึกว่าจะสักแสนเดียว และบอกข่าวว่าเงินกฐินปีนี้จะไปใช้ในการทาสีกำแพงวัด และโรงเรียน (ชั้นประถม ที่อยู่ในเขตวัด) .. เงินทำบุญกฐิน ก็ใช้ทะนุบำรุงทั้งวัดและโรงเรียนควบคู่กันไป
.
ตามวิถีเรา..
ตามวิถีไทยบ้าน ๆ ต่างจังหวัดที่บ้านฉัน
ยังเป็นสังคมเรียบง่าย ช่วยเหลือ เกื้อกูลกันเท่าที่ทำได้ โดยตัวเราไม่เดือดร้อน
.
คนตัวเล็ก ๆ ที่พยายามทำให้วิถีของเรา เป็นไปในทางที่ดีเท่าที่เราจะทำได้
.
สังคมเล็ก ๆ ดี ๆ
คือพื้นฐานของสังคมใหญ่ ๆ ให้ดีได้เหมือนกัน
.
เหมือนที่พี่ตูนเคยพูดไว้ “ เชื่อมั่นในพลังเล็ก ๆ “
วันนี้เล่าเรื่องเหมือนบันทึกประจำวันเลย 😅
อาจจะหาสาระไม่ได้ ..
วันหยุดสบาย ๆ ชวนฟังเพลง
‘ สนต้องลม ‘ เพราะ ๆ ละกันนะคะ 🥰😁
.
สุขสันต์วันอาทิตย์ 🌺 ค่ะ
.
..
รฉัตร วรรณกุล
20 ตุลา’ 2562
โฆษณา