12 มี.ค. 2020 เวลา 11:18
ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง ในเมื่อเศรษฐกิจเป็นแบบนี้ H ก็ต้องยอมรับ
นับตั้งแต่วันที่ Covid-19 หรือ ไวรัสโคโรน่า เข้ามาในโลกของเราตั้งแต่ปลายปีที่แล้ว ธุรกิจโรงแรมทั้งประเทศไทย รวมถึงโรงแรมที่ H ทำอยู่นั้น เริ่มได้รับผลกระทบมาเรื่อย ๆ มากบ้าง น้อยบ้าง แต่ในเมื่อโรคระบาดนี้ ไม่สามารถควบคุมได้ มันจึงแพร่กระจายหนักขึ้น และ หนักขึ้น
columbia.edu
สถานการณ์ลูกค้าของโรงแรม ก็ยิ่งถดถอยไปอีก ลูกค้าต่างชาติไม่เข้าประเทศ และ หลายประเทศ ก็ออกจากประเทศตัวเองไม่ได้
โรงแรม และ การท่องเที่ยวจึงได้รับผลกระทบนี้เต็ม ๆ หลังจากที่ได้มีความสุขกับตัวเลขของนักท่องเที่ยวที่ดีติดต่อกันมาหลายต่อหลายปี
ตัวอย่างเช่น โรงแรมใจกลางเมืองที่เพื่อน H ทำงานอยู่มากว่า 20 ปี ได้ประกาศปิดกิจการ โดยจะให้บริการวันสุดท้าย คือวันที่ 30 เมษายน 2563 นี้ โดยพนักงานทั้งหมดจะได้รับเงินชดเชยตามกฏหมายแรงงาน ตามอายุงานที่ทำ มากบ้าง น้อยบ้าง ตามลำดับ
thebangkokinsight.com
แต่หลังจากนั้น พวกเขาจะหางานทำใหม่ได้ไหม ใครจะรับเข้าทำงาน ทุกธุรกิจ รัดเข็มขัดกันหมด ปลดคนงาน ระงับคนงาน ให้หยุดงานโดยไม่จ่ายค่าจ้าง แล้วเมื่อไหร่ เศรษฐกิจแบบเดิม ๆ จะกลับมา?
อันนั้นเป็นเรื่องของเพื่อน H ที่อาการหนักมาก คือ เคว้ง หลังเมษายนนี้
dhammajak.net
ส่วน H เอง, เพิ่งจะได้รับข่าวจากผู้บริหาร ให้หยุดงานโดยไม่จ่ายค่าจ้างเป็นเวลารวม 8 วัน ภายใน 3 เดือน ซึ่งก็ถือว่า ปราณีแล้ว เพราะอย่างน้อยก็ยังมีงานทำอยู่ ไม่เคว้ง (ในใจนึกในแง่ดีแบบนั้น)
workplaceinfo.com.au
แต่รู้หรือไม่ว่าค่าแรง 7 วันที่โดนให้หยุดนี้ เท่ากับเงินผ่อนบ้าน 1 เดือนของ H เลยทีเดียว ถ้าเงินจำนวนนี้จะไม่มีเข้ามา แล้วจะเอาที่ไหนไปจ่ายค่าผ่อนบ้าน? เพิ่งจะจ่ายค่าโรงพยาบาลไปเอง คิดแล้วเศร้า...
เขียนบทความ ดาวก็แทบจะไม่ได้ นาน ๆ ได้ที ก็ 100 บาท น้อยกว่าแรงงานขั้นต่ำอีก คิดแล้วก็ยิ่งเศร้า....(ขอดราม่าหน่อย)
แต่นึกไปนึกมา ก็ยังดีนะ ที่ยังมีเงินเก็บอยู่บ้าง มีทอง มีหุ้น(ตก) มีรถ(เก่า) อยู่บ้าง ถู ๆ ไถ ๆ กันไป ดีกว่าตกงาน
asianmoneyguide.com
ยังไงขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนนะครับ มีงานเกาะงานให้แน่น ๆ
มีเงินเก็บก็เงินกันไว้ เผื่อยามฉุกเฉินแบบนี้ สู้ ๆ ครับทุก ๆ คน
โฆษณา