2 พ.ค. 2020 เวลา 03:22 • ความคิดเห็น
เรื่องที่ติดค้างไว้ "ประวัติศาสตร์วิกฤตปี 40 ฉบับย่อ " น่าจะยังต้องติดค้างอีกนาน(เพราะตอนนี้มีงานใหม่เข้ามา) มุมนึงก็คิดว่าน่าจะเล่าเรื่องระบบการแลกเปลี่ยนเงินตราคร่าวๆไว้ก่อน เพื่อนๆจะได้เข้าใจและอ่านสนุกมากขึ้น 🤗
ในยุคนึงเคทชอบที่โลกเราต่างกำหนดผูกค่าเงินไว้กับทองคำมาก ส่วนนึงมองว่ามัน แฟร์ดี ที่เรามีฐานอ้างอิงเดียวกัน ใช้ทองคำสำรองเป็นตัวกำหนดมูลค่าของเงิน
ระบบมาตรฐานทองคำ (The Gold Standard)
อังกฤษน่าจะเป็นประเทศแรกๆที่ได้รับการยอมรับในการนำระบบมาตรฐานทองคำมาใช้โดยเริ่มใช้ตั่งแต่ช่วง ต้นศตวรรษที่ 18 และเริ่มใช้เป็นทางการราวๆต้นศตวรรษที่ 19 หลังจากนั้นทั่วโลกก็ใช้ตาม
ระบบมาตรฐานทองคำบูมที่สุดหรือใช้กันอย่างแพร่หลาย คือ ในช่วงประมาณ 1880-1913 (ก่อนถึงสงครามโลกครั้งที่1) ทั่วโลกใช้ค่าเงินของตนผูกไว้กับทองคำ นัยนึงคือให้ทองคำเป็นตัวกำหนดมูลค่าของเงินนั่นแหละ
ภายใต้ระบบมาตรฐานนี้ ประเทศไหนจะมีค่าเงินมาก็ขึ้นอยู่กับสัดส่วนของทองคำที่สำรอง จะพิมพ์แบงค์หรือผลิตเงินตราก็ต้องมีสัดส่วนที่สอดคล้องกันกับทองคำสำรองเช่นกัน พอหลังจากมีสงครามโลกทองคำก็ลดบทบาทลงมากเพราะปัจจัยของแต่ละประเทศที่ได้รับผลกระทบกับสงคราม (เกิดภาวะเศรษฐกิจตกต่ำรุนแรง) และสินค้ามีการปรับราคาสูงขึ้นแต่ราคาทองคำกับไม่ปรับตัวสอดคล้องกัน
อีกทั้งปริมาณทองคำที่มีอยู่จำกัดเทียบไม่ได้เลยกับมูลค่าการค้าระหว่างประเทศ และการถือครองทองคำโดยประเทศต่างๆ ที่มีความไม่เท่าเทียมกัน ซึ่งเป็นผลสืบเนื่องจากสงครามโลกครั้งที่ 1 ทำให้ระบบมาตรฐานทองคำขาดเสถียรภาพ
การเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญจึงเกิดขึ้นในช่วงปลายสงครามโลกครั้งที่ 2
22 ก.ค.1944 ข้อตกลง "เบรตตัน วูดส์" ก็เกิดขึ้นโดยมีการกำหนดให้เงินดอลลาร์สหรัฐเป็นเงินสกุลหลักของโลก โดยกำหนดให้ทองคำ 1 ออนซ์=35 ดอลลาร์
ด้วยข้อตกลงยี้ก็ก่อให้เกิดขบวนการจัดการเศรษฐกิจและการเงินโลก อย่าง imf, ibrd และ wto ถือว่าเป็นการก้าวขึ้นสู่มหาอำนาจของสหรัฐอย่างเต็มตัว
แต่ระบบนี้ก็อยู่ได้ไม่นาน เมื่อสหรัฐเข้าสู่สงครามเวียดนาม ความเสียหายที่เกิดขึ้นได้นำไปสู่การยกเลิกข้อตกลง เบรตตัน วูดส์ ของสหรัฐ (1971) โดยสหรัฐเป็นคนฉีกทำลายมันเอง และดอลลาร์ก็กลายเป็นเงินเฟียตไป (fiat currency) รวมถึงทำให้เกิดการลอยตัวเสรีของค่าเงินทั่วโลกจากที่มีการกำหนดแบบฟิกเรตหรือคงที่ก่อนหน้านั้น (การลอยตัวไม่ใช่สิ่งใหม่ก่อนนี้ก็เคยเกิดขึ้นมาแล้วหลายประเทศ อย่างฝรั่งเศสในระหว่างช่วงปี1919-1926 หรืออังกฤษในช่วงปี 1932รวมถึงอเมริกาเองด้วย)
การสิ้นสุดของการแลกเปลี่ยนเงินตราโดยมีดอลล่าร์เป็นสกุลหลักของโลกได้สิ้นสุดลงอย่างเป็นทางการ เมื่อปี 1978 และหันมาใช้ระบบแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศแบบลอยตัวแทน (Flexible Exchange Rates)
การเปลี่ยนแปลงครั้งนี้คือจุดเริ่มต้นสำคัญของ หายนะวิกฤตการเงินครั้งสำคัญของโลก ที่เราเรียกกันว่า
"วิกฤตต้มยำกุ้ง"
วันนี้พอแค่นี้ก่อน ไว้ติดตามตอนต่อไปนะคะ
ใครมีอะไรเพิ่มเติมแชร์ข้อมูลแลกเปลี่ยนกันได้นะคะ
มิ้วๆ
โฆษณา