นิทานพระเจ้ามีจริงรึเปล่า
วันนีัวันศุกร์ มาฟังนิทานยาวๆ กันสักเรื่องนะครับ
“ผมจะอธิบายให้พวกคุณฟังว่าวิทยาศาสตร์มีปัญหากับศาสนายังไงบ้าง”
อาจารย์วิชาปรัชญาผู้ไม่เคยเชื่อเรื่องพระเจ้าหยุดพูดครู่หนึ่ง มองนักเรียนคลาสใหม่ของเขาในวันเปิดเทอม แล้วเรียกนักศึกษาคนหนึ่งให้ยืนขึ้น
“คุณนับถือคริสต์ใช่มั้ย”
“ใช่ครับ”
“พระเจ้าเป็นคนดีรึเปล่า?”
“แน่นอนอยู่แล้วสิครับ”
“พระเจ้าทรงพลานุภาพ และทรงทำได้ทุกอย่างใช่มั้ย?”
“ใช่ครับ”
“แล้วคุณเป็นคนดีหรือคนไม่ดีล่ะ?”
“คัมภีร์ไบเบิ้ลบอกว่าผมเป็นคนไม่ดีครับ”
“ใช่ๆ ไบเบิ้ล!” อาจารย์ยิ้ม “สมมติว่ามีคนๆ หนึ่งที่ไม่สบาย และคุณสามารถรักษาเขาให้หายได้ คุณจะรักษาเขามั้ย?”
“ผมจะรักษาเค้าครับ”
“งั้นคุณก็เป็นคนดีสิ”
“ผมคงไม่คิดอย่างนั้นหรอกครับ”
“ทำไมล่ะ คุณบอกว่าจะช่วยเหลือคนป่วย พวกเราเกือบทุกคนก็น่าจะทำแบบนั้นเหมือนกัน แต่พระเจ้าไม่ช่วยนะ”
นักศึกษานิ่งเงียบ อาจารย์เลยพูดต่อ
“ท่านไม่ช่วยจริงมั้ยล่ะ พี่ชายผมตายด้วยโรคมะเร็ง ทั้งๆ ที่เขาสวดมนต์อ้อนวอนต่อพระเยซูให้ช่วยรักษาเขา คุณตอบได้มั้ยว่าพระเยซูเป็นคนดีรึเปล่า?”
นักศึกษายังคงเงียบอยู่
“ตอบไม่ได้ใช่มั้ยล่ะ” อาจารย์จิบน้ำก่อนถามต่อ
“ลองใหม่นะ คุณคิดว่าพระเจ้าเป็นคนดีรึเปล่า?”
“…เป็นครับ”
“แล้วซาตานเป็นคนดีรึเปล่า?”
“ไม่ครับ”
“แล้วซาตานมาจากไหนล่ะ”
นักศึกษาพูดตะกุกตะกักเล็กน้อย “มาจากพระเจ้าครับ”
“ใช่แล้ว พระเจ้าสร้างซาตาน คุณคิดว่าโลกนี้มีเรื่องเลวๆ มั้ย”
“มีครับ”
“เรื่องเลวร้ายมีอยู่ทุกหนแห่งจริงมั้ย และพระเจ้าเป็นผู้สร้างทุกอย่างจริงมั้ย”
“ใข่ครับ”
“ถ้าพระเจ้าสร้างทุกอย่าง พระเจ้าก็ต้องสร้างความเลวด้วย แสดงว่าพระเจ้าก็ต้องเป็นคนไม่ดีสิ”
นักศึกษาไม่มีคำตอบ
“ความเจ็บป่วย ความเกลียดชัง ความไร้มนุษยธรรม เรื่องร้ายๆ เหล่านี้ใครเป็นคนสร้าง?”
…
“ใครเป็นคนสร้าง?”
…
อาจารย์เริ่มเดินไปพูดไป
“คุณเชื่อเรื่องพระเยซูมั้ย”
“เชื่อครับอาจารย์”
อาจารย์หยุดเดิน
“วิทยาศาสตร์บอกว่าคุณมีสัมผัสทั้งห้าที่ทำให้คุณรับรู้สิ่งรอบตัวคุณได้ คุณเคยเห็นพระเยซูมั้ย”
“ไม่เคยครับ”
“คุณเคยได้ยินเสียงพระเยซูมั้ย”
“ไม่เคยครับ”
“คุณเคยได้กลิ่น ได้ลิ้มรส ได้สัมผัสพระเยซูมั้ย?”
“ไม่เคยครับ”
“แล้วคุณก็ยังเชื่อในพระเยซู?”
“ใช่ครับ”
“ตามหลักของวิทยาศาสตร์ที่เชื่อในสิ่งที่จับต้องได้ พระเยซูไม่มีอยู่จริงนะ คุณมีหลักฐานอะไรพิสูจน์มั้ย”
“ผมไม่มีหลักฐานครับ ผมมีเพียงแค่ความเชื่อ”
“ใช่ ความเชื่อ และนั่นคือปัญหา ไม่มีหลักฐานอะไรเลย มีแค่ความเชื่อเท่านั้น”
นักศึกษายืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยปากถามอาจารย์บ้าง
“อาจารย์ครับ โลกนี้มีความร้อนมั้ยครับ?”
“มีสิ”
“แล้วโลกนี้มีความเย็นมั้ยครับ?”
“มีแน่นอน”
“ไม่ครับอาจารย์ โลกไม่มีความเย็น”
อาจารย์หยุดกึก หันมามองหน้านักศึกษาคนนั้น ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบ
นักศึกษากล่าวต่อ
“เรามีความร้อนเท่าไหร่ก็ได้ จะร้อนกี่พันกี่หมื่นองศาก็ได้ แต่เราไม่สามารถมี ‘ความเย็น’ ได้ เราสามารถลงไปถึง -273 องศาเซลเซียสได้ แต่เราทำให้เย็นกว่านั้นไม่ได้อีกแล้ว ถ้าความเย็นมีอยู่จริง เราต้องลงไปต่ำกว่า -273 องศาได้ครับ ณ อุณหภูมิศูนย์สัมบูรณ์หรือ absolute zero นั้น คือจุดที่ไม่มีความร้อนเหลืออยู่เลย “ความเย็น” จึงเป็นเพียงคำที่เราใช้อธิบายการขาดหายไปของความร้อนเท่านั้นเอง ความเย็นจึงไม่ใช่สิ่งที่ตรงข้ามกับความร้อน เป็นเพียงการขาดหายไปของมันเฉยๆ
อาจารย์นิ่ง ทั้งห้องนิ่ง
“แล้วความมืดล่ะครับอาจารย์ ความมืดมีอยู่จริงมั้ย”
“มีสิ ไม่งั้นจะมีกลางคืนได้ยังไง”
“ผิดอีกแล้วครับอาจารย์ ความมืดไม่ใช่สิ่งใดเลย มันเป็นแค่ชื่อเรียกการขาดหายไปของความสว่างต่างหาก ถ้าความมืดมีอยู่จริง อาจารย์ย่อมทำให้ห้องที่มืดสนิทอยู่แล้วมืดลงกว่านี้ได้ จริงมั้ยครับ”
อาจารย์เริ่มยิ้มออก สอนเด็กเทอมนี้คงสนุกน่าดูอาจารย์คิดในใจ
“แล้วประเด็นของคุณคือ?”
“ประเด็นของผมก็คือ วิธีการคิดของอาจารย์นั้นบกพร่อง ดังนั้นข้อสรุปของอาจารย์จึงบกพร่องเช่นกัน”
“บกพร่องเหรอ? บกพร่องยังไง?”
“อาจารย์กำลังมองโลกแบบทวินิยม อาจารย์บอกว่ามี “ชีวิต” และมี “ความตาย” มี “พระเจ้าที่ดี” กับ “พระเจ้าที่แย่” อาจารย์มองพระเจ้าเป็นเหมือนสิ่งที่จับต้องและวัดตวงได้ แต่วิธีการมองอย่างนั้นมันไม่ถูก การมองว่าความตายเป็นสิ่งที่ตรงข้ามกับชีวิตนั้นแสดงว่าเราลืมไปว่าความตายนั้นอยู่อย่างโดดๆ ไม่ได้ ความตายไม่ได้เป็นสิ่งที่ตรงข้ามกับชีวิต แต่เป็นเพียงความไร้ซึ่งชีวิตเท่านั้น
“อาจารย์สอนเด็กมั้ยครับว่าลิงเป็นบรรพบุรุษของมนุษย์”
“ถ้าคุณหมายถึงเรื่องวิวัฒนาการล่ะก็แน่นอน”
“อาจารย์เคยได้เห็นกระบวนการวิวัฒนาการด้วยตาของอาจารย์เองมั้ยครับ”
อาจารย์ส่ายหัว เทอมนี้มันส์จริงๆ
“ในเมื่อไม่เคยมีใครเห็นวิวัฒนาการด้วยตาเปล่า อาจารย์ไม่ได้กำลังสอนเรื่องความเชื่อเหรอครับ นี่อาจารย์เป็นครูหรือเป็นนักเทศน์กันแน่”
เสียงเด็กในห้องฮือฮา นักศึกษาคนเดิมพูดต่อ
“ในห้องนี้มีใครเคยเห็นสมองของอาจารย์บ้าง?”
ทั้งห้องหัวเราะกันคิกคัก
“มีใครเคยได้ยินเสียงสมองของอาจารย์บ้าง เคยสัมผัส ได้กลิ่น หรือลิ้มรสสมองของอาจารย์บ้างมั้ย?…ไม่มีเลยเหรอ…ดังนั้นในทางวิทยาศาสตร์ที่เชื่อในหลักฐานที่จับต้องได้ ผมคงต้องขอสรุปว่าอาจารย์ไม่มีสมองครับ และถ้าวิทยาศาสตร์บอกว่าอาจารย์ไม่มีสมอง แล้วพวกผมจะรู้ได้ยังไงว่าผมยังควรฟังอาจารย์อยู่รึเปล่า”
อาจารย์นิ่ง สีหน้าเรียบเฉย ก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า “ก็คงต้องใช้ความเชื่อล่ะมั้ง”
“ตอนนี้อาจารย์ยอมรับแล้วว่าความเชื่อนั้นมีอยู่จริง แล้วอาจารย์เชื่อว่าความเลวมีอยู่จริงมั้ยครับ”
อาจารย์ชักเริ่มไม่แน่ใจ “มีสิ ไม่งั้นจะมีข่าวอาชญากรรมทุกวันเหรอ”
“ความเลวไม่มีอยู่จริงครับอาจารย์ ความเลวเป็นเพียงความขาดหายไปของพระเจ้าต่างหาก ความเลวก็เหมือนความมืดหรือความเย็น เป็นเพียงคำที่มนุษย์สร้างขึ้นเพื่ออธิบายถึงการขาดหายไปของอะไรบางอย่าง ความเลวจะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อมนุษย์ไม่ได้มีความรักและความเมตตาของพระเจ้าอยู่ในจิตใจเท่านั้นเอง”
- 257
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
