14 ส.ค. 2020 เวลา 03:01 • นิยาย เรื่องสั้น
ใจผมต้องทำอย่างไรบ้างครับ..?..สุชิน..ถาม..
บุรุษนิรนามที่กำลังสาละวนกับการจัดการกับ
รายชื่อที่ถืออยู่ในมือ...
เธอชื่ออะไรนะ..คือคำถามที่ชายนิรนามผู้นั้นถามกลับมา...
ผมชื่อว่าสุชินครับ...สุชิน..เหรอ..เอ..ไม่มีนะชื่อนี้..ชายนิรนามตอบ..พรางก้มตรวจดูรายชื่อในผ้าหนังสีขาวหม่นๆ..
ที่นี่ที่ไหนครับ..แล้วรถไฟคันนี้.จะไปใหนครับ
ท่านเป็นใครครับ..ทำไมคนเหล่านี้..และผมจะต้องขึ้นรถคันนี้ด้วย...ฯลฯ..มากมายคำถามที่สุดขินถามแล้วไร้คำตอบ..จากชายนิรนามนั้น...
สุชินๆๆชื่อนี้ไม่มีนะ..แต่มีชื่อนึง..ใช่คุณรึเปล่า..
คือคำถามจากชายนิรนาม...คำพา.ๆ..ใครชื่อ
คำพา...
ใช่ครับๆ..ผมเองครับ..เป็นชื่อที่พ่อแม่ตั้งให้ครับ..แต่ผมไม่ชอบเลยมาเปลี่ยน..เป็น..สุชิน.
.ตามที่หมอดู..ทักครับ...
อืมมม...งั้นก็ครบแล้ว...ไปได้....
เดี่ยวๆก่อนครับจะไปใหนครับๆ..สุชินหรือคำพา..พูดพรางรั้งตัวเองให้หยุดจากการถูกลากจากชายฉกรรจ์อีก2คน ที่ใส่ผ้าเตี่ยวแบบ
โจงกระเบน..สีดำ..ร่างกายอันกำยำของ
ชายฉกรรจ์ ทั้ง 2 ประกอบกับแรงอันมากมาย มหาศาล กระชากสุชินหรือคำพาให้เดินตามแบบเหมือนว่าจะปลิวไปตามแรงฉุดกระชาก...
ที่นี่ไม่ใช่ที่อยู่ของผู้ที่มีชื่อในบัญชีนี้...ที่ไป
เมื่อถึง..เท่านั้นจะมีคำตอบ...ระหว่างนี้ทุกคนไม่มีสิทธิ์พูดใดๆทั้งสิ้น..ปลายทางและคำประกาศของเจ้ากรมการบัญชี..คือที่สุด...เราหมดหน้าที่..เอ้า..ขึ้นรถได้แล้ว.....
.ปลายทางของสุชินหรือคำพา..คืออะไร..
โปรดติดตามตอนต่อไปครับ
แกะดำ...คัมภีร์ชีวิต...
( แกะดำ..เป็นสัญลักษณ์แห่งความแตกต่างที่เหมือนกัน
แตกต่างแค่สี..แต่วิถีชีวิตเหมือนกัน..นั้นคือ..แกะดำ..)
โฆษณา