การล้างสมองกลับมาอีกครั้งเมื่อไม่นานมานี้ จำได้ช่วงหนึ่งเคยถูกผู้ใหญ่เตือนเรื่องห้ามไปฟังโดยเด็ดขาดเพราะเขาจะมีการพูดที่จะทำให้เราคล้อยตามและเห็นด้วย ในที่สุดเราจะคิดแบบเดียวกับเขา สมัยนั้นเรามีเพื่อนหัวดื้อคนหนึ่งไม่เชื่อ และไปเข้าร่วม ต่อมาก็ไปทุกวัน และเป็นส่วนหนึ่งไปโดยปริยาย
cr:wikipedia
ตัวเราเองไม่รู้ว่าความจริงเรื่องการล้างสมองเป็นไปได้จริงหรือไม่ หรือว่าเป็นแค่ชื่อเรื่องเพื่อทำให้กลัวหรือเปล่า และไม่ต้องการตัดสินเพื่อนหรือใครๆ เพียงแต่บอกเพื่อนว่าอย่าเอาเรื่องที่รู้มาเล่าให้ฟัง เพราะเราไม่อยากฟังทั้ง 2 ฝ่าย เราปิดหูปิดตาตัวเอง และยังยึดมั่นแบบตัวเอง(โง่?) อาศัย ดุลพินิจตามธรรมชาติเพื่อใช้ชีวิตที่ไม่มีแบ่งว่าอยู่ฝ่ายไหน ทำงานตามหน้าที่ไปเรื่อยๆ
ภาพจากข่าวcr:BBC.news.com
เราเป็นพวกไม่รู้เรื่องและไม่อยากมีเรื่อง ตลอดเวลาในการทำหน้าที่เราถูกสอนว่าไม่ให้ตัดสินหรือเลือกทำหน้าที่เพียงเพราะว่าชอบหรือไม่ชอบแต่เราต้องทำให้ทัดเทียมกัน ไม่เลือกเชื้อชาติศาสนา
แต่ในปัจจุบันเราเห็นสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้น มีความเห็นที่ไม่ตรงกันมีจุดยืนที่แตกต่าง มีการล้างสมองให้เชื่อในสิ่งที่เห็น มีตัวหลอกให้พูด คิดและทำตาม เหมือนเป็นโรคติดต่อ มีการสาดโคลนหรือสาดสี หรืออะไรๆเพื่อบอกว่าไม่เห็นด้วย และใครๆก็ทำ
ถ้าคิดว่าเมื่อมีมนุษย์คนแรกเกิดขึ้นบนโลกใบนี้ ใช้เวลาอีกนานแสนนานกว่าจะมีวิวัฒนาการเกิดขึ้น และมีการปรับตัว การรักษาดำรงคงเผ่าพันธุ์จนถึงทุกวันนี้ ไม่มีเครื่องอำนวยความสะดวกที่เห็นในปัจจุบันแต่ก็อยู่กันมาได้จนถึงตอนนี้ ที่โลกเปลี่ยนไปมาก เรามีทุกอย่างและกำลังแข่งขันกันสร้างเพื่อการเป็นผู้นำและพยายามกำโลกนี้ให้อยู่ภายใต้อิทธิพลของตัวเอง
ถ้าเราจะบอกว่าชีวิตมีค่า ไม่ว่าจะผิวสีอะไร เราต่างกันที่ภาษา เราต่างที่อยู่อาศัยกัน แต่เราไปมาหาสู่กัน เรารักกันได้ ทำไมต้องแข่งกัน ทำไมต้องมีแพ้ชนะ ทำไมต้องมีเสียงเปรียบเปรยความโง่เขลาของอีกฝ่าย ทำไมต้องถืออำนาจ และพยายามกุมชะตาชีวิตของผู้อื่นไว้ เพื่อการอยู่รอดหรือ แต่ก่อนทำไมไม่ต้องมีอาวุธสังหาร ถ้าเพราะคนแย่งกันเกิดแย่งกันกิน แล้วเราจะใช้วิธีแบ่งๆกัน มันไม่พอแบ่งจริงๆหรือ ทำไมตอนไม่มีอาวุธสงครามเรายังรอดได้มีชีวิตผ่านกาลเวลาได้ และทำไมตอนนี้ต้องฆ่ากัน ต้องล้างสมองกัน
cr:ภาพไทยรัฐออนไลน์ ชีวิตที่เลือกจะมีหรือเหยื่อในกรงขัง
มีองค์กรที่ต่อต้านการสร้างอาวุธ พยายามสร้างสันติให้ชาวโลกได้เห็น ในขณะเดียวกันกลุ่มนี้ก็กลับเป็นคนขายอาวุธ ก่อสงครามเป็นผู้อยู่ทั้งเบื้องหลังและเบื้องหน้า ถ้าเหมือนเมื่อก่อนคงมีการจ้างทหารมาช่วยรบกับศัตรู แต่ในที่นี้คือการซื้อและขายอาวุธและการเลือกฝ่าย ศัตรูของศัตรูคือมิตร บางคนใช้อาวุธที่มีเป็นเครื่องต่อรอง เพราะความด้อยหรือพัฒนาปัจจัยพื้นฐานไม่ได้ หรือเลือกการใช้กำลังในการตัดสินมีอาวุธแรงๆยิ่งดี พวกที่ขี้ขลาดจะได้กลัว จริงหรือ
และพวกที่คิดว่าตัวเองเป็นมหาอำนาจจากการขยายอิทธิพลในอดีต จึงพยายามสร้างสะพานให้ตัวเองก้าวย่าง ไปหาผลประโยชน์ให้กับตัวเอง โดยทุ่มสิ่งที่คิดว่าเป็นความต้องการให้ไปก่อน หลังจากนั้นก็ตามมาทวงคืนจนได้สิ่งที่ต้องการกลับไปจนเกินคำว่าคุ้มค่า
ทุกวันนี้พวกเราล้วนคิดว่าผู้อื่นจะมาล่อลวงหาผลประโยชน์
(คิดว่าตัวเองมี) เราจะไม่ไว้ใจคนแปลกหน้า เราพยายามจะเลือกหาคนที่พอจะไว้ใจได้ โดยตั้งความเชื่อว่าตัวเองฉลาดและทันคน และสุดท้ายก็ผิดหวังเมื่อถูกเอาเปรียบหรือเมื่อทุกอย่างไม่ได้ตามหวัง เกลียด โกรธแค้น เอาคืน
การที่สมองถูกหลอกมาตั้งแต่แรกเกิด ถูกกำกับให้คิดและสร้างโมเดลต้นแบบที่คิดว่าจะสร้างความสุข ภายใต้ความรักความหวังดี ภายใต้อิทธิพลความเชื่อบางอย่าง แม้ว่าสิ่งเหล่านี้อาจถูกกำกับด้วยกาลเวลาและการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น
แค่หวังว่าท้องฟ้าจะเป็นท้องฟ้าที่สวยงามมีก้อนเมฆที่ลอยเป็นปุยนุ่น มีนกบินออกหากินยามเช้า และกลับมาร้องจิบๆที่บนต้นไม้ที่บ้าน สายลมที่พัดเย็นคงไม่คุ้งฝุ่นและเขม่าดินปืน และบนท้องฟ้ามีเครื่องบินรบที่กลบเสียงธรรมชาติ เสียงกึกก้องในยามค่ำคืน ความเสียหายที่เกิดขึ้นตรงโน้นตรงนี้
cr:ภาพข่าวรอยเตอร์ ไทยพีบีเอส
มีพี่คนหนึ่งที่สนิท เขาบอกว่ายอมเป็นไดโนเสาร์ที่สูญพันธุ์เพราะอพยพตามคนอื่นไม่ทัน ในช่วงนั้นเรายอมรับว่าไม่เข้าใจพี่เขาเลย ทำไมเราไม่รักความก้าวหน้า ไม่ยอมรับสิ่งใหม่ๆที่เรียกว่าความเจริญ ไม่ยอมรับการเปลี่ยนแปลงที่ทันสมัย
ผ่านมาอีกนานมากๆ(โง่)เราเริ่มเข้าใจ
what ever will be will be?
what ever will be will be?
ปัจจุบันที่เรียบง่าย การยอมให้คนอื่นก้าวไป ความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นช่วยคัดกรองมิตรที่มี ให้มีที่เหลือที่เราจะคบหา มีอิสระที่จะไม่ต้องรีบวิ่งให้ทัน มีความสุขที่จะเลือกอะไร และปล่อยให้เด็กๆที่จะโตเป็นรุ่นต่อไปให้เลือกสิ่งที่ต้องการ เพราะแม้สิ่งที่เกิดขึ้นจะเหมาะหรือไม่เหมาะกับเรา นั้นคือสิ่งที่เขาเลือกและต้องอยู่กับมัน
cr:BD,Supawan K.
cr:ภาพจากเพื่อนbd ที่นอนใต้ต้นไม้ใหญ่ที่กลีบดอกไม้คลุมไว้สวยงาม
เราพาเขาไปดูวันที่ท้องฟ้าสวยและสนุกร่วมกัน และเขาเองจะต้องเลือกฟ้าที่สวย หรือจะเลือกฟ้าที่เต็มไปด้วยแสงไฟจากเครื่องบินรบ และอยู่กับมัน สุดแท้แต่หนทางที่จะเลือก เพราะเราเดินเข้ามา และนอนจากไปได้ตลอดเวลา
ความสุข สุขที่มี จะไขว้ขว้า
สิ่งที่หา หาคือเรา คือความเหงา
สิ่งที่หา หาแท้จริง คือเพียงเงา
และเมื่อเรา เราเป็นเรา ที่เราเป็น
- 7
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
