31 ส.ค. 2020 เวลา 13:49 • ปรัชญา
# โจรสลัดผู้โชคร้าย
หากมีเหตุการณ์แย่ ๆ เกิดขึ้นกับเราซ้ำแล้วซ้ำเล่า นั่นอาจหมายถึงว่าเราไม่เคยเรียนรู้ อะไรจากมัน หรือเรายังเรียนรู้จากมันได้ไม่มากพอ อ่านเรื่องราวต่อไปนี้แล้วคุณจะเข้าใจ
ชีวิตและอุปสรรค
โจรสลัดสองคน นามว่า มอร์ตี้และโซล พวกเขาได้พบกันอีกครั้งในบาร์แห่งหนึ่งหลังจากการออกทะเลมาอย่างยาวนาน ซึ่ง โซล ในตอนนี้เขาเป็นชายที่มีผ้าปิดตาสีดำข้างหนึ่ง มีมือเป็นขอเกี่ยว และมีขาข้างหนึ่งคล้ายหมุดไม้
“เฮ้..เพื่อน ว่าไง” มอร์ตี้กล่าวทักทาย “เกิดอะไรขึ้นกับแขนขาของนายกันเนี้ย”
โซล จึงตอบด้วยท่าทางนิ่งเฉยว่า “เรือโจรสลัดของฉันถูกโจมตี แต่ก็ยังโชคดี ที่ลูกปืนใหญ่นั้น ยิงโดนแค่ที่ขาของฉัน ตอนนี้! ฉันเลยมีขาที่เป็นหมุดไม้ไงล่ะ” เขาพูดพร้อมใบหน้าที่แฝงไปด้วยความรู้สึกต่าง ๆ มากมาย
สาเหตุของบาดแผล
“แล้วมือของนายล่ะ” มอร์ตี้ถาม
“ในตอนนั้น หลังจากที่เรือของฉันอับปางลง เลือดจากลูกเรือและตัวฉันก็ได้ล่อฉลามตัวหนึ่งเข้ามาใกล้ ซึ่งมันก็ได้กัดเข้าที่มือของฉันอย่างเต็มแรง ตอนนี้ฉันเลยมีมือเป็นขอเกี่ยวจนได้” โซล ตอบ
“น่าเศร้าเลยนะเพื่อน ว่าแต่..ผ้าปิดตานั้นมัน...คืออะไร” มอร์ตี้ถามแม้จะรู้สึกเกร็ง ๆ อย่างหน้าประหลาด
เรื่องสุดท้าย
“ระหว่างที่ฉันนั่งตกปลาอยู่บนท่าเรือด้วยความสิ้นหวังกับสิ่งที่ได้พบเจอมา นกนางนวลตัวใหญ่มาก ๆ แบบใหญ่มากกว่าที่ฉันเคยพบเห็นที่ไหนในโลกมาก่อน มันบินด้วยท่าทางเซ่อซ่าเอียงซ้ายทีขวาทีพุ่งตรงมาที่ฉัน ซึ่งในตอนั้นฉันก็มัวแต่ยืนทึ่งกับสิ่งที่เห็นอยู่ จึงลืมหลบกงเล็บที่เซ่อซ่าของมัน ตาของฉันจึงมีรอยแผลที่ไม่ค่อยน่าดูนัก”
“ดีนะ ที่ตาของนาย ไม่บอดเพราะเจ้านกเซ่อซ่านั้น” มอร์ตี้ พูดปลอบใจ
“ก็จริง” โซล กล่าว “แต่นั้นก็ทำให้ฉัน ได้ใช้ขอเกี่ยวในการล่าเป็นครั้งแรก ต้องบอกเลยว่า เจ้านกนั้นมันอร่อยจนลืมไม่ลงเลยล่ะ”
ดังคำที่กล่าวไว้ว่า “ในแต่ละวัน ชีวิตของเราต้องเจอกับบททดสอบมากมาย อ่อนแอก็แพ้ไป ส่วนคนที่ไหวก็ไปต่อ แต่จะสู้หรือจะท้อ ก็อยู่ที่ว่า เราอยากไปต่อหรือพอแค่นี้ ”
แปลและเรียบเรียงโดยเรื่องเล่าจากดาวนี้
ที่มา:
อ่านบทความเรื่องเล่าจากดาวนี้เพิ่มเติมได้ที่
หากชื่นชอบก็อย่าลืมกด Like กด Share เพื่อเป็นกำลังใจให้กันด้วยนะคะ สามารถแชร์แนวคิด มุมมองดีๆได้ใน Comments นี้เลย 😄
โฆษณา