#จันทร์เจ้าขาบทที่4ตอนที่28,
(16/11/2020)
สวัสดีครับ เพื่อนๆ
ขอส่งจันทร์เจ้าขา ตอนใหม่ ให้เพื่อนๆได้อ่านเพลิดเพลินก่อนนอนกันนะครับ 😇❤️💙💚🎶🎵
สุขสันต์วันจันทร์นะครับ
..
..
บทที่ 4 ขจรมาลา
ตอนที่ 28 จันทรารัศมี (7)
#ณ.ลานฝึกหัดบินของเหล่าเมขลาบนยอดคีรีการเวก
ก่อนที่เหล่าว่านวิเศษ จะดึงโหงพรายจมลงไปได้สำเร็จ..
ปักษาวายุภักดิ์ตนหนึ่งก็เดินเข้ามาส่งเสียงร้องไล่เหล่าว่านวิเศษ ดังลั่น
“แกร๊วๆ!!” “แกร๊ว!!!”
จากนั้นจึงใช้จงอยปากจิกเคาะลงตรงดินบริเวณนั้น สองสามครั้ง.. ก่อนที่จะจิกดึงโหงพรายขึ้นมา.. สะบัดเหวี่ยงไปมากลางอากาศ..ให้เศษดินที่ติดอยู่นั้น หลุดหายไป..
แล้วจึงใช้เท้าจับคว้าไว้ ..
พาบินไปส่งลงข้างๆหม่อมทินกรอย่างนุ่มนวล
..
..
หม่อมทินกรพยักหน้ายิ้มขอบใจปักษาวายุภักดิ์ครั้งหนึ่ง.. แล้วจึงก้มลงหยิบโหงพรายขึ้นมาเพ่งพินิจ บนฝ่ามือ..
แล้วพูดเรียกหนูพา ว่า..
“หนูพาเอ๋ย .. เจ้าโหงพรายของเจ้า..ตนนี้ ช่างน่าสนใจ เสียนี่กระไร..
ด้วยว่า เหล่าภูตพราย หรือ เวทย์อาคม คุณไสย สายมืดใดๆ นั้น มิอาจ.. เข้ามาอาศัยในชั้นบรรยากาศ ขอบเขตของเหล่าเทพในคีรีการเวกได้..
หากถ้าไม่ถูกเผาผลาญ เสียสิ้น..ก็มิอาจจะอาศัยอย่างปกติ ต่อแสงรัศมีเทพ..
แต่เจ้าโหงพรายตนนี้ กลับนอนยิ้มตาปรือ หายใจ สบายอารมณ์ ราวกับอยู่ในนิมิตฝัน..
หรือจะเป็นเพราะจิตใจมุ่งมั่นทำความดี อย่างกล้าหาญ ในการช่วยชีวิต แม่หนูน้อยซ์.. กุศลกรรมนั้น จึงเป็นรัศมีฉาบบางๆปกป้อง เจ้าโหงพราย..
ช่างเป็นปรากฏการณ์อันน่าอัศจรรย์ยิ่งนัก..”
คุณหนูพาได้ยินหม่อมท่านพูดเรียก ..จึงลุกขึ้นเดินกลับมาหาหม่อมท่าน ..พลางจ้องมอง โหงพรายที่กำลังนอนสบาย อยู่ในฝ่ามือของหม่อมท่าน ..
แล้วจึงพูดตอบ ว่า..
“จริงด้วยเจ้าค่ะ หม่อมท่าน.. หงษ์พรายเอง ก็เคยบอกกับหนูพาว่า.. ไม่สามารถเข้ามายังคีรีการเวกได้.. แต่ทำไม ครานี้จึงผ่านเข้ามาได้..
นอกจากนี้ หงษ์พรายยังเคยฝากหนูพาให้ถาม หม่อมท่าน ด้วยว่า..”
คุณหนูพา นิ่งค้างชั่วขณะนึง หันมองซ้าย มองขวา แล้วตั้งจิตระลึกถึงคำถามของโหงพราย ก่อนที่จะถามหม่อมท่านต่อ ทางจิต ว่า..
“คำสาปที่ติดตัวจากการสร้างหงษ์พราย คือ หงษ์พรายจะรู้ทุกสิ่งในขอบเขตจักรวาลนี้.. ยกเว้นรู้เรื่องของตัวหงษ์พรายเอง..
และหากวันใดหงษ์พราย รู้เรื่องของหงษ์พรายแล้ว.. วันนั้นหงษ์พรายก็จะหลุดพ้น เป็นอิสระ..
ขอหม่อมท่าน โปรดเมตตา หงษ์พรายน้อย ตนนี้ด้วยเถิดนะเจ้าคะ ”
หม่อมท่านถอนหายใจ พลางมองดวงตาใส กลมโตของคุณหนูพา แล้วพูดว่า
“ หากล่วงรู้ กำเนิด
เกิดตน,
คือจักต้อง วายชนม์
จะยอมหรือ,
ถูกลิขิต ให้เป็นทาส
เช่นนี้คือ,
ติดยึดถือ สูบชีวิต
จิตของนาย,”
หนูพาทำตาโต แล้วเผลออุทานว่า..
“หงษ์พราย มีชีวิตได้ ก็ด้วยสูบพลังชีวิตของผู้เป็นนาย หรือ เจ้าคะ?!?
ถ้าอย่างนั้น ถ้าถูกปลดปล่อยให้เป็นอิสระ ก็จักต้องสูญสลาย หายไป สินะเจ้าคะ??
แต่ถ้าไม่เป็นอิสระ .. คุณไกรสร ก็จะถูกหงษ์พรายดูดพลังชีวิต จนสิ้น หรือเจ้าคะ”
หม่อมทินกร พยักหน้าเป็นคำตอบให้คุณหนูพา อย่างช้าๆ..
..
..
“ถึงแม้โหงพรายจักต้องสิ้นชีวิต เพื่อแลกอิสรภาพนั้น..
ก็ยังดีกว่าที่จะให้โหงพราย ต้องสูบพลังชีวิตเจ้านาย
จนคุณไกรสรต้องตายขอรับ..
ขอหม่อมท่านโปรดเมตตา ช่วยชี้แนะให้โหงพราย ด้วยเถิดนะขอรับ..
ชาติที่แล้ว โหงพรายกำเนิดเกิดเป็นอะไร หรือขอรับ
หม่อมท่าน..”
โหงพรายน้อยพูดเสร็จ ก็เด้งตัว ออกจากมือหม่อมทินกร ลงมายืนบนพื้น ..ตาโต จดจ่อ รอฟังคำตอบนั้น จากหม่อมทินกร..
คุณหนูพาเห็นดังนั้น จึงก้มตัวรีบเอามือปิดปากโหงพรายน้อย แล้วพูดกับหม่อมทินกร พร้อมกับสายตาอ้อนวอนว่า..
“หม่อมท่าน เจ้าขา
ขอหม่อมท่าน แค่ช่วยเปลี่ยนเจ้านายของหงษ์พรายจากคุณไกรสร เป็นท่านเทพอชิรา ที่มีพลังชีวิตอันเป็นอมตะ เถิดนะเจ้าคะ..
ถ้าแก้ไขเช่นนี้แล้ว..
หงษ์พราย ก็ไม่ต้องสูญสลาย และ ก็ไม่ต้องผิดบาปที่ดูดพลังชีวิตเจ้านาย นะเจ้าคะ หม่อมท่าน..”
หม่อมทินกร หลับตาลงครู่หนึ่ง ด้วยฤทธิ์แห่งอภิญญา..
แล้วจึงลืมตาขึ้น ก่อนที่จะโน้มตัว ก้มลงคลายมือของคุณหนูพา ที่ปิดปากของโหงพราย ให้เปิดออก..
แล้วพูดว่า ..
“คงเป็นเพราะ กุศลกรรม
บารมี,
พรายตนนี้ จึงล่วงเข้า
สู่สวรรค์,
หรือเป็นเพราะ ลิขิตฟ้า
พาผูกกัน,
จึงสร้างสรรค์ โหงพรายนี้
ล้างอาเพท,”
“จงฟังข้าให้ดี เจ้าโหงพรายน้อย..”
หม่อมทินกรยืดตัวตรงพนมมือขึ้น และร่ายเวทย์ พระคาถา จากนั้นจึงระบายลมแห่งพระเวทย์นั้น เป่าออกไปที่ข้างหน้า เกิดเป็นรูปวงกลมสีทองอร่าม สว่างอยู่ตรงหน้าของโหงพราย..
แล้วพูดด้วยเสียงอันดังว่า
“ขอเจ้าจงก้าวผ่านวงกลม แห่งมหาเวทย์สัญชีวนีนี้ ..
เพื่อเจ้าจะมิต้องสลายไป
ตอนที่เจ้าเป็นอิสระ ..
หลังจากที่ ข้าได้เล่าถึงอดีต และคลายมนตราผนึกในตัวเจ้าให้แล้ว.. ขอจงรีบก้าวผ่านวงกลมนี้ โดยเร็วเถิด..”
โหงพรายยิ้มดีใจ พยักหน้าและยกมือไหว้ขอบพระคุณหม่อมทินกร..ปะหลกๆ
จากนั้นจึงรีบวิ่งทะยาน เหินผ่าน เข้าสู่ วงล้อมมหาเวทย์ในท่าเดียวกับคุณหนูพา..ที่หลับตาพริ้ม ยิ้มปากกว้าง ลอยยยย ละลิ่ว....
แต่อนิจจา ขาอันสั้นเรียว นั้นเกี่ยวขอบวงล้อมมหาเวทย์ ทำให้โหงพรายต้องตกลงมา ค้างเติ่งนิ่ง ร้องดัง
“แอ่ก!!!!!”
นอนดิ้นไปมา น่าสังเวชอยู่ตรงกลางวงล้อมมหาเวทย์นั้น..พร้อมเสียงร้องจุกแน่น อย่างทำอะไรต่อไม่ถูก..
จนกระทั่งเทพอชิรา ที่เฝ้าดูอยู่นั้น ทนเห็นภาพต่อไปไม่ไหว ..ต้องบินเข้ามา แล้วใช้เท้าช่วยถีบส่งให้โหงพรายนั้น เหาะลอยข้าม วงล้อมมหาเวทย์ พร้อมเสียงร้องตกใจดังลั่นของโหงพลาย กับแรงดันถีบส่งมหาศาล
“โหวยยยยย!!! ช่วยด้วยเจ้าค่าเอ๊ย”
..
..
..
#ณ.บริเวณแม่น้ำโขงไม่ไกลจากหาดดอนจัน เมืองสีสัตตะนาก,
จ่าฟร็องซัวร์ ก้มลงดูดมวนลำโพงบ้าเข้าปืดใหญ่ ก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมาปล่อยควันยาวออกมา พร้อมกับรอยยิ้ม และดวงตาที่ล่องลอย
“ฮะฮะ ไอ่แพทริค ข้าเห็นงู
อยู่ข้างหลังแก สองตัวว่ะ..
ตัวนึงสีเขียว ..แต่อีกตัวตามันเป็นสีเขียว.. สีเขียวแบบเดียวกับลำโพงบ้าเลย ฮะฮะ..ฮะ
แกลองหันกลับไป ถามมันหน่อยสิ ไอ่หนู ..
ว่ามันอยากสูบลำโพงบ้ากับพวกเรา ซักมวน มั้ย.. ฮิฮิ..ฮิ”
พลทหารแพทริค ค่อยๆหันกลับไปมอง .. แล้วส่งเสียงหัวเราะ คิกคัก ตอบจ่าฟร็องซัวร์ว่า..
“คิกคิก คิก.. จ่า..ฮิฮิ
ฮะฮะ ฮะ.. จ่ามองเป็นงูได้ไงครับ.. คิกคิกคิก..
ฮะฮะ ฮะ ตัวใหญ่ขนาดนี้
แถวบ้านผม เรียกว่า พ่อปู่งูยักษ์ กับ แม่ย่างูยักษ์แล้วครับจ่า ฮะฮะ..ฮะ
ยิงมัน เอามาทำไส้กรอกงูกันเหอะจ่า ..”
จ่าฟร็องซัวร์ ทำตาลอย แล้วตะโกนออกคำสั่งให้เหล่าพลทหารในเรือ ขนวัตถุโบราณและทองคำ ของฝรั่งเศส ด้วยเสียงอันดังว่า
“ไอ่หนูทั้งหลาย ช่วยระดมยิง พ่อปู่งูยักษ์ กับย่างูของ ไอ่แพทริค เอามาทำไส้กรอกงู กันหน่อยเว้ย..
คิกคิก คิกคิก..
ยิงงงงงงงได้..”
“เปรี้ยงๆๆ.. เปรี้ยง เปรี้ยง..”
เสียงระดมยิงต่อเนื่องจากเหล่าทหาร ดังสนั่น แม่น้ำโขง ..
จากนั้นก็มีเสียงหวีดร้องอย่างตกใจของเหล่าทหาร ตามมา เมื่อ สัตว์ประหลาดคู่นั้น ใช้หางฟาดลงมา ตรงกลางลำเรือพร้อมกัน..จนเรือแตกเป็นเสี่ยงๆ และเหล่าพลทหาร พากันกระโดด ว่ายน้ำหนีตายกันจ้าละหวั่น..
แต่พลทหารแพทริค กลับหัวเราะอย่างสนุกสนาน เมื่อร่างกำลังปลิวไถล ตามพื้นเรือที่เอียง และกำลังจะตกสู่แม่น้ำ
“ฮะฮะ ฮะ จ่า จับมือผมไว้ให้แน่นๆนะครับ ฮะฮะ ฮะ”
แพทริคตะโกนเรียกจ่า พลางยื่นมือให้ จ่าฟร็องซัวร์เข้ามาจับ ก่อนที่จะตกลงน้ำ
“คิกคิก คิก ขอบใจมากไอ่แพทริค.. ข้าว่ายน้ำไม่เป็นอยู่พอดี คิกคิก คิก..”
จ่าฟร็องซัวร์หันมาหัวเราะขอบใจ และกุมมือพลทหารแพทริคแน่น..
“ฮะฮะ ฮะ ..จ่าว่ายน้ำไม่เป็น หรือครับ ฮะฮะ ฮะ
เหมือนผมเลยครับ จ่า
ฮะฮะ ฮะ..”
“ฮะฮะ ฮะ ไอ่เด็กเวร
แพทริค ฮะฮะ ฮะ..”
“วู้วๆ..ฮะฮะ ฮะ ครับจ่า “
..
..
#ณ.ประตูเมืองเชียงใหม่
คุณหนูฆฤณสังเกตเห็นอาการผิดปกติบางอย่าง ของคุณหลวง จึงเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วงว่า ..
“คุณหลวงเจ้าคะ มีอะไรผิดปกติ หรือไม่ เจ้าคะ..”
คุณหลวงจึงหันกลับมา หาคุณหนูฆฤณ ..พร้อมกับมือที่กำลังกุมตรงหัวไหล่ ที่มีเลือดไหลซึมออกมา ..
และค่อยๆทรุดตัวลงจากที่นั่งบนกูบ..ล้มลงนอนกับพื้น
“ว้ายย คุณหลวง เจ้าคะ..”
คุณหนูฆฤณ ร้องเรียกชื่อคุณหลวงอย่างตกใจ เมื่อเห็นเลือดไหล ออกมาจากหลายจุดบนร่างของคุณหลวง..ในขณะนี้
..
..
จบบทที่ 4 ตอนที่ 28
#เกร็ดเพิ่มเติม
#อภิญญา,
อภิญญา แปลว่า ความรู้ยิ่ง หมายถึงปัญญาความรู้ที่สูงเหนือกว่าปกติ เป็นความรู้พิเศษที่เกิดขึ้นจากการอบรมจิตเจริญปัญญาหรือบำเพ็ญกรรมฐาน
อภิญญาในคำวัดหมายถึงคุณสมบัติพิเศษของพระอริยบุคคลซึ่งเป็นเหตุให้มีอิทธิฤทธิ์ต่างๆ มี 6 อย่าง คือ
1. อิทธิวิธิ แสดงฤทธิ์ได้ เช่น ล่องหนได้ เหาะได้ ดำดินได้
2. ทิพพโสต มีหูทิพย์
3. เจโตปริยญาณ กำหนดรู้ใจผู้อื่นได้
4. ปุพเพนิวาสานุสติญาณ ระลึกชาติได้
5. ทิพพจักขุ มีตาทิพย์
6. อาสวักขยญาณ รู้การทำอาสวะให้สิ้นไป
อภิญญา 5 ข้อแรกเป็นของสาธารณะ (โลกียญาณ) ข้อ 6 มีเฉพาะในพระอริยบุคคล
สวัสดี และขอจบเพียงเท่านี้
ร้อยเรียงจันทร์เจ้าขา
(T.Mon)
16/11/2020
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
