6 ก.พ. 2019 เวลา 12:56 • สุขภาพ
กินทอดมัน อย่าทอดทิ้ง ความเป็นเรา | By Little Man
“ในปัจจุบัน มีหลายสิ่งที่อาจทำให้เราหลงไปตามกระแสสังคมได้ง่าย คงจะดีไม่น้อย ถ้าสามารถรักษาเอกลักษณ์ที่ดีของบรรพบุรุษไม่ให้เสื่อมคลาย เหมือนกับ ทอดมันปลากราย จานนี้”
Credit : food.mthai
หากพูดถึง ‘ทอดมัน’ เชื่อว่าคงไม่มีท่านไหนที่ไม่รู้จัก
ทอดมันนั้นเป็นอาหารคาวชนิดหนึ่ง ที่ใช้ปลาหรือกุ้ง คลุกหรือโขลกกับพริกแกงให้เข้ากัน จากนั้นก็เติมแต่งด้วยผักหลากหลายชนิด ไม่ว่าจะเป็น
ถั่วฝักยาว ถั่วพู ใบมะกรูดซอยบางๆ
สุดท้ายก็นำเอาไปทอดในน้ำมันที่เดือดๆ
หลังจากนั้น
จะนำเอามาทานเป็นอาหารว่างก็ได้
จะนำเอามาทานเป็นกับข้าวก็ดี
แต่ถ้าได้รับประทานฟรี จะเป็นแบบไหนก็คงดีต่อใจ
แต่ถ้าพูดถึง ‘ปลาเห็ด’ อาจจะมีบางท่านกำลังสงสัยว่าคืออะไร ?
ปลาเห็ด เป็นภาษาท้องถิ่น ที่บ่งบอกถึงวัฒนธรรมที่หลากหลาย หรือกลุ่มชาติพันธุ์ที่มีอยู่ในแต่ละพื้นที่
ได้เป็นอย่างดี
ซึ่ง ’ปลาเห็ด’ นี้เอง เป็นอีกชื่อหนึ่งของอาหารที่มีชื่อในภาษากลางว่า ‘ทอดมัน’
ปลาเห็ด นั้นเกิดจากการแปลงคำภาษาเขมรมาเป็นคำเรียกอย่างไทย โดยแปลงให้คำพยางค์ต้นหายไป และมีพยางค์ใหม่มาแทน เพื่อบ่งบอกถึงลักษณะของสิ่งนั้นๆ
โดยคำเขมร ของอาหารชนิดนี้จะถูกเรียกว่า
‘ปรหิต’ (อ่านว่า ปรอ-เฮ็ด)
หากลองไปค้นหาพจนานุกรมพุทธศาสนบัณฑิต
(เขมร – เขมร) จะได้คำแปล ของปรหิตว่า
“เครื่องประสมหลายอย่าง เป็นเครื่องช่วยให้อาหารมีรสอร่อย ทำด้วยปลาหรือเนื้อสับให้ละเอียด แล้วคลุกให้เข้ากันกับเครื่องผสมหลายอย่าง เช่น แป้งข้าวเจ้า แล้วปั้นเป็นก้อนเล็กๆ ทอดในน้ำมัน หรือเอาไปแกง”
แล้วทำไมภาษาไทยถึงต้องเรียกว่า ปลาเห็ด ?
คำอธิบายแรกบอกไว้ว่า
การที่คำไทยเลือกใช้ ‘ปลา’ มาแทน ‘ปร’ ก็คงเป็นเพราะต้องการให้มีความหมายที่แปลได้ ซึ่งทอดมัน
ก็ทำด้วยปลาอยู่แล้ว จึงเข้ากับความหมายนี้ได้พอดี
หรืออีกคำอธิบายหนึ่งมักบอกว่า
ที่เรียกปลาเห็ดนั้น เพราะใช้ปลาทำ แล้วตอนทอด มันก็บานพองออก ลักษณะคล้ายกับดอกเห็ด จึงถูกเรียกว่า ปลาเห็ด นั่นเอง
ดูเหมือนว่า
ในบางจังหวัดอาจจะรู้จักอาหารชนิดนี้ในชื่อของ ทอดมัน หรือในอีกบางจังหวัด อาจจะรู้จักอาหารชนิดนี้ในชื่อของ ปลาเห็ด
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม
สิ่งสำคัญคงไม่ได้อยู่ที่ว่า
เราเรียกอาหาร ชนิดนี้ว่าอะไร
สิ่งที่สำคัญก็คือ
ในวันที่โลกของเรามีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากมายและรวดเร็ว เราพร้อมที่จะบอกเล่าประวัติศาสตร์ความเป็นมาของชื่ออาหารนี้
ให้กับตัวเองหรือลูกหลานได้ทราบอย่างภาคภูมิใจได้หรือเปล่า
หรือในวันที่วัฒนธรรมจากต่างแดนที่มีทั้งความทันสมัย และมีทั้งความก้าวหน้าในด้านต่างๆ เข้ามาสู่ประเทศไทยมากยิ่งขึ้น
เราพร้อมแล้วหรือยัง
ที่จะผสมผสานสิ่งเหล่านั้นให้เข้ากับวัฒนธรรมไทย
ที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว มีมรดกอันล้ำค่า
มีขนบธรรมเนียมประเพณี มีวัฒนธรรม น้อมนำด้วยศิลปะ
อีกทั้งความเสียสละ และความมีน้ำใจ
เพื่อให้ลูกหลานชาวไทย
มีความภาคภูมิใจในความเป็น ’เรา’
>>หากกินทอดมันปลากราย เบื่อแล้ว
อ่านประวัติลูกชิ้นปลากรายแม่ศจี ได้ที่ :
>>ขอบคุณข้อมูลจาก :
โฆษณา