17 เม.ย. 2019 เวลา 10:20 • ปรัชญา
คุณล้มได้ แต่อย่านาน
เพราะคุณอาจถูกเหยียบได้
นีมเป็นคนหนึ่งที่เคยใช้ชีวิต
เที่ยวเล่นเหมือนเด็กวัยรุ่นทั่วไป
สมัยเรียนชีวิตไม่ได้พบเจอ
กับความลำบากอะไรเลย
ได้เรียนโรงเรียนเอกชนชื่อดัง
ที่หลายคนมองว่าหรู ว่าแพง
จนกระทั่งวันหนึ่ง...
ที่นีมรู้ว่า 'พ่อถูกพี่ชายแท้ๆ
ของตัวเองโกงที่ดินที่ย่ายกให้
ไปจนหมด!'
พร้อมด้วยหนี้สินผ่อนบ้าน
และบัตรเครดิตทุกธนาคาร
ในประเทศไทย พ่อมีหมด
ทุกใบ
มีคนมาตะโกนเรียกชื่อจริง
ของพ่อหน้าบ้าน
เพื่อทวงหนี้
พ่อแม่ดีใจมาก
ที่นีมสอบติดมหาวิทยาลัย
รัฐบาลชื่อดัง
แต่แค่ร้อยเดียวบ้านนีม
ก็แทบไม่มีกันแล้ว
นีมจะไปหาเงินสองหมื่น
ตั้งมากมายจากไหนกัน
มาจ่ายค่ามอบตัว
เพื่อเข้าเรียนในมหาวิทยาลัย
กยศ.ก็ต้องมีเงินสำรอง
ไปจ่ายมหาวิทยาลัยก่อน
อยู่ดี เขาถึงจะโอนเงิน
เข้าให้เราทีหลัง
ในวันนั้นเอง
ที่เพื่อนๆรุ่นเดียวกัน
ต่างได้เข้าเรียนในมหาวิทยาลัย
ดีๆกันทั้งนั้น หลายคนพ่อแม่
ก็มีเงินส่งเรียนเอกชน
ต่างกับนีมที่ต้องมานั่งคิดว่า
"ชีวิตเราเอาไงดี?"
เพราะความฝันที่จะได้เข้าเรียน
ในมหาวิทยาลัยชื่อดัง
ได้ใส่ชุดนักศึกษา ได้เป็นเฟรชชี่ปี1
รับน้องเฮฮาปาร์ตี้กับเพื่อนรุ่นเดียวกัน
ได้พังทลายไปหมดแล้ว
นีมแอบนั่งร้องไห้ในห้องนอน
มันหนักอึ้งไปหมด
เหตุการณ์มันบีบคั้นความรู้สึก
ของนีมเหมือนบังคับว่า
"แกต้องตัดสินใจเดี๋ยวนี้! ตอนนี้! เท่านั้น!!!"
แต่แล้วนีมก็ฉุกคิดขึ้นได้ว่า
ในสถานการณ์ตอนนี้
ใครเสียใจกว่ากันพ่อแม่หรือ
ตัวนีมเอง?
แน่นอน! พ่อแม่ต้องเสียใจ
มากกว่าอยู่แล้ว ที่ไม่สามารถ
ส่งลูกเรียนในมหาวิทยาลัยต่อไปได้
นีมจึงตัดสินใจอย่างเด็ดขาด
บอกพ่อแม่ว่าขอสละสิทธิ์ไม่เข้า
เรียนในมหาวิทยาลัย
เริ่มออกหางานทำ
จนได้งานเป็นเด็กเสิร์ฟร้านก๋วยเตี๋ยว
คิดว่าจะช่วยพ่อหาเงินใช้หนี้
อย่างเดียวในตอนนั้น
หัวเด็ดตีนขาดยังไง
นีมก็ไม่เรียน พ่อแม่มาตื้อหลายรอบมาก
ให้เรียนๆ แต่นีมไม่เอาแล้ว
นีมไม่อยากให้เหตุการณ์มันซ้ำรอย
เหมือนตอนที่นีมเรียนอยู่ม.3
และกำลังจะขึ้นม.4
ช่วงที่นีมเริ่มรู้แล้วว่า
ที่บ้านมีปัญหาทางด้านการเงิน
นีมบอกพ่อว่าเรียนกศน. ก็ได้นะ
ได้ออกมาช่วยพ่อทำงานหาเงินด้วย
แต่พ่อนีมไม่ยอม บอกให้นีม
ตั้งใจเรียนอย่างเดียวก็พอ
เพราะนีมมัวแต่เรียนนั้นไง
ที่ทำให้ไม่รู้เลยว่า
พ่อต้องเผชิญกับภาระ
ปัญหาหนี้สินอะไรบ้าง
แม่ก็เริ่มรับจ้างรีดผ้า
ยืนหลังขดหลังแข็ง
ได้ตัว 5 บาทแค่นั้น
เพราะเหตุการณ์ตอนม.3
ทำให้นีมดื้อกับพ่อ
ไม่ยอมเข้าเรียนในมหาวิทยาลัย
นีมไม่อยากให้ปัญหาทางการเงิน
ของพ่อมันหนักไปมากกว่านี้แล้ว
นีมตัดสินใจเรียนต่อ
พรี-ดีกรีรามคำแหง
ที่นีมลงเรียนไว้ตั้งแต่ม.4
มีเวลาทำงานเต็มที่
ไม่ต้องเรียนในมหาวิทยาลัย
แค่อ่านหนังสือเอง
ติวเอง ถึงเวลาก็ไปสอบให้ผ่าน
ตอนทำงานนีมมีเวลาพักเบรก 1 ชม.
นีมก็พยายามยัดข้าวให้เสร็จภายใน
10 นาที
กับข้าวนีมก็ง่ายๆ ข้าวไข่ดาว
ไข่เจียวบ้าง ไม่ก็ผัดวุ้นเส้นถุง 10 บาท
ข้าวคลุกน้ำปลา คลุกซอส
หรือข้าวเปล่าๆ
ไม่มีเงินซื้อข้าวก็คืออดเอา
ต้องทนหิวให้ไหว
แล้วรีบหยิบชีทรามขึ้นมาอ่าน
ขึ้นมานั่งติว ก่อนจะกลับไปทำงานต่อ
ชีวิตวนเวียนอยู่แบบนี้
นีมไม่เคยมองว่าปัญหา
คือ ความโชคร้ายที่ถาโถม
เข้ามาในชีวิตนีม
แต่นีมมองว่ามันคือ "โอกาส" และ
"ความโชคดี" ที่เบื้องบนมอบให้นีม
ได้พิสูจน์ว่านีมเข้มแข็งมากแค่ไหน
สมควรจะได้รับรางวัลความโชคดี
จากท่านหรือเปล่า?
นีมไม่เคยได้ใส่ชุดนักศึกษา
แบบที่เพื่อนๆได้ใส่
นีมไม่เคยได้ใส่ชุดครุย ไม่เคยขึ้นไปรับ
ปริญญากับพระหัตถ์ของพระเทพฯ
แบบคนอื่นๆเขา ทั้งที่นีม
ก็เรียนจบเหมือนคนอื่นเขา
นีมไม่มีรูปรับปริญญาบัตรติดข้างฝาบ้าน
แบบใครเขาให้พ่อแม่ภูมิใจ
เวลาใครมาเที่ยวบ้าน
เพราะเด็กต่างจังหวัด
เข้ากรุงเทพฯ ทั้งค่าที่พัก แต่งหน้า
ทำผม นับว่าเป็นเงินที่เยอะมากสำหรับนีม
จึงเลือกให้ทางมหาวิทยาลัย
ส่งปริญญาบัตรมาให้นีมที่บ้านแทน
ในวันนี้ นีมแค่อยากจะบอกทุกคนว่า
ช่วงที่สถานการณ์ต่างๆ มันดูเลวร้าย
เหลือเกิน มันบีบคั้นหัวใจของคุณถึงขีดสุด
คุณเสียใจได้นะ แต่อย่านาน
มันก็เหมือนกับการที่คุณวิ่งบนถนนเส้นหนึ่ง
ที่มีผู้คนมากมายวิ่งไปกับคุณ
ถ้าคุณล้มลง แล้วมัวนั่งนอนเสียใจ
เป็นเวลานาน ฟูมฟายทั้งวี่ทั้งวัน
กับชีวิตตัวเอง
คนที่เขาวิ่งมาทีหลัง อาจเผลอเหยียบคุณได้
และเขาไม่สนใจด้วยว่า
"คุณจะเจ็บมากแค่ไหน?"
ที่เขาเผลอเหยียบคุณไปเต็มๆเมื่อกี้นี้
เพราะสายตาของแต่ละคน
ที่เขาวิ่งไปข้างหน้า
เขาจะมองทุกสิ่งทุกอย่างในระดับสายตา
ของเขาเพียงเท่านั้น
เขาจะไม่มองต่ำลงมา ไม่สนใจด้วยว่า
มันจะก้อนหิน ตะปู ก้อนอิฐ
ขวากหนามอะไรขวางทางเขาอยู่
เขาก็เลยมองไม่เห็นเราไปด้วยไงล่ะ
สิ่งเดียวที่เขาท่องอยู่ในใจ
คือ ฉันต้องวิ่งไปให้ถึงเส้นชัยเท่านั้น
ดังนั้น เมื่อคุณล้มลง
จงรีบลุกขึ้นมาให้เร็วที่สุด
อย่าให้ใครเผลอมาเหยียบคุณที่
เพิ่งล้มลงไปเป็นอันขาด!
และออกวิ่ง วิ่ง วิ่งให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
ไม่มีใครมาสนใจหรอก
ว่าคุณจะล้มลงหัวแตกปางตาย หมดสติ
หรืออาจมีแผลถลอกเต็มตัว
เจ็บแสบไปหมด จนแทบพยุงร่างตัวเอง
วิ่งต่อไปไม่ไหว
แต่ขอเพียงคุณอย่าหยุดวิ่งนะคะ
เพราะถ้ามีคนเหยียบคุณหลายๆคนแล้วล่ะก็
ทีนี้คุณอาจลุกขึ้นมายากมากแล้วนะ
นั่นจึงเป็นเหตุผลที่นีมบอกให้คุณรีบลุกมา
ให้ไวทันทีที่คุณล้มลงไปยังไงล่ะ
ฉะนั้น ตราบใดที่คุณยังสู้ ยังไม่ยอมแพ้
ชัยชนะจะเป็นของคุณในสักวันหนึ่ง
และเมื่อคุณรู้ว่าจะสู้เพื่อใคร
หรือสู้เพื่อตัวเอง
ในวันนั้นล่ะค่ะ ที่คุณจะเจอ "คำตอบ"
ในทางออกของ "ปัญหา" ที่คุณเผชิญอยู่
ได้อย่างแท้จริง ...
❤ตราบใดที่โลกนี้ยังมีทิศตะวันออก
ทุกปัญหาย่อมมีทางออกอยู่แล้วค่ะ ✌😉
ถ้าชอบบทความนี้
อย่าลืม! กดไลก์ กดแชร์
และกด"ติดตาม"
เพื่อเป็นกำลังใจให้นีมกันด้วยนะคะ
ขอบคุณสำหรับทุกการติดตามเลยค่ะ 😊
โฆษณา