เรือเกลือ.... ขายเกลือ
ชีวิตของคนชายน้ำ หรืออยู่บ้านริมแม่น้ำจะคุ้นชินกับการค้าขายสินค้าทางเรือ ตัวฉันเองก็เกิดและโตจากบ้านย่าที่อยู่ริมแม่น้ำเช่นกัน จึงได้เห็นการค้าขายทางเรืออยู่บ้าง สินค้าที่นิยมเอามาเร่ขายทางเรือก็จะเน้นสินค้าที่เก็บรักษาได้นาน อย่างเช่น เกลือ....
สมัยที่ฉันยังเด็กพอยังจำความได้ก็จะคุ้นชินกับเสียงประกาศเร่ขายเกลือจากเรือเอี้ยมจุ๊นลำเขื่องพร้อมติดตั้งเครื่องยนต์ เสียงเครื่องยนต์จะดังแต๊ก...แต๊ก ให้ได้ยินมาแต่ไกลโดยที่ยังมองไม่เห็นลำเรือ..... บ้านฉันเรียกเรือที่ขายเกลือนี้ว่า "เรือเกลือ"
เรือนี้จะแล่นช้ามาก จนเป็นที่มาของสำนวนเปรียบเทียบว่า "ช้าเป็นเรือเกลือ" หรือ "อืดอาดเป็นเรือเกลือ"
เมื่อต้องซื้อเกลือ
ได้ยินเสียงเครื่องยนต์ดังแต๊ก... แต๊ก ดังมาแต่ไกล
ย่าจะบอกให้ฉันและน้องคอยดูว่าเรือเกลือแล่นมาใกล้แล้วหรือยัง หากเห็นว่าเข้ามาใกล้แล้วฉันกับน้องก็จะร้องเรียกเรือเกลือ ให้เข้ามาจอดเทียบท่าที่ท่าน้ำหน้าบ้าน....ภาพของเรือเอี้ยมจุ๊นลำเขื่องค่อยๆหันหัวเรือเบนเข้ามาเทียบท่ามันช่างดูเชื่ิองช้ามากจริงๆ แต่ก็ถือว่าน่าตื่นเต้น และสนุกสนานของเด็กๆ ที่จะได้เห็นเรือเอี้ยมจุ๊นใกล้ๆ ในเรือ มีเกลือหลากหลายชนิดที่บรรทุกลงเรือมาขาย ทั้งเกลือเม็ด ดอกเกลือ เกลือป่น และมีกะปิมาขายด้วย เรือเกลือนี้ย่าบอกว่าแล่นมาจากมหาชัย เลาะเรื่อยมาตามแม่น้ำท่าจีน.... การซื้อขายเกลือก็ชั่งเอาตามน้ำหนัก สมัยก่อนคนขายจะใช้กระบุงเปล่าชั่งน้ำหนักก่อนว่าหนักเท่าใดแล้วทดเอาไว้ ย่าของฉันจะเรียกวิธีการนี้ว่า "ตื๊อ" คนขายจะเอากระบุงใบที่ตื๊อแล้วโกยเกลือในลำเรือขึ้นชั่งกับตาชั่ง น้ำหนักรวมเท่าใดก็เอาน้ำหนักของกระบุงเปล่ามาลบออกไปก็จะได้น้ำหนักของเกลือ ตาชั่งน้ำหนักในสมัยนั้นเป็นแบบแขวนมีคานชั่ง มีลูกตุ้มถ่วงน้ำหนัก ย่าเรียกตาชั่งจีน
Credit ภาพจาก Internet 🙏
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
