22 ก.ค. 2019 เวลา 05:11 • ประวัติศาสตร์
ทางรถไฟใต้ดิน (Underground Railroad) เส้นทางสู่อิสรภาพของทาสในสหรัฐอเมริกา ตอนที่ 4
เหล่าผู้ใจบุญ
เหล่าผู้ล้มเลิกในอเมริกาหลายรายเป็นผู้เคร่งศาสนาที่ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย
พวกเขาจะทำพิธีในบ้านที่ใช้เป็นที่ชุมนุม โดยยึดหลักความเท่าเทียมเป็นสิ่งสำคัญ ทำให้ประเด็นเรื่องการถือครองทาสเป็นสิ่งที่พวกเขานำมาพูดถึงบ่อยครั้ง
การถือครองทาสไม่ได้ยุติอย่างถาวรจนถึงช่วงเวลาที่สงครามกลางเมืองสงบในปีค.ศ.1865 (พ.ศ.2408) ซึ่งในเวลานั้น ผู้ล้มเลิกหลายรายก็ได้มีบทบาทในทางรถไฟใต้ดินนี้ด้วย
ผู้ล้มเลิกหลายรายให้ความช่วยเหลือเหล่าทาสที่หนีจากนาย พวกเขาให้ใช้บ้านของพวกเขาเป็นที่พักพิงแก่เหล่าทาสที่หนีมา
”จอห์น แฟร์ฟิลด์ (John Fairfield)” เป็นหนึ่งในผู้ให้ความช่วยเหลือทาสคนสำคัญ
จอห์น แฟร์ฟิลด์ (John Fairfield)
ถึงแม้ว่าจะมาจากครอบครัวที่ถือครองทาส แต่ตัวเขาเองก็ไม่ได้เห็นด้วยกับการมีทาส
แฟร์ฟิลด์ต่างจากผู้ล้มเลิกคนอื่นๆ ที่เคร่งศาสนา รักสงบ แต่ตัวเขาเองนั้นถือปืน ช่วยให้ทาสหนีไปได้เป็น 100 คน โดยแฟร์ฟิลด์จะแกล้งทำเป็นเจ้าของทาส ตบตาผู้อื่น ให้ทาสหนีไปได้โดยสะดวก
ถึงแม้ว่าจะเสี่ยง แต่เหล่าคนขาวผู้รักในความเสมอภาคเหล่านี้ก็ยินดีจะทำ
ในยุค 1820 (พ.ศ.2363-2372) ”จอห์น แรนคิน (John Rankin)” คนขาวซึ่งย้ายมาจากเทนเนสซี ซึ่งเป็นรัฐที่มีทาส เขาย้ายมายังรัฐโอไฮโอ ซึ่งเป็นรัฐอิสระ ไม่มีทาส
จอห์น แรนคิน (John Rankin)
แรนคินซื้อบ้านในเมืองริมแม่น้ำโอไฮโอ โดยทุกๆ คืน เขาจะแขวนตะเกียงบนเสาในสวนหน้าบ้าน โดยสาเหตุที่เขาทำอย่างนั้นก็เพื่อจะช่วยทาสที่หนีมาจากเทนเนสซี ซึ่งต้องข้ามแม่น้ำโอไฮโอ แรนคินจึงหวังจะให้แสงตะเกียงนำทางเหล่าทาสที่หนีมา
และแสงตะเกียงยังเป็นสัญลักษณ์ว่าบ้านของเขานั้นปลอดภัย ทาสที่หนีมาสามารถมาแวะพัก กินอาหาร รวมถึงนอนพักอีกด้วย
แรนคินมีชื่อเสียงจากการช่วยให้ทาสหลบหนี เหล่าคนขาวที่เป็นเจ้าของไร่ต่างโกรธแค้นเขา หลายรายข้ามแม่น้ำเพื่อมาทำร้ายเขา วางเพลิงเผาบ้านเขา แต่แรนคินยังคงให้ความช่วยเหลือทาสต่อไปจนการยึดครองทาสสิ้นสุดลง
นอกจากแรนคินแล้ว ผู้ล้มเลิกอีกหลายรายก็ได้ให้ความช่วยเหลือทาสที่หลบหนี พวกเขาให้อาหาร ที่พักแก่เหล่าทาส บางรายช่วยทาสหนีโดยการดัดแปลงเกวียนให้มีช่องสำหรับซ่อนทาส บางรายก็ซ่อนทาสไว้ใต้กองฟาง
เกวียนที่ทาสใช้หลบหนี
โฆษณา