ทางรถไฟใต้ดิน (Underground Railroad) เส้นทางสู่อิสรภาพของทาสในสหรัฐอเมริกา ตอนที่ 6
การหลบหนีของทาสและโทษของ “นายสถานี”
ระหว่างการหลบหนี เหล่าทาสจะมองหาตะเกียงหรือผ้านวมที่แขวนไว้ที่ระเบียง หากเป็นผ้านวมหลากสีก็อาจจะเป็นสัญลักษณ์ว่าบ้านหลังนั้นเป็นบ้านที่ให้ความช่วยเหลือทาสที่หลบหนีมา
เนื่องจากทาสที่หนีต้องคอยหลบการติดตามของเจ้าของทาส ทำให้การเดินทางเป็นไปช้ามาก ระยะทางที่ใช้เวลาเดินทางแค่ไม่กี่วัน เหล่าทาสที่หลบหนีอาจจะต้องใช้เวลาเป็นสัปดาห์หรือเป็นเดือน
นอกจากนั้นอาหารก็หาลำบาก และทาสที่หลบหนีก็ไม่ค่อยได้นอนเนื่องจากต้องคอยระวังตัว
เจ้าของทาสมักจะส่งหมาล่าเนื้อออกตามล่าทาสที่หลบหนี อีกทั้งเจ้าของไร่ต่างๆ ที่มีทาสก็มักจะจ้างนักล่าทาส ซึ่งนักล่าทาสนี้คือคนที่คอยออกไล่ล่าทาสที่หลบหนีและส่งกลับไปให้เจ้าของทาส โดยนักล่าทาสมักจะไปดักอยู่ตามสถานีรถไฟหรือท่าเรือ
หากทาสที่หลบหนีโดนจับได้ ทาสคนนั้นจะถูกลงโทษอย่างหนัก ทั้งถูกซ้อมและเฆี่ยน
ไม่เพียงแค่ทาสที่หลบหนีจะถูกลงโทษ แต่ผู้ที่ให้ความช่วยเหลือทาสที่หลบหนีหรือที่เรียกว่า “นายสถานี” ก็ต้องโดนลงโทษด้วยเช่นกัน
ในปีค.ศ.1848 (พ.ศ.2391) “โทมัส แกร์เร็ตต์ (Thomas Garrett)” ผู้ที่ให้ความช่วยเหลือทาสที่หลบหนี ได้ถูกปรับเป็นเงินจำนวน 5,400 ดอลลาร์ซึ่งมหาศาลในสมัยนั้น
เขาต้องเสียทั้งบ้านทั้งทรัพย์สิน
โทมัส แกร์เร็ตต์ (Thomas Garrett)
ไม่ใช่แค่แกร์เร็ตต์ แต่ยังมีอีกหลายคนที่ให้ความช่วยเหลือทาสที่ถูกทำร้าย รวมถึงถูกจำคุกอีกด้วย
ในรัฐอิสระ ใครที่ให้ความช่วยเหลือทาสที่หลบหนีจะถูกปรับเป็นเงิน 1,000 ดอลลาร์
แต่ถึงแม้สำหรับ “นายสถานี” และ “ผู้โดยสาร” จะรู้ว่าเส้นทางของพวกเขามันอันตรายแค่ไหน แต่ก็มีทาสกว่า 2,500 คนสามารถหลบหนีได้สำเร็จในระหว่างค.ศ.1830-1860 (พ.ศ.2373-2403)
หนึ่งใน “นายสถานี” ที่มีชื่อเสียงที่สุดคนหนึ่งคือ “แฮร์เรียต ทับแมน (Harriet Tubman)”
ตอนต่อไป ผมจะเล่าเรื่องของทับแมนให้ทุกท่านฟังครับ
- 6
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
