"แมงแคง ของแซบอีสาน"
"แมงแคง" มีลักษณะตัวแบนๆ สีน้ำตาล อาศัยตาม ต้นจิก ต้นค้อ ตัวเต็มวัย จะมีสีน้ำตาลปนเหลือง รูปร่างลักษณะคล้ายโล่ แมงแคงจะกินน้ำเลี้ยง จากยอดใบอ่อนเป็นอาหาร
การจับ “แมงแคง” จะใช้ไม้ยาวๆ ใส่ “ดางเขียว” หรือ ถุงตาข่ายไว้ตรงปลาย พอถึงต้นค้อ ก็ตบ หรือครอบ ที่ใบเอาเลย ได้ที่ละหลายตัว
จริงๆแล้ว บางตัวก็ไม่ได้อยู่สูงนะ พลิกดูหลังใบ ก็จะเห็นตัวเล็กๆ เกาะอยู่สักสามสี่ตัวจับเอาได้เลย
หากหาอุปกรณ์ไม่ทัน พอเจอแมงแคงอยู่ที่สูง ก็ไม่ใช่ปัญหาครับ
รองเท้าแตะนี่ล่ะ “เจิด” ใส่เลย (เจิด คือ ร่อน หมายถึง ขว้างรองเท้าใส่เลย) จากนั้น แมงแคง จะตกลงมา ก็เก็บเอา
แต่ถ้ามันบินหนี ก็วิ่งสิครับ!! วิ่งไล่ไปสักพัก ไม่เราก็ แมงแคง จะหมดแรง ส่วนใหญ่ เราจะชนะครับ ฮาฮา
การเก็บแมงแคง ต้องระวัง อย่าให้มันฉี่เข้าตา เพราะแมลงชนิดนี้ สามารถพ่นสารประกอบของกรด ชนิดเข้มข้นออกมา หากเข้าตาอาจทำให้ตาบอด และเจ็บแสบได้
วิธีกินก็ไม่ยุ่งยาก “กินดิบ” ก็เด็ดปีก บีบให้ฉี่ที่มีกลิ่นฉุนๆ ออก แล้วก็ม้วนใส่ปาก
ตามด้วยข้าวเหนียวจั้ม แจ่วปลาร้า และพริกสดเท่านี้ก็แซบแล้ว
ตัวใหญ่หน่อย ก็เสียบไม้ย่าง สำหรับผม ผมว่าตัวใหญ่ ไม่อร่อย เหมาะสำหรับทำแจ่ว ตำแหลกๆ จะดีกว่า
ผมชอบกินตัวเล็กๆ เอามาคั่วให้หอม ใส่น้ำมันเล็กน้อยให้พอมันๆ สุกแล้วโรยเกลือเป็นอันจบ
เช้านี้ผมไปจับ แมงแคง มาจากตลาดสด "สะหวันเขต" จึงนำมาคั่วใส่น้ำมัน โรยกลือ แหม่!! เท่านี้ก็สุขใจ
ทานกับกาแฟยามเช้าเข้ากันดี๊ดี
สวัสดีเด้อคับ..
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
