ลูกไม้ลายสนธยา : ลึกลับ แต่ยังไม่ที่สุด
ลูกไม้ลายสนธยา / พงศกร เขียน / สำนักพิมพ์กรูฟ พับลิชชิ่ง / 488 หน้าโดยประมาณ
ถ้าเป็นคอนิยายแนวลึกลับ-แฟนตาซีแบบไทยๆ เชื่อว่าต้องคุ้นเคยกับชื่อของ “พงศกร” ผู้เขียนนวนิยายเรื่องที่จะกล่าวถึงนี้ เพราะเขาเป็นคนหนึ่งที่สร้างผลงานแนวนี้ออกมาหลายเรื่อง โดยเฉพาะซีรี่ส์ชุด “ผ้า” ที่นอกจากจะมีพระเอก นางเอก เป็นคนแล้ว ยังมีตัวเอกที่เป็น “ผ้า” ประเภทต่างๆ ในเรื่องด้วย
ลูกไม้ลายสนธยา — ชื่อก็บอกไว้แล้วต้องเป็นเรื่องที่เกี่ยวพันกับผ้าประเภทลูกไม้ เรื่องเริ่มต้นเมื่อ “เดือนพัตรา” ต้องเดินทางกลับไปรับมรดกจากคุณยายซึ่งเป็นนักสะสมผ้าตัวยง นอกเหนือไปจากการเสียชีวิตอย่างมีเงื่อนงำในสายตาของผู้เป็นหลานคนสนิทอย่างเธอแล้ว เดือนพัตรายังค้นพบผ้าลูกไม้สีดำที่มีลวดลายงดงาม แต่เต็มไปด้วยความลึกลับเพราะลวดลายบนผ้านั้นสามารถขยับปรับเปลี่ยนตำแหน่งได้เอง ไม่มีบันทึกใดๆ ของคุณยายที่จะให้ความกระจ่างว่าผ้าผืนนี้เป็นของใคร เว้นแต่ข้อความที่เขียนไว้ว่าได้มากจากดินแดนที่ชื่อว่า อุตตรกุรุทวีป
แม้จะเป็นเมืองเล็กๆ ริมทะเล แต่ก็ดูเหมือนว่า เดือนพัตรา จะเจอแต่คนที่น่าสงสัยว่าจะเกี่ยวข้องกับการเสียชีวิตของคุณยายแทบทุกที่ที่เธอโผล่หน้าไป แล้วยังจะมีชายลึกลับที่ปรากฏตัวให้เห็นแต่ในกระจกที่เธอไม่แน่ใจว่าจะใช่ผีหรือคน ประสงค์ดีหรือประสงค์ร้ายต่อตัวเธอ ขณะเดียวกัน ตำรวจก็กลับมองว่าเธออาจเป็นคนร้ายเสียเอง หลังจากมีการฆาตกรรมเกิดขึ้นอีกราย ยิ่งเท่ากับตอกย้ำว่าการเสียชีวิตของคุณยายของเธอไม่น่าจะเกิดจากสาเหตุตามธรรมชาติ
ลูกไม้ลายสนธยา เป็นหนังสือที่ยาวเกือบห้าร้อยหน้า พื้นที่ขนาดนี้น่าจะให้รายละเอียดและคลี่คลายปมต่างๆ ในเรื่องได้อย่างครบถ้วน แต่ถึงอย่างนั้น เรากลับรู้สึกว่าบางบทบางตอนนั้น ง่ายและรวบรัดเกินไป บางตัวละครก็โผล่หน้าในลักษณะที่เกือบจะไม่มีที่มาที่ไปและไม่เห็นเหตุผลว่าจะเข้าฉากมาทำไม บางตัวละครก็เกือบถูกทิ้งไว้กลางทาง ก่อนจะกลับมาในตอนท้ายเรื่อง
เราเคยอ่านนิยายของคุณพงศกรก่อนหน้านี้หลายเรื่องและมีบางเรื่องที่เขาผูกปมได้อย่างแน่นหนา และเมื่อถึงตอนท้ายก็มีการคลี่คลายปริศนา มีคำอธิบายที่ยอมรับได้หรือสมจริงในท้องเรื่อง เช่น เรื่องหุบผาราชินี และนั่นคือสิ่งที่เรารู้สึกว่าขาดหายไปในนิยายเรื่องนี้ ทำให้โทนรวมของเรื่องดูเบาบางและเกือบๆ จะกลายเป็นนิยายรักหวานแหวว แทนที่จะมีเป็นเรื่องแนวลึกลับ-ฆาตกรรม-สืบสวน สอบสวน บุคลิกของ เดือนพัตรา นั้นต้องบอกว่าอีกนิดนึงก็จะเป็นผู้หญิงที่น่ารำคาญ นี่อาจเป็นนางเอกที่เราไม่ชอบมากที่สุดจากปลายปากกาของนักเขียนท่านนี้
สิ่งที่เราชอบที่สุดในหนังสือ กลับกลายเป็นการบรรยายฉากหลังของเรื่องที่ให้ภาพของเมืองเล็กริมทะเลที่งดงามและน่าอยู่ เหมือนที่เคยเห็นในหนังฝรั่งประเภท Chic Movie ช่อง Diva อะไรทำนองนั้น
ถ้าพูดรวมๆ แล้ว นี่ไม่ใช่หนังสือที่แย่ เพียงแต่ไม่ได้ดีมาก เป็นนิยายที่อ่านฆ่าเวลาได้เพลิน ๆ แต่ถ้าคาดหวังว่าจะได้อ่านเรื่องฆาตกรรม-สืบสวน สอบสวนที่เข้มข้น ลุ้นระทึกทุกหน้า เราว่า คุณต้องไปหาอ่านในเล่มอื่นแล้วล่ะ.
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
