แผลเป็นของชีวิต
ถ้าอยาก "ร้องไห้"
ก็แค่ "ร้องไห้" ออกมา
ถ้าอยาก "อ่อนแอ"
ก็จง "อ่อนแอ" เถิด
ถ้าอยาก "หยุดทำ" ทุกอย่าง
ก็แค่ "หยุดทำ" ให้รู้สึกดีขึ้น
ค่อยมาทำต่อก็ได้
ถ้าอยากทำอะไร
ก็ทำเถอะ หากไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน
เราไม่ควรฝืนทนในสิ่งที่เรา
ไม่อาจฝืนได้
ยิ่งฝืน ใจเราจะยิ่งเจ็บเอง
ยิ่งเป็นแผลลึก
และอาจเป็นแผลเป็น
ติดตัวเราไปทั้งชีวิต
การที่เราได้ร้องไห้ออกมาบ้าง
อ่อนแอบ้าง
หยุดพักบ้าง
ได้ทำในสิ่งที่อยากทำในบางครั้ง
เปรียบเสมือนได้ทายาแก้แผลเป็น
เพื่อให้รอยแผลนั้น
ค่อยๆ จางหายไปในที่สุด
เราไม่จำเป็นต้องสะกดกลั้นอารมณ์
ไปสักทุกอย่าง
เพราะสุดท้ายแล้ว
คนที่เจ็บที่สุด จะกลายเป็นตัวเราเอง
เป็นแผล เจ็บอยู่
ก็ควรหยุดพักรักษาตัวให้ดีขึ้น
ไม่ใช่การทู่ซี้ฝืนทน
ให้แผลถลอกเปิดกว้างมากยิ่งขึ้น
จนทำให้ตัวเองเจ็บแสบ
ทุกข์ทรมานมากกว่าเดิม
เป็นแผลก็แค่ทายา จะได้หายดี
อย่าได้ฝืนธรรมชาติของ
ร่างกายตัวเองอีกเลยนะ
ไม่มีใครหรอก ที่ไม่เคยเป็นแผลเป็น
แล้วสักวันรอยแผลเป็นนั้น
จะจางหายไป แค่คุณไม่ฝืนทน
🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁
ถ้าชอบบทความนี้
อย่าลืมกดไลค์ กดแชร์ และกดติดตาม
เพื่อเป็นกำลังใจในการเขียน
บทความดีๆต่อไปด้วยนะคะ
ขอบคุณทุกคนมากค่ะ
ที่ติดตามกันมาโดยตลอด🙏😊
- 6
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
