📤 เรื่องสั้น | คอม-พะ-นี • อันลิมิเตด
Ep.2 ) ตอน • E x i t ..
" Yes! Anna " ตะวันยิ้มออกมาได้ แทบจะกำหมัดแล้วเยส! ดัง ๆ อย่างถูกใจเป็นที่สุด ถ้าไม่เกรงว่าคนในออฟฟิศของเธอจะงงว่า เธอดีใจอะไรหนักหนาขนาดนั้น
Pix from : Pixabay
แอนนาเป็นคนยูเครน รูปร่างสูงโปร่ง หุ่นดี ผมยาวดำขลับ และหน้าตาสวยมาก บางครั้งตะวันพาแอนนาไปพบลูกค้าด้วย
.. ลูกค้าบางคนเห็นฝรั่งแล้วอุ่นใจ ว่ารู้แน่ รู้จริง ครั้งหนึ่งเธอเคยขำที่น้องในแผนกบอกว่า .. " พี่ตะวัน พี่พาแอนนาไปหาคุณน้ำตาลสิ นางชอบคุยกับฝรั่ง คุยกับคนไทยนางไม่มั่นใจมั้ง " อ้าว! เป็นงั้นไป คุยกับคนไทยภาษาเดียวกันไม่ชอบวุ้ย
อีเมล์จากแอนนาส่งต้นฉบับงานที่ออกแบบ Newsletter ชิ้นแรกให้เธอตรวจเช็ค ก่อนที่จะส่งให้แผนกคอมฯ พร้อมตั้งโปรแกรมส่งออก เป็น Newsletter ของ products ใหม่ ๆ ที่ต้องการให้เป็นเสียงเล็ก ๆ สม่ำเสมอในตลาดว่า ยังมีเราทำอะไรบ้าง ให้ลูกค้าไม่ลืมชื่อของเรากับสินค้าและบริการที่เราครอบคลุม
มันเป็น Newsletter ที่พร้อมส่งออกเช้าวันจันทร์ที่จะถึงนี้ได้เลย รายละเอียดเกี่ยวกับสินค้าครบถ้วน รูปแบบ และการดีไซน์สวย เนื้อหากระชับ น่าสนใจที่จะอ่าน มีปรับแก้นิดหน่อยเท่านั้น แอนนาใช้เวลาเพียง 3 วัน หลังจากตะวันได้คุยกับเธอไปเมื่อวันอังคารที่ผ่านมา
" ให้มันได้อย่างงี้สิ เฮ้อ! กว่าจะลงล๊อคได้ " ตะวันพรึมพรำกับตัวเอง มองงานที่เธอเพิ่งมอบหมายให้แอนนาช่วยดูแล วันนี้นับว่าเป็นวันศุกร์ที่อารมณ์ผิดไปจากเมื่อสัปดาห์ก่อนมากจริง ๆ ศุกร์ที่เธอวุ่นวายปวดหัวหนึบ ๆ กับเรื่องของแอนนา และไม่รู้ว่าจะจัดการอย่างไรต่อดี
8 โมงเช้าวันอังคาร! แอนนาตอบรับเมล์ของตะวัน แจ้งวันที่เธอสะดวกคุยเป็นการส่วนตัวตามที่ตะวันร้องขอคราวก่อน
ตะวันรู้ดีว่าทำไมถึงเช้าขนาดนั้น แอนนารู้อยู่แล้วว่าปกติเธอถึงออฟฟิศตั้งแต่ 7 โมงเช้าเกือบทุกวัน และถ้าเธอมาหลัง 9 โมงเช้าเพื่อนร่วมงานคนอื่น ๆ ก็ทยอยมากันแล้ว ความเป็นส่วนตัวก็อาจจะไม่มากนัก
เธอชอบเรื่องตรงเวลาเมื่อมีนัดหมายของแอนนามาก สังเกตดูแอนนามักจะมาถึงก่อนเวลานัดประมาณ 10 นาทีเสมอ เคยมีคนบอกเธอเหมือนกันว่า หากมีนัด 8 โมงและไปถึงเวลา 8 โมงเป๊ะ นั่นก็นับว่าสายแล้ว!
แม้ในออฟฟิศเธอไม่ได้เข้มงวดเรื่องเวลาเข้างานนัก จริง ๆ แล้วเธอก็อยากให้น้อง ๆ มากันตรงเวลาหรือไม่สายมากอยู่ดี เวลาทำงาน 9 โมงเช้า เลิกงาน 6 โมงเย็น มันไม่ค่อยมีจริงตามที่มันควรจะเป็นเท่าไหร่
.
การทำงานกับ Gen Y และ Gen Z บางทีคน Gen X อย่างเธอก็ต้องปรับอะไรเพื่อให้สภาพโดยรวมกลมกล่อมและไปได้ดีที่สุด
.
โชคดีที่น้อง ๆ เด็กรุ่นใหม่ที่นี่ รู้ว่าตัวเองดีว่าต้องทำอะไร และรับผิดชอบงานของตัวเองได้เรียบร้อย ตรงตามเวลาที่กำหนด และหลายครั้ง 4-5 ทุ่ม งานด่วน ๆ หรือแม้กระทั่งวันเสาร์ที่ไม่ใช่เวลางาน เด็ก ๆ พวกนี้ก็ไม่เคยปล่อยให้ปัญหาล่องลอย ค้างเติ่งจนถึงเช้าอีกวัน หรือรอวันจันทร์ ที่มันคงไม่ทันการณ์ซะแล้ว ดังนั้นการเข้มงวดเรื่องเวลาเข้างานที่สายไปบ้าง จึงพออะลุ่มอะล่วยกันได้
Pix from : Pixabay
ความเงียบช่วงเช้า ๆ การได้มาถึงออฟฟิศตั้งแต่ 6.30 หรือ 7 โมงทำให้เธอปั่นงานยาก ๆ งานด่วน ๆ ได้เร็วมากขึ้น สมาธิดี บรรยากาศรอบตัวดีไม่มีอะไรมารบกวนทั้งเสียงโทรศัพท์ และผู้คนในออฟฟิศ
มู่ลี่สีขาวบิดเป็นช่อง ๆ ทำให้เห็นท้องฟ้าใส ๆ ด้านนอกมีพื้นที่ให้ปลูกต้นไม้ได้เป็นหย่อม ๆ พอสบายตานิดหน่อย
.. อากาศยามเช้า การได้ออกไปยืนจิบกาแฟตรงระเบียงจากชั้น 20 ถึงแม้จะล้อมรอบไปด้วยป่าคอนกรีตก็ตาม แสงแดดอ่อน ฟ้าใส ๆ ลมเย็น ๆ ยังพอให้รู้สึกสดชื่นอยู่มาก
เธอจัดการงานไปได้บ้างแล้วบางส่วนเกือบหนึ่งชั่วโมงก่อนหน้านี้
" Hi, Tawan "
แอนนาก้าวเท้าเข้ามาในออฟฟิศ เสื้อลินินสีชมพูอ่อน ๆ รองเท้าส้นสูงสีขาวรับกับกางเกงสีขาวเข้ารูป ตะวันชอบแอนนาแต่งตัว สวยทุกวัน แม้จะไม่ใช่วันที่ต้องไปหาลูกค้าเธอก็สวย ยิ่งไปหาลูกค้าด้วยกัน ไม่มีครั้งไหนที่ลูกค้าจะไม่กระซิบบอกว่า โอ้ววว ทีมงานสวยมากเลย แม้แต่ลูกค้าผู้หญิงก็ยังชมไม่ขาดปาก
" Hi, How are you today ? "
" I'm good! เธอยิ้มให้แล้วขอบคุณเบา ๆ ก่อนเดินไปเก็บสัมภาระของเธอที่โต๊ะ แล้วเดินมาหาตะวันและนั่งลงที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้าม
" shell we start ? "
" Yes! "
🔊ให้เสียงภาษาไทยโดยพันธมิตร
.
การได้คุยตั้งแต่เช้า ทำให้อารมณ์ดีด้วยหรือเปล่าตะวันไม่แน่ใจ เธอรู้สึกสงบและอารมณ์เย็นได้มาก
.
" ยูมีอะไรไม่สบายใจรึเปล่า ?
ฉันสังเกตุดูว่าพักหลัง ๆ นี่งานยูหลุดบ่อยขึ้น และหลายอย่างก็ไม่เรียบร้อย หรือมีอะไรที่ยูไม่เข้าใจเกี่ยวกับขอบเขตงานทั้งหมดไหม ? "
.
ตะวันเริ่มจากสิ่งที่เธอสังเกตจากผลงานพักหลัง ๆ ที่แอนนาทำพลาด ทำหลุดเยอะมากกว่าเดิม จนลูกค้าบ่นกับเธอมากขึ้นว่าไม่ค่อยโอเคกับการประสานงานกับแอนนา ขอเปลี่ยนคนทำงานให้
" ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน บางครั้งฉันคิดว่าฉันอาจจะไม่เหมาะกับงานแบบนี้ แต่ฉันก็พยายามจะทำให้ได้ และปรับปรุงให้ดีขึ้น " แอนนาเริ่มอธิบายความรู้สึกของเธอจากคำถามนั้น
" อะไรที่ยูรู้สึกว่าไม่โอเคกับงาน กับทีมงานคนอื่น หรือกับลูกค้า ? "
" บางทีฉันไม่ค่อยเข้าใจลูกค้า ทำไมเวลาฉันส่งงานไปแล้ว เขาไม่พูดอะไรกับฉันตรง ๆ แต่กลับมาบอกว่า จะเอาแบบโน้นแบบนี้กับอีกคน ทั้ง ๆ ที่ฉันเป็นคนดูแลงานนั้นอยู่ มันทำให้ฉันไม่อยากทำต่อ "
" ฉันพอจะเข้าใจนะ บางครั้งยูเซย์ 'โน' ตั้งแต่ครั้งแรกเมื่อรับเรื่องน่ะมันไม่ได้! ยูอาจจะตอบถูกแล้วมันเป็นอย่างนั้นว่าสุดท้ายคำตอบจริง ๆ มันก็คือ " ไม่ได้ "
... แต่คำแรกที่ยูรับเรื่องที่เขา ขอให้ทำอย่างโน้นอย่างนี้มา แล้วยูตอบ ’ โน ‘ ทันที มันเหมือนยูยังไม่ได้พยายามทำอะไรให้เขาเลยก็ปฎิเสธก่อนแล้ว
.
บางครั้งมันจะดีกว่าถ้าเราตอบว่า ขอเช็คก่อน ขอดูข้อมูลก่อน แล้วค่อยกลับไปตอบว่า..ไม่ได้ ..ให้ความรู้สึกต่างกันนะ " ยูคิดว่ายังไงละ ?
" โอเค ฉันจะพยายามทำให้ดีกว่าเดิม ถ้ายูคิดว่าจะให้ฉันรับผิดชอบตรงนี้อยู่ " แอนนาตรงดีจริง ๆ ไม่ต้องอ้อมค้อม คุยกันตรงประเด็นไปเลยทีเดียว
.
" ฉันได้รับฟีดแบคมาไม่ค่อยดี ลูกค้าหลายคนก็ไม่ต้องการดิวงานต่อกับยู ไม่อยากคุยกับฝรั่ง ไม่อยากพูดภาษาอังกฤษตลอดเวลา
.. เขาอยากคุยกับคนไทยเพราะสะดวกกว่า แต่ก็มีบางคนที่โอเคกับยู คุยภาษาอังกฤษตลอดเวลาก็ได้..
แต่ถ้าเทียบกับงานในมือแล้ว งานของฉันจะไปอยู่ที่แก้มเยอะเกินไป มันก็ไม่แฟร์กับแก้มเหมือนกัน " ตะวันอธิบายในสิ่งที่เธอต้องการต่อ ..
.
Pix from : Pixabay
" ฉันคุยกับนายแล้วว่า ฉันขอคนในทีมเพิ่มอีก 1 คน บางส่วนยังอยู่กับยู แต่ก็มีแค่ 1-2 เจ้าที่ต้องดิว และฉันมีงานส่วนอื่นที่จะให้ยูช่วยดูแลด้วย
.
ข้อ 1. ออกแบบและทำ newsletter เปลี่ยนข้อมูลกระตุ้นตลาดทุกสัปดาห์
ข้อ 2. Study products เพื่อทำ Online Training ให้คนที่เข้ามาทำงานใหม่ ๆ หรือทำ present training products ใหม่ ๆ ให้ทุกคน ไม่ใช่เฉพาะออฟฟิศกรุงเทพ แต่ทำให้กับ sales office อื่น ๆ ด้วยใน Southeast Asia นี้เลย
ข้อ 3. บางครั้งต้องขอให้ออกไปพบลูกค้ากับเซลล์บ้าง"
.
ยูคิดว่าอย่างไง ?
มีข้อไหนที่คิดว่ายังไม่พร้อม ยูบอกมาได้เลย ฉันจะได้รู้ว่าจะต้องทำอะไรต่อ "
.. ตะวันถามแอนนาตรง ๆ นี่เป็นข้อดีอีกข้อที่คุยกับคนต่างชาติง่ายกว่าคุยกับคนไทยด้วยกันคือ ตรงจนคิดว่าน่าจะโกรธกันไปข้างหนึ่ง แต่ก็ไม่โกรธ พูดกันตรง ๆ เพราะจะได้เคลียร์ให้ชัด ไม่ต้องอ้อมไปอ้อมมา แล้วที่เถึยงกันจะเป็นจะตายในห้องประชุม เสร็จแล้วจบเรื่องในห้องประชุม ทำงานกันต่อ
" ขอบคุณมาก ฉันว่าฉันทำได้ ฉันเริ่มสิ่งที่ต้องเปลี่ยนแปลงนี้ได้เมื่อไหร่ " แอนนาถาม
" วันนี้เลย งานที่อยู่กับยูก่อนหน้านี้ ยกเว้น 2 เจ้านั้นดิวต่อไปเหมือนเดิม ที่เหลือยูเอามาให้ฉันบ่ายนี้ ฉันขอรายละเอียดว่าทำอะไรไปถึงไหน มีต้องตามอะไรต่อบ้าง ฉันขอดูเองก่อนค่อยโอนไปให้คนอื่นในทีมต่อ... "
" ขอบคุณมาก "
" ขอบคุณมากที่ให้โอกาสฉัน "
.
9 โมงพอดีอีกสักพักพนักงานคนอื่น ๆ ก็จะทยอยมากันแล้ว วันอังคารที่ผ่านมาวันนั้นทุกคนอาจจะแปลกใจ ที่เห็นแอนนามาทำงานแต่เช้า และอยู่เต็มวันผิดปกติ แต่เป็นเช้าวันอังคารที่ชมพู๊ชมพูทุกอย่างผ่านไปดี ๆ อีกวัน
การเปลี่ยนแปลงหน้าที่และความรับผิดชอบของแอนนา ถูกบอกกล่าวในการประชุมประจำสัปดาห์ของบ่ายวันนี้ วันศุกร์ที่มีความสุขมากขึ้นกว่าเดิมอยู่ 2 คนคือ แอนนา กับตะวัน
ตะวันชอบต้นฉบับของ newsletter ฉบับแรกที่เพิ่งเสร็จสด ๆ ร้อน ๆ พร้อมจะส่งออกถึงลูกค้าด้วยเมล์ 2-3 พันฉบับ newsletter ที่นายเคยสั่งให้ทำมาเป็นปี แต่ไม่มีใครว่างที่จะทำสักที ในขณะที่แอนนาใช้เวลาทำมันเป็นรูปเป็นร่างและพร้อมใช้งานภายในเวลา 3 วันหลังจากได้คุยกับเธอวันอังคารที่ผ่านมา
ตะวันสูดหายใจเบา ๆ ผ่านไปอีกเรื่อง อีกคน
เธอขอบคุณตัวเองที่ระงับอารมณ์ไม่โกรธแอนนาไว้ได้ตั้งแต่สัปดาห์ก่อน ถ้าเธอคุยกับแอนนาด้วยอารมณ์โกรธตอนนั้นที่ทำให้งานเสีย และเหนื่อยที่ต้องตามเก็บงานหลุด ๆ ของแอนนา คงระเบิดลงโครมครามและพังกันไปข้างหนึ่ง
.
📍มีคนพูดไว้ว่า .. ทุกปัญหามีทางออกเสมอ
ออกทางประตูไม่ได้ ก็ออกทางหน้าต่างสิ!
ไม่มีทางออก ก็ออกมัน ’ ทางที่เข้า ‘ มานั่นแหละ
วันที่ใจเย็นลงแล้ว..
ค่อย ๆ คิดไปทีละเรื่องทีละอย่าง ปัญหามีไว้แก้ไม่ได้มีไว้กลุ้มเนอะ
.
พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว 🌤 ต ะ วั น เอ้ย!
..
รฉัตร วรรณกุล
31 สิงหา’ 2562
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
