[ธรรมะเน้นๆ Direct Dhamma] พุทธศาสนสุภาษิต 104 หมวดที่ ๔ วาจา ::::: วาจํ ปมุญเจ กุสลํ นาติเวลํ ::::: ไม่ควรเปล่งวาจาที่ดี ให้เกินแก่ควรกาล

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

•

4 ก.ย. 2019 เวลา 00:40 • ปรัชญา

พุทธศาสนสุภาษิต 104

หมวดที่ ๔ วาจา

::::: วาจํ ปมุญเจ กุสลํ นาติเวลํ :::::

ไม่ควรเปล่งวาจาที่ดี ให้เกินแก่ควรกาล

::::: พทฺธาปิ ตตฺถ มุจฺจนฺติ ยตฺถ ธีรา ปภาสเร :::::

คนมีปัญญา แม้มีปัญหา และ ถูกผูกมัดอยู่ พอพูดในเรื่องใด ก็หลุดได้ในเรื่องนั้น

::::: หทยสฺส สทิสี วาจา :::::

วาจาเช่นเดียวกับใจ

::::: น หิ มุญเจยฺย ปาปิกํ :::::

ไม่ควรเปล่งวาจาที่ชั่วเลย

::::: อพทฺธา ตตฺถ พชฺฌนฺติ :::::

คนพาลที่ยังไม่ถูกผูกมัด แต่พอพูดในเรื่องใด ก็ถูกผูกมัดตัวในเรื่องนั้น

::::: มุตฺวา ตปฺปติ ปาปิกํ :::::

คนกล่าววาจาชั่ว ย่อมเดือดร้อน

::::: มนุญฺญเมว ภาเสยฺยํ :::::

ควรกล่าวแต่วาจา ที่น่าพอใจ

::::: ทุฏฺฐสฺส ผรุสา วาจา :::::

คนโกรธมีวาจาหยาบ

::::: สจฺจํ เว อมตา วาจา :::::

คำสัตย์ แลเป็นวาจาที่ไม่ตาย

::::: อภูวาที นิรยํ อุเปติ :::::

คนพูดไม่จริง ย่อมเข้าถึงนรก

คัดจาก:

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา