5 ก.ย. 2019 เวลา 00:46 • ปรัชญา
พุทธศาสนสุภาษิต 105
หมวดที่ ๕ ความอดทน
::::: ขนฺติ ตโป ตปสฺสิโน :::::
ความอดทน เป็นตปะ ( ตบะ ) ของผู้พากเพียร
::::: ขนฺติ หิตสุขาวหา :::::
ความอดทน นำมาซึ่งประโยชน์สุข
::::: ขนฺติ ธีรสฺสลงฺกาโร :::::
ความอดทนเป็นเครื่องประดับของนักปราชญ์
::::: ขนฺติ ปรมํ ตโป ตีติกฺขา :::::
ขันติ คือความอดทน เป็นตบะอย่างยิ่ง
::::: ขนฺติ พลํ ว ยตีนํ :::::
ความอดทนเป็นกำลังของนักพรต
::::: ขนฺติ สาหสวารณา :::::
ความอดทน ห้ามไว้ได้ซึ่งความผลุนผลัน
::::: ขนฺติพลา สมณพราหมณา :::::
สมณพรามหณ์ มีความอดทนเป็นกำลัง
::::: มนาโป โหติ ขนฺติโก :::::
ผู้มีความอดทน ย่อมเป็นที่ชอบใจของบุคคลอื่น
::::: เกวลานํปิ ปาปานํ ขนฺติ มูลํ นิกนฺตติ
ครหกลหาทีนํ มูลํ ขนฺติ ขนฺติโก :::::
ความอดทน ย่อมตัดรากแห่งบาปทั้งสิ้น
ผู้มีขันติ ชื่อว่าย่อมขุดรากแห่งความติเตียนและการทะเลาะกันได้ เป็นต้น
::::: ขนฺติโก เมตฺตวา ลาภี ยสสฺสี สุขสีลวา
ปิโย เทวมนุสฺสานํ มนาโป โหติ ขนฺติโก :::::
ผู้มีความอดทน นับว่ามีเมตตามีลาภมียศและมีสุขเสมอ ,
ผู้มีความอดทน ย่อมเป็นที่รักชอบใจของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา