12 ก.ย. 2019 เวลา 01:02 • ปรัชญา
พุทธศาสนสุภาษิต
หมวดที่ ๑๒ มิตร
::::: ปาปมิตฺโต ปาปสโข ปาปอาจารโคจโร :::::
มีมิตรเลว มีเพื่อนเลว ย่อมมีมารยาทเลว และที่เที่ยวเลว
::::: อตฺถมฺหิ ชาตมฺหิ สุขา สหายา :::::
เมื่อความต้องการเกิดขึ้น สหายเป็นผู้นำสุขมาให้
::::: สพฺพตฺถ ปูชิโต โหติ โย มิตฺตานํ น ทุพฺภติ :::::
ผู้ไม่ประทุษร้ายมิตร ย่อมมีผู้บูชาในที่ทั้งปวง
::::: มาตา มิตฺตํ สเก ฆเร :::::
มารดาเป็นมิตรในเรือนตน
::::: พฺรหฺมาติ มาตาปิตโร :::::
มารดาบิดา ท่านเรียกว่าเป็นพรหม
::::: วิสฺสาสปรมา ญาติ :::::
คนคุ้นเคย ไว้ใจกันได้ เป็นญาติอย่างยิ่ง
::::: สตฺโถ ปวสโต มิตฺตํ :::::
หมู่เกวียน เป็นมิตรของคนเดินทาง
::::: สเจ ลเภถ นิปกํ สหายํ จเรยฺย เตนตฺตมโน สติมา :::::
ถ้าได้สหายเป็นผู้รอบคอบ พึงพอใจและมีสติเที่ยวไปกับเขา
::::: มิตฺตทุพฺโก หิ ปาปโก :::::
ผู้ประทุษร้ายมิตรเป็นคนเลวแท้
::::: ภริยา ปรมา สขา :::::
ภริยาเป็นเพื่อนสนิท

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา