#ASMRเล่าเรื่องผี
(เสียงกระซิบ ผ่อนคลายก่อนนนอน)
Ep4 เรื่อง: ผีในโรงเรียน เสาตกน้ำมัน
หนึ่งในสถานที่หลอนสุดฮิต นั่นก็คืนโรงเรียนนั่นเอง
👻 ดูสบายๆแบบวีดีโอ ASMR กดลิ้งนี้ 👇
👻 ดูเรื่องผีทั้งหมดกดลิ้งนี้ 👇
ต้องเล่าย้อยกลับไปประมาณ ๔๐-๕๐ ปีก่อน
ธ โรงเรียนฝรั่งที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่งย่านบางรักถนนเจริญกรุง
ซึ่งในตอนนั้นยังไม่ถือว่ารุ่งเรืองเหมือนเดี๋ยวนี้
โดยเฉพาะสาขาแผนกประถม โรงเรียนนี้จะมีเพียงประตูไม้
ที่ใช้สำหรับให้เปิดเข้าไปเท่านั้น
เมื่อเดินตรงเข้าไปก็จะเป็นเรือนไม้หลังใหญ่
ซึ่งตรงนั้นปลูกมาตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่ทราบได้
เป็นเรือนสูงมีชั้นล่างซึ่งเป็นชั้นมูลและเป็นห้องอาหารสำหรับเด็ก ๆ ส่วนชั้นบนนั่นนะรึ เวลาขึ้นไปก็สามารถขึ้นได้ทั้ง ๒ ทาง
บันไดข้างหนึ่งมีต้นมะขวิดต้นใหญ่ ซึ่งถ้านักเรียนคนไหนโชคดี
ขอลาคุณครูลงมาห้องน้ำ แล้วพบกับลูกมะขวิดเข้านั้น
ก็จะรีบจัดแจงหยิบเก็บ ค่อยแอบเอาไว้ในเสื้อ
โดยไม่ได้คิดกลัวเลยว่า เสื้อนั้นจะเปรอะเปื้อนรึเปล่า
เก็บหยิบๆ เพื่อมาแบ่งกันทานตอนเวลากระดิ่งพักเรียน
ซึ่งมีอยู่ ๓ เวลาด้วยกัน นั่นก็คือ ๑๐ โมงเช้า และเวลาก่อนเที่ยง
๑๑. ๓๐ และช่วงเย็น ๑๕. ๔๕ ตามลำดับของทุกวัน
ส่วนด้านหลังของโรงเรียนนั้นเป็นกอไผ่เก่าแก่
มีลักษณะร่มครึมอยู่ และบางทีกำลังนั่งเรียนกันอยู่ก็มีนกเค้าแมว
ซึ่งแต่ก่อนพวกเราจะเรียกกันว่านกฮูก
ซึ่งนกฮูกนั้นล่ะที่เกาะอยู่ที่กอไผ่ ดวงตามันจะกลมๆ
โตของมันดูน่ากลัวมากสำหรับพวกเด็ก ๆ และใคร ๆ ก็พูดกันว่ามันเป็นนกผีสำหรับมานำดวงวิญญาณของคนที่ใกล้จะตายไปจากร่างของผู้นั้น
เวลามันโผล่มาตอนนักเรียนกำลังเรียนอยู่ก็จะไม่เป็นอันมีสมาธิที่จะเรียนกัน แทบทุกห้องเด็กนักเรียนจะวิ่งถลาไปออกันอยู่เต็มหน้าต่างด้านหลังกันหมด พร้อมทั้งวิพากษ์วิจารณ์กันไปต่าง ๆ นานาตามประสาเด็ก ๗-๘ ขวบคุณครูบางท่าน ที่อายุน้อยหน่อยก็จะพลอยตื่นเต้นไปกับเด็กด้วย แต่บางท่านที่เข้มงวดก็จะเอาไม้บรรทัดฟาดกับโต๊ะดังเปรี้ยง
เพื่อเรียกให้เด็กๆนั้นกลับมานั่งที่ตามปกติเพื่อจะได้เรียนกันต่อไป
ฟังดูผิวเผินก็ไม่น่าจะมีเรื่องหลอนอะไร ดูจะเป็นโรงเรียนปกติด้วยซ้ำ
แต่ เช้าวันหนึ่งเมื่อดิฉันได้มาถึงโรงเรียนตามปกติเหมือนทุกวัน
ก็เห็นพวกเด็กนักเรียนทั้งชายและหญิง จับกลุ่มพูดอะไรกันอยู่เป็นกลุ่ม ๆ ไปแทบทุกห้องไม่มีใครออกไปวิ่งเล่นที่หลังโรงเรียนเหมือนทุกวัน
ดิฉันเก็บกระเป๋าเข้าตู้แล้วก็รีบเดินมาหาเพื่อนร่วมชั้น ซึ่งก็กำลังรีบเดินเข้ามาหาดิฉันด้วยหน้าตาที่ตื่นตระหนกพลางปากก็เล่าว่า เมื่อวานนี้ตอนโรงเรียนเลิกแล้ว ทุกคนที่ผู้ปกครองมารับ หรือพวกที่อยู่บ้านใกล้กับโรงเรียนก็ทยอยกันกลับบ้านไปบ้างแล้ว
จะเหลืออยู่เฉพาะที่ผู้ปกครองติดธุระมาช้า เด็กที่เหลืออยู่ก็เลยเล่นอยู่รอบ ๆ บริเวณโรงเรียนและมีนักเรียน ๔-๕ คนที่เรียนอยู่ชั้นเดียวกับดิฉันได้ขึ้นไปเล่นซ่อนหากันอยู่ชั้นบนของห้องเรียนซึ่งภารโรงยังไม่ได้ขึ้นมาปิดประตูเล่นกันอยู่เกือบ 6 โมงเย็นก็มีผู้ปกครองมารับกลับบ้านแต่เพื่อน
ของดิฉันคนหนึ่งไม่ได้อยู่ในที่นั้นถามเพื่อน ๆ ที่เล่นอยู่ด้วยกันก็ไม่เห็นไม่รู้หายไปทางไหนก็เล่นกันอยู่ ๔-๕ คนเท่านี้และก็ไม่ได้วิ่งลงไปข้างล่างเสียด้วยซ้ำ
ผู้ปกครองก็ตกใจช่วยมาหากันใหญ่ คุณครูที่อยู่เวรพร้อมทั้งผู้ที่อาศัยอยู่ในเขตของโรงเรียนก็ช่วยกันหา ดูทุกห้องที่มีอยู่ประมาณ ๔-๕ ห้องก็ไปเห็นเสาของโรงเรียนห้องสุดท้ายมีเหมือนน้ำมันเยิ้มอยู่ ๑ ต้นก็ไม่ทราบว่าผู้ปกครองของเด็กคิดอย่างไรแต่เพื่อนของดิฉันเล่าให้ฟังว่า
ผู้ปกครองเด็กรีบวิ่งไปหาพระพุทธรูปมาได้ ๑ องค์ก็เอามาตั้งบนโต๊ะและจุดธูป ๓ ดอกบอกกล่าวขอขมาและขอลูกคืนซึ่งเพื่อนดิฉันตอนนี้ก็ทำท่าขนลุกขนพองเล่าว่าเห็นเพื่อนคนที่หายไปยืนหน้าขาวซีดอยู่ที่ข้างเสาต้นนั้นนั่นเองพอหายตกใจเลิกร้องไห้กันแล้วเขาก็บอกให้ฟังว่าเขา
กำลังวิ่งเล่นซ่อนหาอยู่เผอิญได้ยินเสียงเพื่อนเดินเรียกกระชั้นชิดเข้ามาไม่รู้ว่าจะวิ่งไปแอบตรงไหนดีก็รีบวิ่งเอาตัวไปเบียดให้เสาต้นที่ตกน้ำมันต้นนั้นบังไว้แต่พอเบียดชิดเข้าไปก็เหมือนมีมือคนมาดึงเข้าไปในเสาจนหายใจจะไม่ออกและก็ไม่รู้ว่าตัวเองหลุดออกมายืนตรงหน้าเสาตอนไหน
จนผู้ปกครองเห็น ผู้ปกครองของเด็กคนนั้นก้มลงกราบพระพุทธรูปที่เขาไปนำมาเพื่อช่วยลูกให้รอดตายกลับออกมาได้ด้วยความดีใจของทุกคนและตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาก็ไม่มีเด็กคนไหนกล้าขึ้นไปเล่นซ่อนหาตอนเย็น ๆ ที่ชั้นบนของโรงเรียนอีกเลยเพราะกลัวว่าจะลากเอาเข้าไปไว้ในเสาต้นนั้นอีกและอาจจะไม่โชคดีเหมือนเพื่อนของดิฉันคนนั้นที่ยังได้หลุดออกมาโดยยังไม่ตายเสียก่อนจนแก้ไขไม่ทัน
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
