พุทธศาสนสุภาษิต หมวดที่ ๕
๏ มัจจุวรรค - หมวดความตาย
สพฺพํ เภทปริยนฺติ เอวํ มจฺจาน ชีวิตํ
🔸️ชีวิตของสัตว์เหมือนภาชนะดิน ซึ่งล้วนมีความสลายเป็นที่สุด
ที.มหา. ๑๐/๑๔๑
น มิยฺยมานํ ธนมนฺเวติ กิญฺจิ
🔸️ทรัพย์สักนิดก็ติดตามคนตายไปไม่ได้
ม.ม. ๑๓/๔๑๒
อฑฺฒา เจว ทฬิทฺทา จ สพฺเพ มจฺจุ ปรายนา
🔸️ทั้งคนมีคนจน ล้วนมีแต่ความตายเป็นเบื้องหน้า
ที.มหา. ๑๐/๑๔๑
ทหรา จ มหนฺตา จ เย พาลา เย จ ปณฺฑิตา
สพฺเพ มจฺจุวสํ ยนฺติ สพฺเพ มจฺจุปรายนา
🔸️ทั้งเด็ก ทั้งผู้ใหญ่ ทั้งเขลา ทั้งฉลาด
ล้วนไปสู่อำนาจแห่งความตาย ล้วนมีความตายเป็นเบื้องหน้า
นัย ที.มหา. ๑๐/๑๔๑
ยถา ทณฺเฑน โคปาลา คาโว ปาเชติ โคจรํ
เอวํ ชรา จ มจฺจุ จ อายุ ปาเชนฺติ ปาณินํ
🔸️ผู้เลี้ยงโคย่อมต้อนฝูงโค ไปสู่ที่หากินด้วยพลองฉันใด
ความแก่และความตาย ย่อมต้อนอายุของสัตว์มีชีวิตไปฉันนั้น
ขุ.ธ. ๒๕/๓๓
ยถา วาริวโห ปูโร วเห รุกฺเข ปกูลเช
เอวํ ชราย มรเณน วุยฺ หนฺเต สพฺพปาณิโน
🔸️ห้วงน้ำที่เต็มฝั่ง พึงพัดต้นไม้ซึ่งเกิดที่ตลิ่งไปฉันใด
สัตว์มีชีวิตทั้งปวง ย่อมถูกความแก่และความตายพัดไปฉันนั้น
(เตมิยโพธิสตฺต) ขุ.ชา.มหา. ๒๘/๑๖๔
อจฺเจนติ กาลา ตรยนฺติ รตฺติโย วโยคุณา อนุปุพฺพํ ชหนฺติ
เอตํ ภยํ มรเณ เปกฺขมาโน ปุญฺญานิ กยิราถ สุขาวหานิ
🔸️กาลย่อมล่วงไป ราตรีย่อมผ่านไป ชั้นแห่งวัยย่อมละลำดับไป
ผู้เล็งเห็นภัยในมรณะนั้น พึงทำบุญอันนำความสุขมาให้
(นนฺทเทวปุตฺต) สํ.ส. ๑๕/๘๙
ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว เป็นกฎตายตัว
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
