12 ต.ค. 2019 เวลา 17:03
Helena : สวยล่าดุ ตอนที่ 0 ชื่อของเธอคือ
ณ บาร์กลางทะเลทราย ยามราตรี
เสียงชายเมา “มาสเตอร์ของอีกแก้วเหมือนเดิม”
เสียงชายหนุ่มคนหนึ่ง “ไหนๆเรื่องที่ว่าวันนี้ท่านจะเล่านิ”
เสียงชายเมา “มาๆพวกคุณๆเอ็งๆทั้งหลายใครอยากฟังมารวมกันตรงนี้ พวกคุณมึงเอ็งคงทราบกันดีว่าบุคที่พวกเราอยู่ตอนนี้มันยุคล้มสลาย ที่มีน้ำเหลืออยู่บนโลกแค่ 30% สุดท้าย แถวยังมีพวก อสูร ปีศาจ อมนุษย์ เต็มไปหมด” เสียงเหล่าชายฉกรรจ์ดังลั่นร้าน “ช่าย!!”
เสียงชายเมาคนเดิม ”เอาละๆ แต่...แต่....วันนี้ข้ามีเรื่องที่สุดเจ๋งมาเหล่าให้พวกเอ็งฟัง ไม่รู้หรอกนะว่าพวกเอ็งเคยได้ยินมารึยัง หรือ ได้ยินข้าวลือแปลกๆมาบ้างไหม เรื่องที่ว่าเมื่อสองสามอาทิตย์ก่อนมีแม่ชีสาวที่คอยตามล่าสังหารพวกปีศาจตามเมืองหรือหมู่บ้านต่างๆ” เสียงชายเมาอีกคน ”ข้าๆ เคยได้ยินมาว่าหล่อนเป็นแค่สาวใช้” “ไม่นะข้าได้ยินมาว่าหล่อนเป็นสาวอสูรที่หุ่นเนี่ยเซ็กซี่สุดๆ” “ม่ายข้าได้ยินมาเขาลือกันว่าหล่อนเป็น Queen จากเมืองที่โดนพวกปีศาจทำลาย หล่อนเลยได้ฉายา Queen Hunter ” “หล่อนยังมีใบหน้าที่ไม่ว่าใครๆเห็นต่างพากันหลงไหลแต่ที่แปลกไม่มีใครจำใบหน้าหล่อนได้” “ไม่ๆข้าว่านังนี้เป็นแม่หม้ายวะ” แล้วเสียงตะโกนถกเถียงจองเหล่าชายฉกรรจ์ก็เสียงดังสนั่นลั่นไปทั่วร้าน.
“พอๆๆ เงียบๆ ข้าไม่รู้หรอกว่าพวกคุณมึงและเอ็งไปได้ยินมาจากไหนแต่เรื่องที่ข้าจะเหล่ามันเป็นเรื่องที่ข้าเจอมากับตัว แน่นอนข้ามีหลักฐาน” ชายเมาพูดเสร็จพร้อมกับยกโชว์แขนที่เป็นแผลรอยข่วนขนาดใหญ่ ”เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อสัปดาห์ก่อนข้าเข้าเมืองหลวงตามปกติ ช่วงนั้นมันเป็นช่วงราตรีที่มืดสนิท บรรยากาศที่เย็นยะเยือก ที่ทำให้ทหารยามยังเผลอหลับได้ข้ากับพวกลูกมืออีกสองสามคนกำลังขนของสินค้าที่ต้องไปส่งอีกเมือง ตอนนั้นข้ากำลังจะเข้าไปหยิบสมุดบันทึกสินค้าทันทีที่เดินเข้าไปหยิบ ก็มีเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดดังขึ้นจนข้าตกใจ”
“ข้ารีบวิ่งออกไปดูสิ่งมี่เห็นคือพวก ฮันเชล (แวมไพร์ทะเลทราย) ที่กำลังฟันคอจนหัวหลุดออกจากบ่าแล้วดูดเลือดลูกน้องข้าอย่างเอร็ดอร่อย ข้าร้องตะโกนง่ามีพวกฮันเชลลุกเข้ามา แต่เสียงข้าตอนนั้นแทบจะเบามากเพราะข้าก็กลัวมากที่เจอพวกฮันเชลโดยที่ไม่มีอาวุธติดตัว พวกนี้มันทั้งเร็วและแรงเยอะถ้าสู้ตรงๆข้าคงไม่ไหว ข้าเลยรีบวิ่งหลบเข้าไปในร้านเพื่อจะหยิบปืนลูกโม่ที่วางอยู่บนโต๊ะ ทันทีที่หยิบข้าก็ยิฃทักทายพวกมันไปสองสามนัด”
“ทันทีที่เสียงปืนดังลั่นพวกทหารยามสองสามคนก็ต่างพากันวิ่งมาแต่ก็ไม่ได้ช่วยอะไรก็ถูกพวกฮันเชลไล่ฆ่ามีละคน แน่นอนว่าข้าเป็นเยื่อต่อไปแน่ๆ ข้าเนี่ยทั้งยิง เตะ เอาสันปืนทุบ แต่ก็สู้ไม่ไหว จนโดนพวกมันข่วนที่แขนจนเลือดกระฉูด ข้าล้มลงไปกับพร้อมกับถูกพวกมันตรึงแขนไว้พร้อมที่จะรับประทานข้า” “แล้วไงมึงตายหรอ” เสียงชายเมาอีกคนพูดพร้อมหัวเราะ “ข้าตายแล้วผีที่ไหนมานั่งเล่ากันวะ” เสียงเมาพูดพร้อมกับ ยกซดเบียร์ไปหนึ่งอึก “เรื่องตื่นเต้นมันต่อจากนี้ต่างหาก”
“ระหว่างที่ข้ากำลังตั้งสติพอที่จะพยายามขัดขืนฮันเชลที่กำลังพยายามจะรับประทานที่ต้นคอข้านั้นก็มีเสียงปืนดังลั่นจนทำให้หัวฮันเชลแตกกระจุยกระจายเศษเนื้อและเลือดของมันกระเด็นเต็มหน้าข้า ข้ารีบพลัดร่างของมันออกไปแล้วร่างของมันก็ลุกเป็นไฟสลายหายไป ข้าพยายามหันไปมองเจ้าของเสียงปืน ภาพที่เห็นคือ หญิงสาวที่ใส่ชุดแม่ชีของศาสนจักร ที่ชุดของหล่อนเว้าแวงน้อยนิดจนเห็นเนื้อผิวที่ชวนหลงไหล หุ่นที่เซ็กซี่เกินห้ามใจ พร้อมกับท่าถือปืนที่บาดตาบาดใจ เพียงแค่เห็นแวบเดียวก็ติดตาข้าไปจนตาย หล่อนพุ่งเข้าหาพวกฮันเชลราวกับไม่ใช่มนุษย์เร็วจนตามองไม่มัน หล่อนชักมีดสั้นฟันไปที่คอของพวกฮันเชลแล้วใช้ปืนยิงซ้ำจนประกายไฟลุกโชนขึ้นรอบตัวหล่อนไปหมด ราวกับหล่อนกำลังเต้นท่วนท่าระบำเปลวไฟยังไงยังงั้น ทุกฝีก้าวที่หลอนก้าวย่างหมุนจะเกิดเปลวไฟลุกขึ้นตรงเท้ารางกับเวทมนต์ เพียงแค่มือของหล่อนบีบหัวพวกฮันเชลก็เกิดเปลวไฟลุกโชติช่วงขึ้นอย่างกับหล่อนจุดไฟขึ้นได้เอง มันเป็นการต่อสู้ที่เร็วจนสายตาตามไม่ทัน เพียงไม่กี่วิพวกฮันเชลก็กลายเป็นผุยผงเหลือเพียงประกายไฟที่ลอยราวกับหิ่งห้อยนับล้านที่บินอยู่ ข้าพยายามจะลุกขึ้นแต่ก็ทำไม่ได้ตัวข้าตอนนั้นแถบไม่มีแรง ทำด้แต่พูดขอบคุณ แล้วลองถามชื่อของเธอผู้นั้น ผู้ที่ช่วยชีวิตข้า”
“ภาพสุดท้ายที่สติข้าจำได้เป็นภาพของแม่ชีสาวที่กำลังจะเดินจากไปพร้อมกับเปลวไฟที่ลุกโชนเป็นวงกวางรอบตัวแล้วหลอนก็หายไป และเสียงสุดท้ายที่ได้ยินชื่อของหล่อนคือ”
“....เฮเลน่า มอนด้า”
📌ยังไม่ทำเป็นซีรี่ย์โปรดติดตาม

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา