🍃เรื่องสั้นขนาดยาว ชุดนทีแห่งชีวิต
🍁"อิยะ กับความหมายที่หายไป"ภาคที่1
📌ตอนที่2..16ตุลา...หายนะบนเรือบิน🍂
ปราสาทชูริ(Shuri castle)เกาะโอกินาว่าทางใต้สุดของญี่ปุ่น สร้างในสมัยริวกิว
07.55น.เรือบินล่อนลงที่สนามบินนะฮะ (Naha)ใช่แล้ว ญี่ปุ่น กว่าจะผ่าตม.เข้ามาได้ ถูกถามแล้วถามอีกเพราะด้วยเป็นหญิงหน้าตาสะสวยและมาคนเดียว555 ที่นี่โอกินาว่า มาแบบไม่มีแปลนแผนไม่มี ก็มันช่วยไม่ได้คนสวยทำไรไม่ผิด🍂
เมื่อคืนนอนบนเครื่องไม่ใคร่หลับ นอกจากใบหน้าอีตาอาจารย์ว่าที่สามีในอนาคตวนเวียนตามหลอกหลอน
แล้วยังมีชาวต่างชาติที่มีกลิ่นกายแปลกๆนั่งเบาะหลังส่งกลิ่นไร้ความปราณีอย่างไม่ยั้ง ผสมกับกลิ่นถั่ว มันเนย ที่สองสามีภรรยาสั่งอาหารพนักงานต้อนรับอย่างดุเดือด คุยกันตลอดเส้นทางการบิน🍃
โอว..พระเจ้า จากตี1ถึงตี5ได้กระมัง จากการเหลือบดูนาฬิกาข้อมือ สักพักเสียงนั่นค่อยหายไป บรรดาท่านพี่ก็หลับ ..หญิงสาวก็เริ่มอยู่ในอาการภวังค์เคลิ้ม🍃
...แต่..ไม่นาน...คร้อกกกกก...ฟี้ ตามด้วย จั้บ..จั้บ...😬
ด้านหลังโรงสีนรกชัดๆ...
แต่..
ฉัน..
ก็..
ทน..
ม่าย..
ไหว..
คร้อกกก....😪
....อีตกเอ้ยทนความล้าของหนังตาไม่ไหว หญิงสาวจึงผล่อยหลับไป....ตั้ง2ชม. ก็พอได้...😪🌿
หลังจากผ่านตม.มาได้ หญิงสาวก็รีบออกจากอาคารผู้โดยสารระหว่างประเทศโดย
ชัตเติ้ลบัสเพื่อไปอาคารภายในประเทศ จะแวะซื้อพาสสำหรับเที่ยว1วันใช้กับรถโมโนเรลหรือรถไฟรางเดี่ยวกับบัสไม่จำกัดจำนวน 🍃
จากนั้นก็มานั่งวางแผนจะไปไหนดี ที่เที่ยวเยอะมากแต่ห่างกันเกิน คิดผิดหรือเปล่าที่ซื้อพาสราคาเกือบสามพันเยน(ราว1000บาท)จะไปได้ซักกี่ที่🍂
..... ก็เป็นไปตามคาดทั้งวันหญิงสาวไปเที่ยวได้2ที่คือโอกินาว่าเวิลด์และปราสาทชูริ....และ...และ เกือบตกเครื่อง ทันด้วยเวลาเฉียดฉิวเช็คอินคนสุดท้ายพอดี...🍃
...เอาวะ..ไหนๆก็ไหนๆแล้วไปถึงสนามบินโอซาก้าค่อยว่ากัน หญิงสาวคิดในใจเรื่องแผนเดินทางและโรงแรมที่พัก🍂
จากสนามบินนะฮะ เกาะโอกินาว่ามุ่งสู่สนามบินคันไซใช้เวลาชั่วโมงเศษๆก็ถึงโอซาก้า หญิงสาวถึงกับงง ทำไมสนามบินดูแปลกๆ ☘
จำได้คราวก่อนที่มากับอีตาหมอมันไม่เป็นแบบนี้ หรือเพราะฤทธิ์ใต้ฝุ่นที่ถล่มสนามบินเมื่อเดือนที่แล้ว กวาดสนามบินคันไซซะเรียบ🌿
สุดท้ายถึงบางอ้อว่าสายการบินเผ็ดแอร์ไลน์ใช้รันเวย์อีกที่ต้องนั่งชัตเติ้ลบัส ไปสนามบินหลัก ทำเอาใจเกือบแป้ว...🍂
รถชัตเติ้ลบัสพาวิ่งวนไปจอดที่ข้างตึกเอลโลซ่า Aero plazaขึ้นบันไดเลื่อนแล้วเลี้ยวซ้ายก็จะเจอ มีทางเชื่อมไปยังอาคารหลักนั่นก็คือผู้โดยสารขาเข้าและออกอยู่ด้านฝั่งขวามือ เดินตรงไปฝั่งซ้ายจะเป็นสถานีรถไฟ และส่วนรถบัสจะอยู่ชั้นล่างหน้าอาคาร ถ้าเดินตรงไปก็จะเป็นเทอร์มินอล1 ใช้เป็นส่วนขาออกผู้โดยสารระหว่างประเทศ ส่วนด้านล่างเป็นส่วนผู้โดยสารขาเข้า.. (งง..มั้ย...คนก็เขียนงง555😅)🍃
ส่วนฝั่งซ้ายมือจะเป็นอาคารเอลโลซ่า
ภายในนั้นจะมีโรงแรมอยู่ด้านขวาแต่เมินซะเถอะ หญิงสาวเดินลิ่วเลยไปซ้ายมือคือสถานที่หลับนอนชาวแบ็คแพคทั้งหลาย ห้องเก้าอี้เขียวในตำนาน🍂
หญิงสาวจำวันที่เคยมาครั้งแรกกับชายคนรักก็อีตาหมอนั่นแหละ หญิงสาวเลือกที่นอนที่เดิม ....ถอนหายใจเฮือกใหญ่🌿
ภาพวันเก่าๆหวนคืนมา เป็นทริปแรก ตอนนั้นเพิ่งเริ่มเริ่มเข้ามหาลัย ส่วนอีตาหมอก็เริ่มทำงาน เบี้ยน้อยหอยน้อยก็สอยไปตามยถากรรม🍂
หญิงสาวถอนหายใจอีกครั้งเมื่อภาพเด็กวัยรุ่นคนหนึ่งผุดขึ้นมา น่าสงสารจัง
ไม่ได้..ไม่ได้..หญิงสาวสะบัดหน้าไปมาอย่างแรงหวังสลัดภาพทิ้งเสีย🍃
อีตาผู้ปกครองเด็กนั่นจะเอาเรื่องอยู่ กลับไปค่อยว่ากัน ว่าแล้วหญิงสาวก็คว้าเสื้อผ้าไปอาบน้ำด้วยว่าร่างกายทั้งวันไม่ได้แตะต้องน้ำ🍂
ที่นีมีห้องน้ำหยอดเหรียญ500เยน มีเวลาให้17นาที ปกติก็อาบน้ำไม่เกิน10นาที...สบายมาก หญิงสาวคิด🍃
โทรมจัง ตีนกาเริ่มทักทายที่ปลายหางตา หญิงสาวฉีกยิ้ม 30กว่าจะเอาอะไรอีก มองตัวเองในกระจกขณะแปรงฟัน ยิงฟัน...โอย..มาเยี่ยมเยือนมาเป็นขบวนเป็นริ้ว...🌿
ว่าแล้วก็หยิบครีมกวนอิม เอ้ย...ไม่ใช่ครีมบำรุงผิว...ทาเบาๆ ค่อยยังชั่วหน่อย รอยริ้วจางๆเริ่มหายไปด้วยการอัดครีมเข้าไป ซักหนึ่งหัวแม่โป้งได้🍃
ที่นี่ยืมไดส์ได้ ซึ่งให้บริการฟรี รวมถึงผ้าห่ม...หญิงสาวล้มตัวลงนอนบนเก้าอี้ที่พัก...อืม..ดีกว่าบนเครื่องบิน แล้วผล่อยหลับไปด้วยความเหนื่อยล้า🍂
🌿....พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร...ช่างมัน..เป็นความคิดสุดท้ายก่อนเปลือกตาจะปิดลง😪
💢ข้าน้อยกลับจากปีนเขา ...ข้าน้อยอยากรู้ว่าเรื่องจะเป็นอย่างไรต่อไป ข้าน้อยเลยปั่นต่อพะยะค่ะ😁🚴💨 ...ไม่เป็นไรไว้นอนเอาบนเครื่อง🛩ก่อนกลับมาตุภูมิ👋
บ๊ายบาย!!
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
