เซ็กส์เสื่อมในวัยหนุ่ม
บทที่ 1 : ปรากฏการณ์ประหลาดที่เกิดกับชายหนุ่มหลายคนในวันนี้ (ตอนที่ 1)
*** บทความนี้เป็นการเล่าประสบการณ์และให้ความรู้พื้นฐานทางวิทยาศาสตร์ “ไม่มีการโฆษณาแนะนำยาหรืออาหารเสริมใด ๆ ทั้งสิ้น”
*** หากท่านรู้สึกมีปัญหากับสมรรถภาพทางเพศของท่าน ผมขอแนะนำให้ท่าน “ปรึกษาแพทย์ที่มีความรู้ และ ดูแลสุขภาพของตัวท่านก่อนเป็นอันดับแรก”
.
แต่ถ้าหากท่านยังคงรู้สึกว่าอาการเสื่อมสมรรถภาพทางเพศของท่านไม่ดีขึ้น ท่านจะลองศึกษา “วิธีที่ผมแนะนำ” เป็นอีกทางเลือกก็ได้ครับ
.
.
.
ปรากฏการณ์ประหลาด
สังเกตุไหมครับ ช่วงนี้เราจะเห็นคุณผู้ชายหลายท่านเข้ามาสอบถามถึงอาการตัวเองหรือของคนใกล้ตัวเกี่ยวกับ ”อาการหย่อนสมรรถภาพทางเพศ” ทั้ง ๆ ที่หลายคนยังหนุ่มอยู่เลย (ทั้งหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่)
.
เราเรียกอาการเสื่อมสมรรถภาพทางเพศของท่านชายว่า erectile dysfunction หรือเรียกสั้น ๆ ว่า ED
.
ผมเห็นเพื่อน ๆ หลาย ๆ คนพยายามช่วยให้คำแนะนำเกี่ยวกับเรื่อง ED นี้ บ้างก็ให้เหตุผลว่าเพราะอ่อนเพลีย, บ้างก็บอกว่าเพราะสุขภาพไม่ดี ต้องควบคุมอาหารและออกกำลังกาย (บ้างก็แซวตลก ๆ ให้ลองเปลี่ยนไปคบผู้ชายด้วยกันหรือตัดทิ้งไปเสียเลย)
.
ผมบอกเลยนะครับ ถ้าในคนที่อายุ 50 ปีขึ้นไป คำแนะนำเหล่านั้นอาจจะใช่ เพราะปัญหา ED ของชายสูงอายุอาจจะอยู่ที่ปัญหาสุขภาพ เช่น ไขมันในหลอดเลือด เบาหวาน ความดัน ความเครียดสะสม ฮอร์โมน การพักผ่อนไม่เพียงพอ หรือโรคประจำตัวอื่น ๆ
.
แต่พวกเราหลาย ๆ คนยังหนุ่มอยู่เลยนะ เราหลาย ๆ คนไม่มีโรคประจำตัวด้วยซ้ำ อ้วนก็ไม่อ้วน ออกกำลังกายก็บ่อย เหล้ายาก็ไม่กิน (หรือถึงกินก็ไม่หนัก) แล้วทำไมถึงมีอาการนกเขาไม่ขันล่ะ ..... เข้านอนเร็วก็แล้ว หันมาออกกำลังกายก็แล้ว คุมอาหารกินคลีนจนไม่รู้ว่าจะคลีนไปกว่านี้ยังไงแล้ว
.
เราทำแทบทุกอย่างที่ควรทำแล้ว แต่อาการ ED ของเราก็ไม่ดีขึ้นเลย “เผลอ ๆ อาการหนักยิ่งกว่าเดิมเสียอีก” ผมเชื่อว่าต้องมีคนที่กำลังเจอเรื่องนี้อยู่แน่นอน
.
“เพราะ ED ชนิดที่เรากำลังเป็นอยู่นี้ ปัญหามันไม่ได้อยู่ในอวัยวะเพศของเรา แต่มันอยู่ในสมองของเราต่างหาก”
.
ใช่ครับ อ่านไม่ผิดหรอก ปัญหาอยู่ในสมองของเราครับ อธิบายแบบคร่าว ๆ ก็คือ บางส่วนในสมองและระบบประสาทของเรา ไม่สามารถทำงานได้ตามปกติในแบบที่มันควรเป็น
.
และสาเหตุของปัญหา ก็คือ ......
.
การเสพติดสื่อโป๊ (pornography addiction) !!!
การเสพติดหนังโป๊ ภาพโป๊ การ์ตูนโป๊ สื่อโป๊ทั้งหลาย คือสาเหตุที่ทำให้ท่านเซ็กส์เสื่อม !!!
เราเรียกอาการ ED ชนิดนี้ว่า “Porn-Induced Erectile Dysfunction” หรือเรียกแบบย่อ ๆ ว่า PIED ซึ่งแปลเป็นไทยว่า “เซ็กส์เสื่อมจากการเสพติดสื่อโป๊”
.
บางคนอาจสงสัย (หรือโต้แย้งในใจ) ว่า “สื่อโป๊เนี่ยนะ ? สื่อโป๊ที่เป็นตัวปลุกอารมณ์ทางเพศของเราได้รุนแรงยิ่งกว่าสิ่งใด ๆ เนี่ยนะ ? สื่อโป๊มันเป็นตัวช่วยปลุกอารมณ์ทางเพศของเรามิใช่หรือ มันควรจะเป็นประโยชน์ต่อสมรรถภาพทางเพศของเราเสียด้วยซ้ำ”
.
ใช่แล้วครับ สื่อโป๊ที่ทำให้เราเกิดอารมณ์ทางเพศอย่างรุนแรงมาได้ตลอดทุกเมื่อเชื่อวัน แต่ในท้ายที่สุดแล้ว มันจะกลายเป็นสาเหตุหลักของอาการเสื่อมสมรรถภาพทางเพศรูปแบบหนึ่งที่พวกเรากำลังเผชิญอยู่ในวันนี้
.
ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ตัวมัน แต่ปัญหาอยู่ที่ตัวเราใช้มันมากเกินไปต่างหาก ทุกสิ่งทุกอย่างสามารถให้โทษแก่เราได้หากเราใช้หรือบริโภคสิ่งนั้นมากเกินไป ยกตัวอย่างง่าย ๆ เช่น เกลือ น้ำตาล หรือแอลกอฮอร์ สิ่งเหล่านี้สามารถช่วยทำให้อาหารอร่อยขึ้นและมีคุณค่าทางโภชนาการมากขึ้น แต่ผมคงไม่ต้องบอกว่าจะเกิดโทษอย่างไรหากเรารับประทานสิ่งเหล่านี้มากเกินไป (หรือถึงขั้นเสพติดมัน)
.
กรณีของสื่อโป๊ก็เช่นกัน ในระยะแรกของการใช้สื่อโป๊ มันอาจมีประโยชน์ (กระมัง) และช่วยเร่งอารมณ์รักของเราได้จริง ซึ่งพวกเราทุกคนต่างก็ทราบข้อนี้ดีอยู่แล้ว แต่ในระยะยาว มันจะกลายเป็นโทษกับเราแทน โดยเฉพาะในกรณีที่เราเสพติดมัน ซึ่งพวกเราก็เสพติดสิ่งนี้ได้ง่ายมาก ๆ เสียด้วย … จริงไหมครับ ?
.
ถ้าเช่นนั้นทำไมสื่อโป๊ถึงสามารถให้โทษกับเราได้ล่ะ แล้วมันเกิดขึ้นได้อย่างไร ท่านจะได้รู้คำตอบแน่นอนในเนื้อหาต่อจากส่วนนี้และในบทต่อ ๆ ไป (รวมไปถึงคำถาม ข้อสงสัย หรือข้อโต้แย้งอื่น ๆ ซึ่งผมได้อธิบายและรวบรวมคำตอบเอาไว้เป็นกรณีพิเศษในบทที่ 12-13 : คำถามและข้อสงสัยที่พบบ่อย) แต่สำหรับตอนที่ 1 นี้ ผมขออนุญาตวกกลับมาเข้าประเด็นหลัก ๆ ของเราต่อนะครับ
.
.
.
ก่อนจะบอกถึงเหตุผลว่าทำไม ก่อนอื่นผมขอให้ทุกท่านได้ลองทำแบบทดสอบง่าย ๆ นี้ดูก่อน ท่านมีวิธีเช็คตัวเองว่าเป็น Porn-induced ED หรือไม่ ดังนี้ .....
.
1.) ท่านสามารถแข็งตัวและคงสภาพเพื่อการสอดใส่ขณะมีเซ็กส์ได้อย่างง่ายดาย … ใช่หรือไม่ ?
.
2.) ท่านสามารถแข็งตัวได้ โดยใช้เพียงแค่มือตัวเองปลุกกระตุ้นเบา ๆ และไม่จำเป็นต้องใช้หนังโป๊ หรือจินตนาการในการปลุกกระตุ้น … ใช่หรือไม่ ?
.
3.) ท่านไม่สามารถแข็งตัวกับคนรักที่เป็นคนจริง ๆ ได้ แต่ท่านกลับสามารถแข็งตัวได้ระดับหนึ่งตอนเสพสื่อโป๊ … ใช่หรือไม่ ?
.
4.) ท่านจะสามารถแข็งตัวได้ก็ต่อเมื่อเสพสื่อโป๊และต้องใช้มือในการกระตุ้นร่วมด้วยเท่านั้น หากหยุดมือที่ปลุกกระตุ้นอยู่ลง ส่วนนั้นก็จะอ่อนตัวทันที ถึงแม้ตาจะจ้องหน้าจออยู่ก็ตาม … ใช่หรือไม่ ?
.
5.) สื่อโป๊ softcore หรือฉากร่วมเพศธรรมดา ๆ ไม่สามารถทำให้ท่านเกิดอารมณ์ได้อีกต่อไปแล้ว ต้องเป็นแนว hardcore หรือซูมเจาะลึก close up เฉพาะส่วน หรือไม่ก็หนังโป๊ฮาร์ดคอร์แนวแปลก ๆ เท่านั้น จึงจะสามารถทำให้ท่านแข็งตัวได้ (แต่ก็ยังคงต้องใช้มือปลุกกระตุ้นตลอดเวลาด้วย ไม่เช่นนั้นก็จะอ่อนตัวลง) ... ใช่หรือไม่ ?
.
.
.
ถ้าท่านตอบใช่ ข้อ 1 หรือ 2 : ยินดีด้วยครับ แสดงว่าท่านไม่ได้เป็น Porn-induced ED (แค่ในตอนนี้นะ แต่ในอนาคตไม่รู้ ขึ้นอยู่กับพฤติกรรมของตัวท่านเอง)
.
ถ้าท่านมีสุขภาพร่างกายแข็งแรงตามปกติ แต่กลับตอบใช่ ข้อ 3 หรือ 4 หรือ 5 : ท่านเป็น Porn-induced ED แน่นอน !
.
แต่ไม่ต้องกังวลไปนะครับ ท่านเป็นคนที่โชคดีมากๆ เพราะบทความในหนังสือเล่มนี้จะให้ความรู้แก่ท่านถึง “สาเหตุ อาการ และวิธีรักษา” ครับ
.
*** ข้อสังเกตุอย่างหนึ่งก็คือ ถ้าท่านใดมีผลการตรวจร่างกายและพบว่าเป็นปกติทุกอย่าง ไม่พบความดัน, เบาหวาน, โรคหัวใจ หรือความเครียดเรื้อรัง แต่ท่านกลับมีปัญหาเสื่อมสมรรถภาพทางเพศ ท่านก็ต้องย้อนกลับมาสำรวจพฤติกรรมของตนเองว่าตนมีพฤติกรรมเสพติดสื่อโป๊หรือไม่ ... ถ้าท่านตอบว่าใช่ นั่นก็มีความเป็นไปได้สูงว่าปัญหาเสื่อมสมรรถภาพทางเพศของท่าน อาจเป็นอาการ Porn-induced ED ครับ
.
*** ไม่ต้องห่วงนะครับ ผมไม่ได้มาขายยาหรืออาหารเสริมแน่นอน
.
.
.
เอาแบบเข้าใจง่าย ๆ ก่อน ไม่ต้องเป็นวิทยาศาสตร์ยาก ๆ นะครับ สาเหตุของ Porn-induced ED คือ กลไกบางส่วนในสมองของเราตายด้านนั่นเอง พูดง่าย ๆ นะครับ “กลไกบางส่วนในสมองตายด้าน” ไม่ใช่เพราะอวัยวะส่วนนั้นของเราผิดปกติ หรือเพราะตัวเรามีปัญหาสุขภาพแบบโรคไขมัน ความดัน เบาหวาน แบบที่เราเข้าใจ
.
ก่อนจะบอกเหตุผลว่าเพราะอะไร ผมขออธิบายหลักการคร่าว ๆ สักหน่อย
.
โดยปกติแล้ว เมื่อผู้ชายอย่างเราเห็นภาพโป๊หรือสาวเปลือย สมองของเราจะมีการหลั่งสารสื่อประสาทชื่อว่าโดปามีน (dopamine) ออกมา ซึ่งในสมองของเราจะมีตัวรับและวัดปริมาณโดปามีนนี้จากนั้นก็จะส่งสัญญานต่อไปยังสมองส่วนต่าง ๆ เราเรียกส่วนนี้ว่า “ตัวรับโดปามีน” (dopamine receptor)
.
*** ผมจะสมมติตัวเลขง่าย ๆ แทนปริมาณของโดปามีนที่หลั่งออกมาเพื่อให้ทุกท่านพอเห็นภาพนะครับ เช่น 10 หน่วย 20 หน่วย 50 หน่วย เป็นต้น
.
ตัวอย่างเช่น ถ้าตัวรับโดปามีนได้รับโดปามีนตั้งแต่ 10 หน่วยขึ้นไป ตัวรับโดปามีนนี้ก็จะส่งสัญญาณไปที่บางส่วนของสมองที่ควบคุมเรื่องการแข็งตัวว่า “เฮ้ ! โดปามีนมากถึง 10 หน่วยแล้วนะ เปิดวาร์วเลือดไปเลี้ยงตรงส่วนนั้นเดี๋ยวนี้ เราเจอแม่พันธ์ุชั้นดีเข้าแล้ว ต้องรีบทำการขยายเผ่าพันธ์ุด่วน”
.
จากนั้นสมองก็จะส่งสัญญาณไปตามระบบประสาทผ่านไปจนถึงอวัยวะเพศ และสั่งให้มีการส่งเลือดไปหล่อเลี้ยงทำให้อวัยวะส่วนนั้นแข็งตัวขึ้นมา นี่คือกลไกคร่าว ๆ ที่ทำให้อวัยวะเพศของเราแข็งตัว นี่คือกรณีของคนปกตินะครับ และบรรพบุรุษเราก็เป็นเช่นนี้ ซึ่งวิวัฒนาการนั้นก็ส่งมาถึงพวกเราวันนี้
.
*** อันที่จริงแล้ว ยังมีอีกหลายปัจจัยที่มีผลต่อการแข็งตัวของอวัยวะเพศชาย นอกจากการมีเลือดไปหล่อเลี้ยงเส้นเลือดบริเวณส่วนนั้นแล้ว ยังมีปัจจัยอื่น ๆ อีก เช่น ระบบประสาทส่วนกลาง (Central Nerve System), การผ่อนคลายของระบบประสาท parasympathetic, nitric oxides, ฮอร์โมน testosterone เป็นต้น แต่ผมจะขอพูดเฉพาะในส่วนที่ผู้มีอาการ Porn-induced IED เป็น นั่นคือ “ระบบโดปามีน” เป็นหลักนะครับ
.
วิวัฒนาการแต่โบราณของสิ่งมีชีวิตส่วนใหญ่ที่ใช้อวัยวะเพศสืบพันธุ์ จะใช้สารสื่อประสาทโดปามีนเป็นกลไกหลัก ๆ ในการกำหนดพฤติกรรมทางเพศ โดยจะมีสมองและระบบประสาทในการแปลสัญญาณและควบคุมอวัยวะส่วนที่เกี่ยวข้อง
.
ซึ่งวิวัฒนาการนี้มีมาหลายพันหลายหมื่นปีจนมาถึงมนุษย์ปัจจุบันแบบเรา และวิวัฒนาการพื้นฐานนี้ก็ยังคงเหมือนเดิมเป๊ะ ๆ แทบทุกอย่าง
.
ปัญหาก็คือ สมองของเราไม่เคยเจอภาพเหตุการณ์แบบในสื่อโป๊ยุคปัจจุบันมาก่อน มันไม่เคยเจอ threesome ไม่เคยเจอ big tits , big ass , orgy , oil , massage , cum , compilation , bbc , pussy-close up ฯลฯ
.
พอเราได้เห็นสิ่งเหล่านี้ปุ๊บ โดปามีนของเราก็สูบฉีดทะลุปรอททันที จากที่ปกติแล้ว มันถูกหลั่งออกมาแค่ 10, 15, 20 น. แต่พอเจอหนังโป๊ยุคนี้เข้าไป โดปามีนพุ่งไปถึง 50, 70, 80, 100, 200 น. เลยทีเดียว และนั่นจึงทำให้มังกรเราผงาดแบบสุด ๆ มันระเบิดอารมณ์ออกมาอย่างรวดเร็วและตื่นขึ้นใหม่อีกครั้งอย่างรวดเร็ว
.
เพราะตอนนี้ สมองของเรามันคิดว่ามันได้เจอขุมทรัพย์ทางพันธุกรรมในการขยายเผ่าพันธ์ุเข้าให้แล้ว (Genetic Bonanza)
.
โดปามีนที่ท่วมทะลักสมองของเราในตอนนี้ทำให้เราชอบ มีความสุข พึงพอใจ และอยากได้มากขึ้น ๆ ๆ ๆ ไปอีก และมือของเราก็ทำงานไม่หยุดเพื่อสร้างความสุขความพึงพอใจ
.
สมองของเราช่างรู้สึกว่า “อ่าาา การมีความสุขช่างง่ายดายเหลือเกิน ใช้แค่เพียงตาและมือ”
.
จนถึงจุด ๆ หนึ่ง ตัวรับโดปามีนในสมองของเรามันกลัวร่างกายเราจะทำงานหนักจนตายหรือไม่ก็สมองของเราจะไหม้เกรียมหมดสภาพไปเสียก่อน
.
ร่างกายเราก็จะมีกลไกหนึ่งในการป้องกันตัวเอง นั่นก็คือ ... การลดปริมาณของตัวรับโดปามีนหลาย ๆ ตัวลง เพื่อทำให้เกิดการรับและตอบสนองต่อโดปามีนที่ถูกหลั่งออกมาได้น้อยลง (บางทฤษฎีก็บอกว่า ตัวรับโดปามีนถูกใช้งานหนักเกินไปจนเสื่อมสภาพและลดปริมาณลง) เราเรียกกระบวนการลดลงของตัวรับโดปามีนนี้ว่า dopamine receptor downregulation
.
พูดอีกความหมายหนึ่งก็คือ “โดปามีนปริมาณเท่าเดิมไม่มีผลอีกต่อไปแล้ว” เราต้องใช้ปริมาณโดปามีนมากขึ้นกว่าเดิมเท่านั้นถึงจะได้ผลลัพธ์เท่าเดิม กระบวนการนี้ทำให้สมองของเรามีความไวต่อโดปามีนลดลง หรือเรียกแบบเข้าใจง่าย ๆ ว่า “ดื้อโดปามีน” นั่นเอง
.
*** ผมขออนุญาตใช้คำว่า “threshold” หรือที่แปลว่า “ปริมาณขั้นต่ำที่สุด ที่จะเกิดผล” นะครับ เพราะนี่น่าจะช่วยให้บางท่านเห็นภาพกระบวนการนี้ได้ง่ายยิ่งขึ้นด้วย
.
ตอนนี้ threshold ขั้นต่ำที่สุดของตัวรับโดปามีนได้ถูกยกให้สูงขึ้นกว่าเดิม
.
นั่นหมายความว่า จากที่โดปามีนเพียงแค่ 10น. ก็เพียงพอให้เราตื่นตัวได้แล้ว แต่ตอนนี้ตัวรับโดปามีนของเราถูกปรับให้มีค่า threshold ค่าใหม่ให้สูงขึ้นกว่าเดิมหลายเท่าตัว
.
อย่างน้อย ๆ ต้องมีโดปามีนถึง 30น. บางคน 50น. บางคน 80น. บางคนหนักเลย ต้อง 200-300น. เท่านั้น สมองและต่อมบางส่วนถึงจะเริ่มทำงาน !!!
.
นั่นหมายความว่า โดยปกติแล้ว ภาพสาวสวยในชุดชั้นใน สมองเราจะให้คะแนนโดปามีนถึง 10น. ซึ่งก็เพียงพอให้แข็งตัวได้แล้ว ยิ่งถ้าหากเราได้มีการสัมผัสของจริงด้วยแล้วล่ะก็ โดปามีนก็จะยิ่งพุ่งไปถึง 15-20น. เลย ซึ่งเราก็จะมีอารมณ์มาก ๆ ..... นี่คือในกรณีของคนปกตินะครับ
.
แต่มันไม่เพียงพอกับ threshold ของตัวรับโดปามีนของพวกเราตอนนี้อีกแล้ว .... เราไม่มีอารมณ์แม้สักนิด เพราะ threshold ขั้นต่ำที่สุดของพวกเราบางคน มันต้องใช้โดปามีนถึง 50 , 80 , 100, 200น. แล้วไงครับ โดปามีนตามธรรมชาติที่หลั่งออกมาเพียงแค่ 10-20น. มันไม่เพียงพอจะสะกิดให้ตัวรับโดปามีนของเราส่งสัญญาณไปที่สมองอีกต่อไปแล้ว
.
.
.
แรงขับดันในธรรมชาติของมนุษย์ต่างประกอบไปด้วย อาหาร, ความรัก, เซ็กส์ และสิ่งให้ค้นหาใหม่ ๆ สิ่งเหล่านี้ทำให้เกิดการหลั่งโดปามีนมากกว่ากิจกรรมอื่นใด เพราะมันถือเป็นสิ่งที่มีผลต่อยีนส์และการดำรงเผ่าพันธ์ุของเรา
.
ด้วยเหตุนี้สมองของเราจึงวางภารกิจให้เราจดจำและแสวงหาสิ่งเหล่านี้มาอีกเรื่อย ๆ โดปามีนจึงมีอีกชื่อเล่นหนึ่งว่า “หน่วยย่อยที่สุดของการเสพติด” (molecule of addiction)
.
แม้ว่าโดปามีนจะถูกกล่าวขานเหมือนกับว่ามันคือสารแห่งความสุข แต่อันที่จริงแล้วมันเกี่ยวข้องกับ “การสืบเสาะแสวงหา, ความต้องการ และความคาดหวัง” ต่างหาก
.
โดปามีนไม่เพียงแค่ทำให้มนุษย์เรารู้สึกชอบหรือประทับใจ แต่มันยังทำให้เกิดพฤติกรรมการเสาะแสวงหาอีกด้วย เราชอบการได้เสาะแสวงหาสิ่งใหม่ ๆ มากกว่าชอบความสุขที่เราได้รับจากสิ่งนั้นเสียอีก การเสพติดเปรียบเสมือนแนวคิดอย่างหนึ่งของ “ความฟุ้งซ่านอยากได้ไม่รู้จบ” (wanting run amok)
.
ไม่ใช่แค่เรื่องอาหารหรือเซ็กส์เท่านั้น โดปามีนขับดันให้เราออกไปค้นหาสิ่งใหม่ ๆ แทบทุกอย่าง เช่น รถคันใหม่ (ทั้ง ๆ ที่คันเก่าก็ยังใช้การได้ปกติ), สมาร์โฟนเครื่องใหม่ (ทั้ง ๆ ที่เครื่องเก่ายังใช้งานได้ดีอยู่), รองเท้าออกกำลังกายคู่ใหม่ (ทั้ง ๆ ที่คู่เก่าเองยังใช้งานได้ไม่คุ้มเลย), กระเป๋าแบรนด์เนมชิ้นใหม่ (แม้ว่าอันเก่าก็ยังไม่ได้มีอะไรชำรุดเสียหาย) ไปจนถึงอยากได้คู่รักคนใหม่ (ทั้ง ๆ ที่ …… )
.
พฤติกรรมเหล่านี้ถูกขับดันโดยโดปามีนทั้งสิ้น เราเรียกกลไกการเสาะแสวงหาสิ่งใหม่ ๆ นี้ว่า novelty seeking
.
*** อันที่จริงแล้ว ยังมีสารสื่อประสาทบางตัว และการเปลี่ยนแปลงในสมองอีกหลายอย่าง ที่เป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้เกิดการเสพติดในสมองของเรา ซึ่งผมจะอธิบายในบทถัดไป แต่สำหรับบทนี้ ผมจะเน้นย้ำไปที่ “โดปามีน” เท่านั้น เพราะมันคือจุดเริ่มต้นของอาการ Porn-induced ED
.
ไอ้อาการอยากดูหนังโป๊ที่เกิดขึ้นทุกวันเวลา มันไม่ใช่ความต้องการทางเพศนะครับ แต่มันคือเสียงของตัวรับโดปามีนในสมองของเรา
.
มันกรีดร้องอยากได้โดปามีนมาเติมเต็มมัน ซึ่งสิ่งเดียวที่สามารถแตะถึงระดับ threshold ของมันได้ก็คือ โดปามีนจากการดูหนังโป๊แนวโปรดพร้อมกับการกระตุ้นอย่างรุนแรงจากมือข้างถนัดเท่านั้น
.
เราเรียกพฤติกรรมนี้ว่า PMO มาจากคำว่า Porn Masterbation Orgasm ซึ่งแปลว่า “การช่วยตัวเองให้ถึงจุดสุดยอดโดยใช้สื่อโป๊”
.
สังเกตุตัวเองดูครับ หลาย ๆ คน แค่หนังโป๊อย่างเดียวไม่พออีกต่อไปแล้ว เราต้องใช้มือในการกระตุ้นร่วมไปด้วย ลองคิดถึงตัวเองดูนะครับ แม้ตาเราจะจ้องหน้าจออยู่ แต่ส่วนนั้นของเราก็ไม่แข็งเลยถ้าหากเราหยุดขยับมือ เราต้องการการกระตุ้นที่มากขึ้น ๆ ๆ เพื่อจะได้หลั่งโดปามีนมากขึ้น ๆ ๆ
.
ผมเชื่อว่าพวกเราหลาย ๆ คนเป็นถึงขั้นนี้แล้ว นั่นก็คือ หากหยุดมือเมื่อไหร่ ส่วนนั้นก็จะอ่อนตัวลงทันที แม้ว่าตายังกำลังจ้องหน้าจออยู่ก็ตาม
.
เราเรียกอาการนี้ว่า desensitization ซึ่งแปลเป็นไทยว่า “อาการด้านชา” ในกรณีนี้ เราจะเรียกว่าอาการตายด้านก็ได้ครับ ซึ่งผมจะอธิบายรายละเอียดส่วนนี้แบบเจาะลึกขึ้นในบทต่อ ๆ ไป
.
อาการ desensitization คือเหตุผลหนึ่งที่ทำให้รสนิยมทางเพศหรือแนวหนังโป๊ของบางคนถึงได้มีความรุนแรงและแหวกแนวมากขึ้นเรื่อย ๆ บางคนถึงขั้นแหวกแนวไปแนววิปริตหลุดโลกเลยก็มี ทั้งหมดเป็นเพราะสารแห่งความพอใจและสารแห่งความอยากรู้อยากเห็น นั่นก็คือโดปามีน นั่นเอง (ผมจะอธิบายจุดนี้ในบทต่อ ๆ ไปเช่นกันครับ)
.
ไม่ต้องพูดถึงสาวงามที่เราเจอโต๊ะข้างๆเลย เพราะการที่โดปามีนพุ่งแค่ 15น. , 20น.
มันไม่เพียงพอให้สมองเราพอใจและเกิดอารมณ์อีกต่อไปแล้ว มันสู้ “การดูหนังโป๊แนวโปรดพร้อมกับใช้มือช่วยตัวเอง”ไม่ได้เลย
.
ต่อให้สาวสวยคนนั้นนอนเปลื้องผ้าต่อหน้าเราบนเตียง เราก็ไม่สามารถทำอะไรได้เลย เพราะโดปามีนที่สมองหลั่งออกมามันไม่เพียงพอกับความเคยชินของเราไงครับ เผลอ ๆ ส่วนนั้นของกลับเราหดลงกว่าเดิมเพราะความเครียดของตัวเราเองเสียด้วยซ้ำ
.
จริงๆแล้วโดปามีนมันก็หลั่งออกมาในทุกๆกิจกรรมตามปกตินั่นแหละครับ เพียงแต่ threshold ของตัวรับโดปามีนในสมองของเรามันสูงกว่าปกติมากเสียจนโดปามีนตามกิจกรรมธรรมชาติไม่สามารถสะกิดมันให้รู้สึกอะไรได้อีกแล้ว
.
ผลก็คือ ไข่ไม่ขึ้น จู๋ไม่แข็ง นกเขาอ่อนแรง !!!
.
ตอนนี้ชายหนุ่มหลาย ๆ คนกำลังเจอเหตุการณ์แบบนี้ แต่น้อยคนที่จะกล้าสารภาพออกมา เพราะกลัวโดนเพื่อนล้อเลียน แต่หารู้ไม่ว่าเพื่อนของเราหลาย ๆ คนก็ไม่ได้แตกต่างกันเลย (มีผู้ชายคนไหนบ้างล่ะที่ไม่เสพสื่อโป๊ เผลอ ๆ เพื่อนของเราบางคนอาจเป็นหนักกว่าเราเสียด้วยซ้ำ เพียงแต่ต่อหน้าเราหรือในโลกโซเชียลก็ทำเป็นคุยโวโอ้อวดราวกับว่าตนเป็นกูรูผู้เจนจัดเสียอย่างนั้น)
.
ดังนั้นสำหรับเหล่าผู้เชี่ยวชาญหรือกูรูหนังโป๊ทั้งหลาย แม้เขาจะไม่ยอมรับตรง ๆ แต่เราก็สามารถเดาได้เลยว่าพวกเขามีโอกาสเป็น Porn-induced ED 99.99 % แม้ว่าบางคนอาจจะยังไม่เป็นในตอนนี้ นั่นก็อาจเป็นเพราะว่า Porn-induced ED มันยังไม่แสดงอาการ แต่ในอนาคต ถ้าเขายังไม่ “ลด-ละ-เลิก” พฤติกรรมเหล่านี้ เขาก็ต้องเป็นแน่นอน เร็ว ๆ นี้ไม่วันใดก็วันหนึ่ง
.
หรือบางคนอาจจะเป็น Porn-induced ED แล้ว แต่แค่ยังไม่รู้ตัวว่าเป็นก็ได้ เพราะเขาอาจจะไม่มีคู่รัก ทำให้ไม่ทันได้สังเกตุตัวเอง (โดยส่วนใหญ่แล้ว การที่เราจะรู้ตัวว่าเป็น Porn-induced ED หรือไม่ ก็ตอนที่กำลังจะมีเซ็กส์กับคนรักนี่ล่ะ) หรือบางคนก็อาจจะเป็นแค่ระดับอ่อน ๆ ทำให้อาการยังไม่แสดงออกมาอย่างชัดเจนในตอนนี้
.
ตัวผมเองก่อนหน้าที่ Porn-induced ED จะแสดงอาการออกมา ผมก็ยังคงสามารถมีเพศสัมพันธ์กับคนรักของผมได้ตามปกติทั้งที่ตอนนั้นก็ผมยังคงดูสื่อโป๊อยู่บ่อย ๆ (ตอนที่ผมยังเรียนมหาวิทยาลัย)
.
ที่สำคัญ ในตอนนั้น ผมไม่เคยรู้ข้อมูลของโรคนี้มาก่อนเลยสักนิด ด้วยเหตุนี้ ผมจึงไม่ทันได้ระวังตัวว่าพฤติกรรมของตนกำลังอยู่ในกลุ่มเสี่ยง และผมก็ไม่รู้ตัวเลยว่าตนเองกำลังสะสมอาการอยู่ทีละน้อย ๆ จนในที่สุด อาการที่สะสมเอาไว้ก็ระเบิดออกมา
.
ผมในตอนนั้นก็เหมือนกับพวกท่านหลายคนในตอนนี้ พวกเรายังไม่รู้ถึงต้นเหตุของปัญหา พวกเราส่วนใหญ่มักเข้าใจว่าต้นเหตุของมันเป็นที่สุขภาพทางกายทั่ว ๆ ไป ดังนั้นพวกเราจึงพยายามแก้ปัญหานี้ด้วยการควบคุมอาหาร, ออกกำลังกาย, พักผ่อนให้ตรงเวลา, งดเหล้าบุหรี่ หรือไปพบแพทย์เพื่อปรึกษาและตรวจสุขภาพ เป็นต้น
.
ถ้าผลการตรวจต่าง ๆ บ่งชี้ว่าเราไม่ได้มีปัญหาสุขภาพ เช่น ไม่ได้เป็นโรคเบาหวาน ความดัน หรือโรคประจำตัว แพทย์ส่วนใหญ่ก็จะวินิจฉัยว่าอาจเป็นเพราะความเครียด, ความเหนื่อยล้า หรือความวิตกกังวล แล้วก็จะจ่ายยาประเภท sildenafil (ยา Viagra หรือใกล้เคียง) มาให้ ทำให้บางท่านทั้งที่ยังหนุ่มอยู่เลย แต่กลับต้องพก Viagra ไว้ด้วย เพื่อที่จะสามารถมีเซ็กส์กับคู่รักของตนได้
.
อย่างไรก็ตาม ยาเหล่านี้ก็ไม่ได้ช่วยเท่าไหร่หรอกครับ มันเป็นการแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ บางคนอาจจะใช้ยาแล้วทำให้พอมีเซ็กส์ได้ก็จริง แต่เขาก็ต้องใช้ยาทุกครั้ง และเมื่อเวลาผ่านไป ยาปริมาณเท่าเดิมก็เริ่มจะไม่ได้ผลอีกต่อไปแล้ว มีแต่ต้องเพิ่มปริมาณมากขึ้นเรื่อย ๆ แต่อาการกลับแย่ลงเรื่อย ๆ ท่านผู้อ่านหลาย ๆ ท่านคงเข้าใจเหตุการณ์นี้ดีใช่ไหมครับ
.
เพราะปัญหาไม่ได้อยู่ที่ส่วนนั้นของเรา แต่อยู่ในสมองของเราต่างหาก
.
บทความส่วนแรกนี้เป็นการพูดถึงปัญหาและสาเหตุของมัน บทความส่วนต่อไปจะเป็นการพูดถึงการแก้ไขปัญหาครับ
.
บทที่ 1 นี้มีทั้งหมด 4 ส่วน พบกันในบทความส่วนต่อไป (ส่วนที่ 2) นะครับ https://www.blockdit.com/articles/5db2d0202a7135100adcdba0
.
.
.
บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของหนังสือ e-book “เซ็กส์เสื่อมในวัยหนุ่ม” (ในหนังสือมีเนื้อหาทั้งหมด 13 บท)
.
หนังสือ “เซ็กส์เสื่อมในวัยหนุ่ม : สาเหตุ อาการ และวิธีรักษา” เวอชั่น e-book วางจำหน่ายแล้ว วันนี้
*** ต้องโหลดแอปฯ “Meb : หนังสือดี นิยายดัง” ก่อนนะครับ (แอปฯนี้โหลดฟรี) ถ้าโหลดแอปฯนี้เสร็จแล้ว เราก็จะสามารถดาวน์โหลดสั่งซื้อหนังสือและเปิดอ่านผ่านแอปฯนี้ได้เลยครับ
- 517
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
