🖌เรื่องสั้นขนาดยาว ชุดนทีแห่งชีวิต
ตอนพิเศษ
"อิยะ กับความหมายที่หายไป" ภาคที่1
📌ตอนที่ 7 ...ความหมายที่หายไป
.
รถบัสนำเที่ยวพาลัดเลาะตามเขา ที่นี่ถ้าเมื่อไรใบไม้เปลี่ยนสีคงสวยน่าดู แต่เพราะผล
กระทบใต้ฝุ่นที่ผ่านมา หอบเอาเกลือทะเลขึ้นฝั่ง สะสมตามกิ่งใม้ ใบไม้ มีผลต่อการผลิใบใหม่ ปีนี้อาจจะไม่สวยเท่าที่ควร
.🍃
.
เส้นทางรอบเขาค่อนข้างคดเคี้ยว ทางแคบรถวิ่งสวนกันลำบาก แต่นี่ก็เป็นเสน่ห์ของที่นี่ นักท่องเที่ยวไม่เยอะ อะไรที่เป็นธรรมชาติก็ไม่ถูกทำลาย
.☘
.
“ ¥¥¥&&#&# “ เสียงประกาศจากลำโพงรถทัวร์ อันเป็นการบอกถึงที่หมายถัดไป พนักงานตอนรับเชื้อเชิญลง
.🌿
.
ฉันเดินตาม ไกค์ อายุคงรุ่นราวคราวเดียวกับแม่แต่ดูแข็งแรงจัง ฉันคิด
.
.
จนลืมว่าเด็กหนุ่ม ไม่ได้เดินตามมา ฉันเหลียวมองดูข้างหลัง อ้าวยังยืนนิ่งอยู่ที่รถทัวร์ ฉันตะโกนเรียก ชายหนุ่มจึงเดินตามมา
.
“เป็นไรอ่ะเธอ "หญิงสาวสอบถาม
“ป่าวครับ พอดีขาชา คงนั่งนานไปหน่อย แต่ตอนนี้ดีขึ้นแล้ว ชายหนุ่มยิ้ม
" ป่ะ เดินต่อเถอะ โน่นไกด์นำหน้าไปไกลแล้ว เดี๋ยวตามไม่ทัน ขาเธอยิ่งสั้นอยู่555 ”
ว่าแล้วเด็กหนุ่มก็วิ่งนำหน้า พร้อมกลับหันมาทำท่าล้อเลียนเธอ หญิงสาวได้แต่ส่ายหน้า เด็กหนอเด็ก
.
ที่นี่คือ....
สะพานเถาวัลย์ Iya no Kazurabashi ซึ่งเป็นหนึ่งในสมบัติแห่งชาติ เขาบอกคนพื้นเมืองแถวนี้คือพวกที่หนีมาเมื่อแพ้สงคราม Gempei ตั้งแต่สมัยค.ศ. 1180-1185
ฉะนั้นเมื่อก่อนแถวนี้จะสร้างสะพานเถาวัลย์เพื่อที่ถ้ามีศัตรูตามมาจะได้ตัดสะพานได้ มันเหมือนดูแข็งแรง แต่พอไปเดินจริงๆ มีหนาว แกว่งซะขาสั่น555
ร่องไม้ที่ให้ก้าวเดินมันห่างและไม้ก็ไม่ได้กว้างมาก แถมถ้ามีคนอื่นเดินด้วยมันแกว่งอีก ยิ่งเดินไปถ่ายรูปไป กล้องมีตก ผู้ใหญ่หลายคนขอบาย
.🌿
.
แต่สำหรับหญิงสาวแล้ว สบม.สบายมาก เห็นสวยใสอย่างงี้ ปีนต้นไม้เป็นลิง มะพร้าวในสวนหลังบ้าน อิน้ำตกก็สอยเองจนลิงตกงาน555
หญิงสาวเอากระโปรงผ้าลูกไม้ที่ยาวกรอมเท้า รวบเหน็บไปที่หลัง ถ้านึกถึงโจงกระเบน…นั่นแหละใช่เลย เดินกระโดดเป็นลิงเหยงๆ แต่ก็แอบกลัว เหมือนกันเพราะกลางสะพานมองลอดไม้ น้ำเชี่ยวเหลือหลาย หญิงสาวมองเหลียวหลังหันไปมองชายหนุ่ม อ้าว..ยังไม่มาอีกเส้นยึดกระมัง
.☘
.
หญิงสาวโบกมือไหวๆ แต่เด็กหนุ่มก็ไม่สนองตอบ ยังคงยืนนิ่งที่หัวสะพาน หญิงสาวจึงย้อนกลับไป
.
“เป็นไร….กลัวเหรอ”
ชายหนุ่มสะดุ้งเล็กน้อย
“ป๊าว…” ชายหนุ่มตอบเสียงสูง
"งั้นก็ข้ามสิ นั่นเขาข้ามกันไปหมดแล้ว เดี๋ยวก็ตกทัวร์กันพอดี เขาให้เวลา ห้าสิบนาทีเอง"
“เธอไปก่อนเลย “
หญิงสาวสัมผัสได้คงกลัวอ่ะนะ หญิงสาวคว้ามือเด็กหนุ่ม ทันทีที่สัมผัส มือเย็นเฉียบ
“อะไรเนี่ย กลัวความสูงหรือเจ้าคะ
เอางี้นะ มือหนึ่งจับราวเถาวัลย์ไว้ มือหนึ่งจับไหล่ นี่เราอนุญาต หญิงสาวเอามือชายหนุ่มตบเบาๆที่ไหล่ของหญิงสาวเบาๆ😊
“โอเค..มั้ย”
เด็กหนุ่มพยักหน้า ยิ้มเจื่อนๆ
“อ่ะลองดู ไว้ใจเราได้ สบายมาก”
.
จริงแล้วหญิงสาวก็แกล้งพูดไปอย่างนั้น เอาเข้าจริงถ้าเกิดอะไรขึ้นมา อีตกคงตกก่อนเป็นแน่ เพราะเด็กหนุ่มแลดูสูงก็จริงแถมตัวใหญ่กว่าเธออีก….เอาวะอีตก ลูกผู้หญิงพอ ฉันจะดูแล555
.
.
“ อย่ามองข้างล่างนะ นี่ดูจุกผมนี่” หญิงสาวถอดหมวกไหมพรมออก ทำเผยให้เห็นช่วงหลังคอและไรผม ผู้หญิงมักเซ็กซี่ช่วงหลังคอ ดูแล้วเพลินตา เด็กหนุ่มแอบคิด
.
.
“มองอะไร ไปได้แล้ว “ หญิงสาวเอาหมวกไหมพรม เขย่งขาสวมศรีษะให้ชายหนุ่ม แล้วหันควับออกเดิน ชายหนุ่มตื่นจากภวังค์ ก้าวขาตามหญิงสาว มือซ้ายเกาะเถาวัลย์ มือขวาจับที่หัวไหล่ มองมวยจุกผม มันเป็นท่าที่เงอะงะ แต่ก็อบอุ่นดี ชายหนุ่มคิด
.
เมื่อไปถึงกลางสะพาน
ชายหนุ่มยืนนิ่งไม่ก้าวต่อ หญิงสาวชะงัก
.
“ ทำไมไม่เดินนี่เกินครึ่งทางแร่ว..ไม่ต้องกดไหล่พี่แรง ดูตัวเอียงหมดแร่ว "
หญิงสาวสัมผัสได้ถึงความแรงของมือที่จับไหล่
.
"เราขอโทษเดินต่อเลยครับ "
" อย่ามองข้างล่างมองจุกนี่" หญิงสาวชี้ไปที่จุกมวยผม
" โอเค้…"หญิงสาวย้ำ
.
แต่ไม่ได้รับคำตอบจากชายหนุ่ม เมื่อเดินใกล้ถึงปลายสะพาน ชายหนุ่มละมือออกจากบ่าหญิงสาว
.
"เธอเดินก่อนเลย ผมอยากลองเดินเอง "
.
🖌"..ขอผมสู้ด้วยตัวเอง ความสุขผมฝากไว้กับใครไม่ได้ผมต้องทำด้วยตัวเอง..." ชายหนุ่มพูดอย่างมุ่งมั่น
.☘
.
“หญิงสาวลังเลแต่ก็เข้าใจได้ ของบางอย่างมันต้องลองทำเองถึงจะภูมิใจ
แต่ปากก็ถามย้ำเพื่ความแน่ใจ ชายหนุ่มพยักหน้า
.
.
" สู้สู้ "หญิงสาวยิ้มพร้อมชูนิ้วโป้ง พร้อมหันกลับ เดินล่วงหน้าออกไปก่อน ชายหนุ่มรอหญิงสาวข้ามไปโดยปลอดภัย
.
.
“เอ้ามาเลย” หญิงสาวตะโกน เด็กหนุ่มค่อยๆเกาะราวเถาวัลย์ เดินไปเรื่อยๆ
.
.
จนถึงอีกฝั่ง หญิงสาวกระโดดกอดชายหนุ่มด้วยความดีใจในท่าโจงกระเบนนั่นเอง
.
.
ชายหนุ่มหัวเราะลั่น "พอก่อนครับพี่ ผมหายใจไม่ทัน" ชายหนุ่มหัวเราะร่วน หญิงสาวรู้สึกตัว
.
.
"ตายแล้ว ถ้าอิหมอซก รู้เข้าจะเพ่นกระบาลอิตกก็งานนี้ โจทย์คราวที่แล้วก็แบบนี้ ดันไปโอบไหล่ให้กำลังใจเด็กหนุ่มวัยใสที่เป็นโรคซึมเศร้า แต่อิญาติมาเห็นเข้า ก็ไปฟ้องผู้ปกครอง จนเป็นเรื่องราวใหญ่โต อีตกเลยพลอยตกเป็นจำเลยข้อหาจะกินเด็ก 😵
.
.
"พี่คับ พี่…พี่เป็นไร "ชายหนุ่มกระซิบเบาๆต่อ หน้าหญิงสาว
.
.
" พี่เหม่ออีกแล้วครับ" หญิงสาวรู้สึกตัวแต่ยังคงอยู่ในท่าเดิมคือมือโอบคอชายหนุ่มในขณะเดียวกันขาสองข้างก็เกี่ยวเอวชายหนุ่มไว้ หน้าแทบชิดเหลือไม่ถึงนิ้วจนรู้สึกได้จากลมหายใจของกันและกัน เป็นท่ากอดที่แปลกแต่ก็ได้อารมณ์
.
ชายหนุ่มหลับตาก้มลงจุมพิตหญิงสาว อิป้า...ฟิน😳
.
.
.
.
.
.
.
.
" พี่ครับ พี่" หญิงสาวสะดุ้งตื่นจากภวังค์
" พี่ทำไรอะครับ " พร้อมกับยื่นปลาย่างให้หญิงสาว
.
“ตายแล้ว อีตก ฝันกลางวัน”
“..เอ่อตะกี้ ..” หญิงสาวพูด ตะกี้พร้อมกับยกนิ้วแตะริมฝีปาก
"อะไรเหรอครับ ผมวิ่งไปซื้อปลาเผา กลับมาเห็นพี่ยืนหลับตา ผมก็งงงง เห็นทำปากมุบมิบ นึกว่าท่องคาถากันผีซะอีก" ชายหนุ่มแซว
" นี่ครับเป็นปลาจากแม่น้ำที่นี่อร่อยมาก" หญิงสาวรับปลาเผาแล้วรีบเดินเลี่ยงไปด้วยความอาย ชายหนุ่มยิ้มแล้ววิ่งตามไปติดๆ
.
" เธอ.. เธอ..ทางนี้ เธอเดินผิดทาง ชายหนุ่มคว้ามือหญิงสาว แรงที่ชายหนุ่มคว้า ทำเอาหญิงสาวเซ อึบหน้าปักอยู่ที่อกชายหนุ่มพอดี
.
.
อบอุ่นดีจัง ไม่นะเราจะทำอย่าวนี้ไม่ได้ มโนธรรม มโนแจ่ม ศีลธรรมอันดี กุลสตรีไทย แต่พี่หมอเจ้าคะ ณ.เวลานี้หญิงตกขอนอกใจห้าวิ 1-2-3-4-5 โอว...ขอต่ออีกนิดนะเจ้าคะ
.
"เธอ...เราจะอยู่ท่านี้อีกนานมั้ย ชายหนุ่มหัวเราะ"
.
อิตาบ้าฉันนึกในใจ ทำเอามโนดับ หญิงสาวผละจากอก แล้วรีบเดินนำหน้าออกไปทันที ด้วยความอาย....มั้งงง.
.
เดินไปซัก200เมตรได้ หญิงสาวต้องตะลึงกับความงามของน้ำตกที่อยู่เบื้องหน้า
“สวยจัง” ชายหนุ่ม เดินเข้ามาเคียงข้าง
.
"ตรงนี้…ที่ๆแม่กับพ่อมาเจอกัน "
.
ฉันหันไปมองหน้าชายหนุ่มเห็นรอยยิ้มบางๆ เด็กอะไรหน้าใสผิวเนียน จมูกไม่โด่งมากแต่ก็รับกับใบหน้าที่เรียวยาว เหมือนการ์ตูนญี่ปุ่นผมเหยียดตรงปลิวไปตามจังหวะของลม
.
“เล่าต่อสิเราอยากฟัง”
.
หญิงสาวหันหน้าไปทางน้ำตก พร้อมกับจินตนาการตัวเองเป็นมรว.กีระติ ฉากที่เล่นน้ำตกกับนพพรนักศึกษาหนุ่ม จากละครเวทีชื่อดัง....ข้างหลังภาพ .....
.
“หลังจาก ที่ย้ายมาอยู่ญี่ปุ่น แม่ก็เป็นโรคชนิดหนึ่งที่ทำให้กล้ามเนื้ออ่อนแรง
แม่ทรมานอยู่สองปีแม่ก็จากไป"
"เอแอลเอส" ฉันพูดเบาๆ
"ครับ" ชายหนุ่มพยักหน้า เหม่อมองไปที่สายน้ำตกที่ไม่ไหลย้อนกลับ
"แต่แม่มีความสุขมากนะ พ่อดูแลแม่ดีมาก เขาสองคนไม่เคยห่างจากกัน จนวาระสุดท้าย และได้อยู่ที่ที่เขารัก" ชายหนุ่มยิ้มเศร้าๆ
.☘
โรคกล้ามเนื้ออ่อนแรง (myasthenia gravis) สามารถเกิดขึ้นได้ทันทีทันใด แต่อาการในช่วงแรกอาจไม่เฉพาะเจาะจงต่อโรค
• หนังตาตก
• มองเห็นภาพไม่ชัด หรือเห็นภาพซ้อน
• พูดไม่ชัด
• เคี้ยวลำบาก กลืนลำบาก
• การแสดงออกของสีหน้าเปลี่ยนแปลงไป
• อ่อนแรงที่แขน มือ นิ้วมือ ขา หรือคอ
• มีอาการอ่อนแรงของกล้ามเนื้อเรื้อรัง
• หายใจลำบาก
หญิงสาวทบทวนความรู้ที่เคยร่ำเรียนมา
.🍃
.
“พี่เสียใจด้วยนะ “
เด็กหนุ่มพยักหน้า
เราสองคนนิ่งเงียบไปพักใหญ่ หญิงสาวจึงหันมาถามชายหนุ่มเพื่อเปลี่ยนเรื่องคุยให้หลีกเลี่ยงจากความรู้สึกอึมครึมจากการสูญเสีย
.🍃
"เธอชื่อะไร จริงแล้วเรามาเที่ยวด้วยกันทั้งวัน ฉันก็ลืมถามชื่อเลยนะเนี่ย "หญิงสาวยิ้ม
"ปีหน้าพี่กลับมาถามผมได้นะ " ชายหนุ่มแสร้งเย้า
" นั่นไงชื่อผม ที่ป้ายนั่น" หญิงสาวมองตาม
"Iya"
" อ่านว่าอิยะเหรอ"หญิงสาวถาม
ชายหนุ่มพยักหน้าแทนคำตอบ เพราะดีนะคงเป็นที่ๆพ่อกับแม่พบกันรักกันเลยเอามาตั้งชื่อลูก
"แล้วพี่ชื่อไรคับ"
"น้ำตก"
" หาาาา.."ชายหนุ่มลากเสียงยาว😳
"งั้นพ่อกับแม่เจอกันที่น้ำตกเหรอครับ"
.
"ป่าว ตอนแม่คลอดพ่อกินลาบน้ำตกอยู่ คุณพยาบาลถามว่าจะให้ชื่ออะไร จะติดป้ายชื่อ พ่อคงดีใจเกิน คิดอะไรไม่ออก ฉันก็เลยชื่อน้ำตกแต่นั้นมา "
.
ชายหนุ่มอมยิ้มด้วยขำที่มาของชื่อ
"ยังไม่พอนะตอนคลอดพี่ชายพ่อก็ตั้งชื่อน้ำเต้า"
" ผลน้ำเต้ารึครับ"
"ป่าว ตอนแม่คลอดพ่อกำลังกินน้ำเต้าหู้อยู่555"
หญิงสาวนึกขำ ดีที่ไม่มีน้องสาวถ้าพ่อกินส้มตำปลาร้า ไม่อยากคิดเลยว่าจะตั้งชื่ออะไร แปลกน่าดู
"แสดงว่าพ่อพี่เป็นคนตลกนะครับ "
"ช่าย ตั้งแต่พี่เกิดมายังไม่เคยเห็นพ่อเครียดซักครั้ง"
"ดีจังครับ ไม่เหมือน…."
"อะไรรึ"
"ไม่มีอะไรครับ "
แต่ด้วยความที่เป็นนักจิตวิทยา ย่อมสัมผัสได้ถึงกลิ่นทะแม่งๆ
"ไหนขอมือพี่หน่อย" ชายหนุ่มยื่นมือให้ดู
"ไหนแบมือ "หญิงสาวสั่ง ชายหนุ่มแบมืออย่างว่าง่าย🍃
แล้วถามชายหนุ่มว่า " นิ้วไหนสั้นสุด" ชายหนุ่มชี้ที่นิ้วโป้ง หญิงสาวพยักหน้า
" นิ้วโป้งสั้นสุดแต่แข็งแรงสุด แต่นิ้วโป้งไม่เคยเห็นว่าตัวเองดีพอ จนนิ้วชี้ลงมา อย่างนี้"
หญิงสาวจับนิ้วช้ฝี้ชายหนุ่มกดหานิ้วโป้ง แต่ก็เก้ๆกังๆ หญิงสาวจึงทำให้ดู
" นี่ทำอย่างนี้เอาหัวแม้โป้งยื่นขึ้นแล้วเอานิ้วชี้ประกบ เห็นอะไรมั้ย หญิงสาวชูสองนิ้วที่ประกบกันกลางอากาศ"
"เห็นอะไรครับ "ชายหนุ่มทำหน้างง
"ดูดีดี"😊
" รูปหัวใจ "ชายหนุ่มยิ้ม😊
.
🖌" ถ้าเราอยู่คนเดียวเราจะไม่รู้ว่าตัวเองมีคุณค่าอะไร แต่เมื่อไรเอานิ้วชี้ประกบมันทำให้เรามีคุณค่าทันที ลองมองรอบๆนะบางทีมีคนที่คอยให้คุณค่าเธออยู่เหมือนกับนิ้วโป้งที่ยอมรับนิ้วชี้แล้วเกิดเป็นรูปหัวใจ"
.☘
ชายหนุ่มยิ้ม "ขอบคุณนะ"
.
🖌"พี่รู้มั้ยว่าผมไม่เคย ข้ามสะพานนั้นได้เลย ครั้งนี้ครั้งแรก มันดีมาก ทำให้ผมรู้ว่า ผมไม่โดดเดี่ยวถ้าผมเปิดใจยอมรับกำลังใจจากคนรอบข้าง พี่กำลังบอกผมแบบนี้ใช่มั้ยครับ"
.
🎗" ใช่ความสุขเราฝากใครไว้ไม่ได้ก็จริง แต่คนที่เขาพร้อมที่จะให้กำลังใจเรามีอยู่จริง เขาอาจจะไม่แสดงออกแต่เชื่อเถอะถ้าเราเปิดใจรับมันเราจะเห็น "😊
"ถ้าเรามีความสุขก็อย่าลืมคนข้างๆล่ะ"
หญิงสาวยิ้มพร้อมกับกุมมือเด็กหนุ่ม
"ขอบคุณนะ ถ้าผมเจอพี่เร็วกว่านี้ก็คงดี"
"ก็เจอนี่แล้วไง"ฉันหัวเราะ
แป๊นๆ เสียงแตรรถดังขึ้น เอาล่ะพวกเราต้องไปกันแล้ว ไกด์โบกมือเรียกแล้ว
.
"พี่กลับก่อนเลยครับ พอดีผมทิ้งจักรยานไว้ที่นี่ ....ส่วนอันนี้ เราขอนะไว้เป็นที่ระลึก"ชายหนุ่มชี้ที่หมวกไหมพรม
.🌱
" เอางั้นเหรอ งั้นขอบใจนะ ดีใจมากที่มีเพื่อนอย่างเธอ "
"ขอบคุณพี่มากเหมือนกันที่ยอมเป็นเพื่อนผม"
.
หญิงสาวก้าวขึ้นรถ แล้วนึกได้ว่าลืมถามสถานที่ร้านอาหารที่พ่ออิยะเปิด หญิงสาวตะโกนออกจากหน้าต่างแต่ไม่ทัน รถแล่นออกไปเสียก่อน หญิงสาวนึกก็เสียดาย แต่ก็ขอบคุณ
วันดีๆ...วันนี้ทั้งวัน.
.☘
หญิงสาวหลับตา ยิ้มให้กับตัวเอง หวังว่าเด็กนั่นคงจะเข้าใจพ่อของเขานะ....😌
****ยังมีต่อนะครับ....ไว้สมองลดบวมเมื่อไรจะมาต่อให้เด้อครับ😁😁😁😁*****
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
