🖌เรื่องสั้น... ชุดนทีแห่งชีวิต
📌ตอนพิเศษ "อิยะกับความหมายที่หายไป" ภาคที่1
🎯 ตอนที่8.... สูญญากาศ🌿
18 ตุลาคม🍃
🍃
วันนี้ หญิงสาวเลือกที่จะเปลี่ยนที่นอน ที่พักอยู่ริมเชิงผา แถบนี้แทบจะไม่มีพื้นราบ ที่นี่สงบมาก หญิงสาวสูดหายใจ ค่อยๆผ่อนคลาย ลมหายใจ
การที่นั่งเนิบๆ เดินช้าๆ ไม่มีวันเวลามาเร่งด่วน มีโมเมนต์แบบนี้บ่อยๆในช่วงหนึ่งของชีวิตได้ก็คงดี
แถบนี้ไร่ชาเล็กๆ แปลงปลูกผักเล็กๆ หญิงสาวเดินเล่นตามรายทาง ปล่อยหัวใจให้ทำงานโดยลำพัง
☘
🍃
ป่านนี้เด็กนั่น จะเป็นไงบ้างหนอ หญิงสาวหวนคำนึง เมื่อวันวาน พร้อมถอนหายใจ เฮ้อ...ทำไมลืมถามที่อยู่ร้านเด็กนั่น แต่ก็ดีแล้วเดี๋ยวพี่หมอจะตกกระป๋อง หญิงสาวอมยิ้ม
🌿
☘
พลันสายตา เหลือบไปเห็นบ้านหลังเล็ก ที่อยู่เชิงเขาต้องเดินขึ้นไปเล็กน้อย เป็นบ้านเก่าสไตล์ญี่ปุ่นโบราณ หญิงสาวชะเง้อผ่านเข้าไปจากประตูด้านหน้า จึงรู้ว่าที่นี่เป็นร้านอาหาร เนื่องจากได้กลิ่นโชยมา และมีป้ายผ้าแสดงสัญลักษณ์ จ้อกๆ คร้ากก...สัญญาณเตือนภัยระดับสูงของกระเพาะ หิวจัง😅
🍃
🌿
หญิงสาวเดินเข้าไปในร้าน ซึ่งตกแต่งเรียบง่ายสไตล์บ้านๆ โต๊ะเตี้ยวางบนเสื่อทาทามิ เสียงประกอบอาหารดังอยู่หลังร้าน หญิงสาวเลยถือวิสาสะสำรวจร้าน
🍃
🌿
อ้า..มีตู้หนังสือการ์ตูน นี่วันพีช..หนังสือยอดนิยมสำหรับวันรุ่นโดยเฉพาะเด็กผู้ชายเรื่องราวของการตามหา "วันพีซ" โดยผู้ที่ได้มาครอบครองจะได้เป็นจ้าวแห่งโจรสลัด แสดงว่าบ้านนี้คงมีเด็กผู้ชายน่าจะอยู่ช่วงวัยรุ่น
☘
🍃
หญิงสาวเหลือบไปเห็นกรอบรูป เป็นรูปครอบครัว คงจะเป็นครอบครัวนี้กระมัง หญิงสาวสะดุดตากับบุคคลที่อยู่ในภาพ
.
นี่มันอิยะนี่นา ใจของหญิงสาวเต้นตุ๊บตุ๊บ กรี้ด พรหมลิขิตให้มาพบเธอ
ถ้าใครมองมาคงเห็นผู้หญิงร่างบางขาเท่าตะเกียบ เต้นเหยงอยู่หน้าตู้อ่านหนังสือ คงจะรู้สึกพิลึกกึกกือ หน้าดู😁
.☘
.
“ โอฮาโยะ โกไซมาซึ....” เสียงดังมาจากข้างหลัง
“สวัสดีค่ะ..” หญิงสาวอารามตกใจพูดภาษาไทยตามความเคยชิน ก่อนเงยหน้ามอง และผู้มาต้อนรับก็ตกใจไม่แพ้กัน
.🍃
.
" คนไทยหรือครับ " เป็นภาษาไทยสำเนียง
แปล่งหู
"เอ่อ..ใช่ค่ะ คุณลุง.."
" ผมเคยอยู่ประเทศไทยหลายปี พอจะพูดไทยได้บ้าง คุณมาคนเดียวหรือครับ"
.
"เอ่อ..ค่ะ "
" เชิญทางนี้ดีกว่าครับ " เจ้าของร้านเชื้อเชิญ นี่คงเป็นพ่อของอิยะหญิงสาวเดา🍃
☘
" ที่นี่เป็นอาหารชุด คุณทานได้มั้ย ส่วนใหญ่เป็นผักปลาและเส้นอุด้ง หรือจะเป็นชุดมังสวิรัติก็มี "เจ้าของร้านถาม
.
" งั้นเอาชุดนี้แล้วกันค่ะ"หญิงสาวชี้
.
ขณะนั่งรออาหาร ก็มีบุรุษหนุ่มเดินเข้ามาในร้าน สวมชุดนักศึกษาสีดำ เดินเข้ามาในร้าน อ่ะ อิยะนี่นา
🍃
.
หญิงสาวโบกมืออย่างดีใจ ชายหนุ่มเดินเข้ามาใกล้...ใกล้...แล้วเดินผ่านไป อย่างไม่สนใจ
อร้าย!! แกกล้าดียังไงเดินผ่านฉันเหมือนฉันเป็นธาตุอากาศ หญิงสาวคิดและหันควับมองไล่หลังชายหนุ่มซึ่งกำลังเดินไปหลังร้าน☘
.
เมื่อวานยังเป็นอิยะวันนี้เป็นอ้ายยะไปซะแล้ว อิเด็กนรก ออกมาแม่จะเข้าไปจุ๊บๆให้หายแค้น หญิงสาวหงุดหงิด ฮอร์โมนเพศแม่เริ่มเดือดพล่าน
🍃
☘" กินให้อร่อยครับ" ผู้เป็นเจ้าของร้านวางชุดอาหาร ละลานตา หญิงสาวเลือกไม่ถูก พอที่จะดับดีกรีความร้อนในใจลงบ้าง หญิงสาวกินอย่างเอร็ดอร่อย อืม..อุมามิ
🍃
หลังจากมื้ออาหาร เสร็จ ลุงเจ้าของร้านนำขนมเป็นเค้กชิ้นเล็กๆ มาเสริฟ
"..เอ่อ...หนูไม่ได้สั่งค่ะคุณลุง.."
" สำหรับคนไทยครับ "
" คิดว่าคงยังไม่เคยกินที่ไหน
เป็นเค้กงาดำ อร่อยครับ"
ชายเจ้าของร้านยิ้ม โค้งคำนับแล้วเดินจากไป
หญิงสาวขอบคุณ แต่ก่อนที่เจ้าของร้านจะเดินจากไปหญิงสาวตัดสินใจถาม
.
“คุณลุงคะ เด็กผู้ชายที่เดินผ่านไปเป็นลูกคุณลุงหรือค่ะ”
ลุงผู้เป็นเจ้าของร้านเงยหน้าหันไปที่หลังร้าน แล้วตอบว่า”ใช่..ครับลูกผมเอง”
🍃
.
" ออ ...งั้นรึคะ พอดีเมื่อวานหนูบังเอิญ รู้จักเขา เอ่อ น้องอิยะนะค่ะ ถ้าไม่เป็นการรบกวน พอดีหนูมีเรื่องจะคุยกับเขา..นะค่ะ"
.🌿
“ อิยะ” ลุงทำหน้างงๆระคนแปลกใจ แต่ก็ยอมทำตามโดยดี
ออกมาแม่จะทบทวนความจำให้สมองบวมเลย...
สักพักคุณลุงเจ้าของร้านเดินนำหน้าเด็กหนุ่ม มานั่งอยู่ตรงหน้า
"...เอ่อ...พี่มีอะไรกับผมเหรอครับ" เด็กหนุ่มโค้งตัวและถามภายใต้สายตาที่ลอดแว่นออกมา
หนอยเด็กนี้ สมองเสื่อมหรือไง รึว่าโดนพ่อดุจนไม่กล้า
สักครู่คุณลุง เดินเข้ามาสมทบ
" ลูกผมครับชื่อมิยะ ส่วนอิยะเป็นอีกคน ตกลงคุณต้องการพบอิยะหรือมิยะ "ฉันทำหน้างง😯
คุณลุงเจ้าของร้านเดินไปหยิบกรอบรูปพร้อมชี้ให้ดู " คนนี้อิยะ คนนี้มิยะ เขาเป็นฝาแฝดกัน อิยะเป็นน้องคนที่นั่งรถเข็นนี่ครับ ส่วนมิยะเขายืนอยู่ตรงนี้ "หญิงสาวเริ่มงงแต่ก็เริ่มเข้าใจ🍃
" อ๋อแสดงว่า เด็กหนุ่มคนเมื่อวานคืออิยะ ที่นั่งอยู่ตรงหน้าใส่แว่นคือมิยะ"
" แล้วอิยะไม่อยู่หรือคะ"ฉันถาม
"อิยะเขาหนีพวกเราไปแล้วครับ " ชายผู้พี่ตอบ
ฉันว่าแล้ว ดูเหมือนเด็กมีปัญหา หนีออกจากบ้านนี่เอง🤔
"คุณพ่อคะ เมื่อวานหนูเจอน้องอิยะ...."
แล้วหญิงสาวก็เล่าเรื่องราวของเมื่อวานพร้อมบอกจุดสุดท้ายที่จากกันตรงสะพาน"
" ถ้าไปดักเจอทุกวันก็คงพบ"หญิงสาวแนะนำ
สักพักพ่อของอิยะก็ก้มหน้าลง หญิงสาวสังเกตเห็นน้ำตาของผู้เป็นพ่อร่วงลงบนตัก พร้อมกับเสียงสะอื้นไห้เบาๆ
ตายแล้วอีเด็กนั่นจะรู้มั้ยว่าพ่อเป็นห่วง คุยกันเมื่อวานน่าจะเข้าใจ หญิงสาวเริ่มหงุดหงิด
.
.
.
.
"เขาไม่มาแล้วครับ เขาจากเราไปเมื่อ เจ็ดวันที่แล้ว "
"หมายความว่า...."
"น้องผมเสียชีวิตแล้ว" ชายผู้พี่ตอบแทน
.
.
.
.
.
.
🍃
หญิงสาว เดินออกมาจากร้าน
เหมือนจิตวิญญานที่ล่องลอย ใครไม่มาสัมผัสคงยากที่จะเข้าใจ ยากที่จะอธิบาย มันเหมือนมีอะไรมาจุกที่คอหอย จุกที่อก ไม่มีน้ำตา มีแต่ความเคว้งคว้างที่ผุดขึ้นมาในใจมันคงเป็นสภาพสูญญากาศที่ใครคงไม่อยากสัมผัส......🌿
☘หญิงสาวควานหามือถือ เพื่อย้อนดูความทรงจำ..รูปคู่ที่มีอยู่....หญิงสาวยิ้มกว้าง.. อิยะยังอยู่นี่..นัยตาหยี รอยยิ้ม ฟันเรียงสวย..เขาเอียงตัวโชว์สองนิ้ว...น้ำตาหญิงสาวไหลพราก ...ภาพนั้นค่อยๆเลือนราง..เหลือเพียงฉัน....ไร้เงาของเขา....
🍃
“ผมน่าจะเจอพี่เร็วกว่านี้”
.. ฉันน่าจะเอะใจ ฉันน่าจะเอะใจ ..
ฉันกลับมาที่พักด้วยหัวใจที่แตกสลาย
...ฉันควรจะเล่าเรื่องราวนี้ต่อ...
หรือ...
..ฉันควรจะจบเรื่องราว....
ที่พ่อของ....อิยะเล่าเรื่องราวให้ฟัง
ไว้ ..กับตัวฉัน...ตลอดไป..
...ใครช่วยบอกฉันที..
.
.
.
.
🕊"... อิยะ....ความหมายที่หายไป..."🕊
จบบริบูรณ์....🕊
จะต่อภาค2...ยังไม่มั่นใจขอผู้เขียนทำใจหรือกำมันไว้ในส่วนลึก เพื่อรอเวลา.... หาความหมายที่หายไป🍃
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
