17 พ.ย. 2019 เวลา 02:15 • บันเทิง
เธออาจไม่ฟื้นด้วยปาฏิหารย์
แต่ความรักจะเป็นปาฏิหารย์ให้เธอเอง
แฮปปี้เปิร์ธเดย์...กับเรื่องราวของตาลอบ ยายทอง
บทความนี้ได้แรงบันดาลใจมาจากเรื่องจริงของการต่อสู้เพื่อสิทธิ์ในการจากไปอย่างสงบกับการอยู่ต่อเพื่อหล่อเลี้ยงความหวังในการรักษาของนายแลมเบิร์ต จากบทความในเพจ " หมอสมองประจำบ้าน "
หลังอ่านบทความจบ...ทำให้ผมนึกถึงหนังไทยเรื่อง " แฮปปี้เบิร์ธเดย์ " (2551) หนังของผู้กำกับมากฝีมือ พงพัฒน์ วชิรบรรจง
(หมายเหตุ : หลังจากนี้มีสปอยด์เนื้อหาภาพยนตร์)
แฮปปี้เบิร์ธเดย์เป็นเรื่องราวความรักของเต็น และ เภา คู่รักที่สัญญาว่าจะอยู่ดูแลกันและกันตลอดชีวิต
เหมือนฟ้าต้องการพิสูจน์คำสัญญา ขณะที่เภากำลังขับรถผ่านสี่แยกเพื่อนำของขวัญวันเกิดไปมอบให้เต็น ปรากฎว่ามีรถฝ่าไฟแดงมาชนเข้ากับรถของเภาอย่างจัง....และเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตอนนั้น ก็เกิดขึ้นตรงหน้าเต็น
ผลของอุบัติเหตุ....ทำให้เภาอยู่ในภาวะสมองตาย ซึ่งคุณหมอ(ในหนัง)ให้ความเห็นว่า "ภาวะสมองตาย" ก็เหมือนกับคนไข้ได้จากไปแล้วเพราะผู้ป่วยจะไม่รับรู้อะไร ? และกลายเป็นเจ้าหญิงนิทราไปตลอดกาล
ระหว่างนั้น เต็นที่นอนเฝ้าเภาอยู่แอบเห็นว่านิ้วของเภาขยับ เขาจึงเชื่อมั่นว่าเภายังมีโอกาสรอด เต็นจึงทำทุกอย่างเพื่อที่จะอยู่ดูแลเธอ ด้วยความหวังว่าสักวันนึงเภาจะฟื้นขึ้นมา....
เราจะได้เห็นความรักของผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง ที่พยายามทำทุกอย่างเพื่อดูแลคนที่เขารัก แม้ว่าเธอจะไม่รับรู้อะไรแล้วแต่เขาก็ยังทำด้วยใจที่มีความหวัง
และเพลง" เธอคือความฝัน " ของวงพราวก็เข้ามาถูกจังหวะของหนัง
" เธอคือความฝันในใจฉัน เพียงความฝันที่แสนไกล ดั่งคว้าดาวบนฟ้าไกล ไม่มั่นใจจะคว้า "
เต็นแบกรับความหวังนี้ไว้เต็มสูบ เขาดูแลทุกอย่างในการรักษาเธอและเฝ้ารอวันที่เภาฟื้นขึ้นมา
จนเงินเก็บที่มีอยู่ค่อยๆหมดไป
วันแล้ววันเล่า...เจ้าหญิงนิทรายังคงหลับไหล
เต็นเริ่มสับสน ซึมเศร้า เหมือนรอคอยในสิ่งที่ไม่เคยมาถึง
สิ่งที่หนังสื่อมาในช่วงนี้เป็นการภาวะเรียนรู้ของตัวละคร
เขาเผชิญกับความสับสน กดดัน จนเข้าสู่ช่วงของการยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้น
สุดท้าย...เต็นเลือกที่จะมีความสุขกับการมีชีวิตอยู่เพื่อดูแลเภา จากที่เคยเศร้า หดหู่ และเก็บตัวอยู่แต่ในบ้าน เขาเริ่มดัดแปลงจักรยานเป็นรถเข็นเพื่อพาเภาออกไปเดินเล่น ....
รอยยิ้มกลับมาหาเต็น เขาเริ่มคุยกับเภาที่นอนหลับอยู่เสมือนว่าเธอได้ยินสิ่งที่เขาพูด เธอจะรับรู้หรือไม่ไม่สำคัญอีกต่อไปแล้ว...เต็นรู้เพียงแต่ว่าเขาจะดูแลคนที่เขารักให้ดีที่สุด
แล้วความพลิกผันก็ดำเนินมาอีกครั้ง
เมื่อครอบครัวของเภาลงความเห็นว่า " เธอควรจะได้จากไปอย่างสงบ " นำไปสู่การต่อสู้กันในศาลระหว่างครอบครัวเภาและเต็น
ฝั่งนึงต่อสู้เพื่อความหวังของการอยู่รอด
อีกฝั่งนึงต่อสู้เพื่อปลดปล่อยหนึ่งชีวิตไปสู่ความสงบ
บทสรุปจะเป็นอย่างไร ไปหามาดูต่อเลยครับ
( เราไม่สปอยด์ตอนจบ)
หมายเหตุ : หนังเรื่องนี้มีให้ดูแบบถูกลิขสิทธิ์บนยูทูปเพราะค่ายโมโนฟิล์มเจ้าของลิขสิทธิ์นำมาลงไว้ หรือหากอยากชมแบบ HD โหลดแอพ Monomax มาชมได้เลยครับ
มีฉากหนึ่งในหนัง ที่เพื่อนร่วมงานของเต็นตั้งคำถามต่อสิ่งที่เขาทำ
" จะทนอยู่แบบนี้ได้นานแค่ไหน? "
"บ้าหรือเปล่า ? "
" ผู้ชายแบบนี้มีด้วยหรือ ? "
เป็นคำถามที่น่าคิด....ผู้ชายแบบนี้มีด้วยหรือ ?
คำตอบคือ " มี " ครับ
เพราะเรื่องแฮปปี้เบิร์ธเดย์ได้รับแรงบันดาลใจมาจากชีวิตจริงของตาลอบและยายทองซึ่งพบรักกันที่อำเภอเชียงคาน จังหวัดเลย
ในวัยหนุ่มตาลอบซึ่งเป็นช่างตัดผมได้ไปหลงรักกับยายทองแม่ค้าขายอาหารคนสวยประจำหมู่บ้าน ทั้งสองคบหาดูใจกันราว 5-6 ปี จึงตกลงแต่งงานกัน และวันนั้นเองที่ทั้งสองคนตกลงใช้ชีวิตร่วมกันและสัญญาว่าจะดูแลกันและกันไปจนวันตาย
ผ่านไปหลายปีจนกระทั่ง ปีพ.ศ. 2538 ยายทองก็เริ่มป่วยเป็นอัมพฤกษ์ ร่างกายด้านซ้ายไม่สามารถขยับได้ และต่อมาอาการก็ทรุดลงจนยายทองกลายเป็นผู้ป่วยติดเตียงไม่สามารถขยับร่างกายได้
บางคราวยายทองก็ร้องไห้ออกมา...และทุกครั้งที่ยายทองมีน้ำตา คนที่อยู่ข้างๆเสมอมาคือ ตาลอบ พร้อมคำพูดที่บอกกับยายทองว่า " ฉันจะอยู่กับเธอและจะดูแลไปจนกว่าจะตายจากกัน "
ตาลอบไม่เพียงแค่พูด แต่รักษาสัญญานี้เสมอมา เขาดูแลยายทองในทุกเรื่อง เช็ดตัว ป้อนข้าว ป้อนน้ำ พายายมาโรงพยาบาล ปั่นจักรยานที่ดัดแปลงเป็นรถเข็นพาคุณยายออกเที่ยวรำลึกความหลังด้วยกัน
ตาลอบดูแลยายทองตราบจนวันสุดท้ายของชีวิต
ยายทองจากไปเมื่อวันที่ 23 กันยายน 2553
ตาลอบเคยให้สัมภาษณ์ในวันที่ยังได้ดูแลยายทองว่าอยากดูแลยายอย่างเต็มที่ตามสัญญาที่ให้ไว้กับยาย ความรักที่มีให้กันไม่เคยเปลี่ยน และในใจลึกๆยังหวังว่าจะมี "ปาฏิหารย์ " เกิดขึ้นในชีวิตของพวกเขาบ้าง
ผมว่าปาฏิหารย์ได้เกิดขึ้นแล้ว...ตั้งแต่วันที่ตาลอบตัดสินใจดูแลยายทองด้วยความรักและอยู่เคียงข้างจนวันสุดท้ายของยายทอง คือปาฏิหารย์แห่งใจที่มั่นคง ซื่อตรงต่อความรักและคำสัญญาที่ให้ไว้แก่กัน
และเป็นอีกครั้งที่เนื้อเพลง " เธอคือความฝัน " ของวงพราว เหมาะจะนำมาปิดบทความนี้
" จะลองไขว่คว้าหาคำตอบ ฝันคงจริงสักครั้ง
จะมีความรักให้เธออย่างหาใครมาเปรียบเหมือน
แม้ถ้ามีเธออยู่
มีเพียงเราสองรักกันอยู่ ข้างเคียงกันเสมอ ในใจลืมเผลอละเมอตื่น ฝันยังคอยหลอกหลอน (ฝันยังคอยหลอกหลอน) หายใจมีแต่เธอ....แม้เธอไม่มีอยู่ "
แรงบันดาลใจ: จากบทความเรื่อง "ชีวิตเรา เรากำหนดเองถ้า..." เพจหมอสมองประจำบ้าน
เครดิตข้อมูล :
หนังเรื่องแฮปปี้ เบิร์ธเดย์ ค่ายโมโนฟิล์ม
รายการคนค้นฅน ตอน ตาลอบกับยายทอง คำมั่นสัญญา
โฆษณา