🖌เรื่องสั้นขนาดยาว ชุดนทีแห่งชีวิต
"พี่ชาย"...Line
📌ตอนที่9 .... บินเดี่ยว
Photograph by little walk_.
.
"เจียว..เป็นไงบ้างวะ "ชายหนุ่มละสายตาจากมือถือ หลังจากไลน์ข้อความไปหาแสบรุ่นพี่ ผู้เป็นบรรณาธิการและเจ้าของสำนักพิมพ์
หันมาถามพี่ชายซึ่งนอนซมอยู่กับเตียง ก่อนที่จะกลับไปเล่นมือถือ โดยไม่สนใจคำตอบ
.
.
คนป่วยพยักหน้า..
.
"กรูไปไม่กี่วัน เมิงดูแลตัวเองด้วย กรูเอายาไว้ให้แล้วบนโต๊ะนั่น ไข่อยู่เต็มตู้เย็นมรึงจัดการเอง เดี๋ยวไม่กี่วันแม่ก็กลับ กรูโทรแม่แล้ว เมิงต้องหัดอยู่ด้วยตัวเอง เข้าใจป่าววะ ...
.
.
"นี่กรูเป็นน้องหรือเมียเมิง
เนี่ยนับวันกรูเริ่มสงสัย"
.
.
" อ้อ..เมิงไม่ต้องซักเสื้อผ้าเดี๋ยวกรูกลับมาจัดการเอง อย่าลืมล็อคประตูหน้าต่างด้วย"
.
.
" อ้าว...ไอ่เจียว มรึงฟังกรูอยู่ป่าวเนี่ย
เชี่ย..หลับไม่บอกกรู ปล่อยกรูพูดคนเดียว"
.
ชายหนุ่มหันหน้ากลับมามองพี่ชายที่หลับ …และเริ่มกรน
.
.
.
ที่จริงการเดินทางมาเที่ยวไทเปค่อนข้างง่ายโดยเฉพาะคนที่ผ่านสนามญี่ปุ่นมาแล้ว
อีกอย่างสามารถส่งใบตรวจคนเข้าเมืองทางออนไลน์ได้ ทำให้ไม่ต้องเสียเวลากรอก
.
ส่วนบัตรแทนเงินสดก็ซื้อeasy cardที่เซเว่นชั้นล่างของอาคารสนามบินไทเป มีทั้งสองฝั่งมีหลายแบบทั้งแบบบัตรและพวงกุญแจ
ราคาก็ต่างไป ไม่เกิน190NT(ประมาฯ200บาทไทย) เติมตังค์ต่างหาก
แต่มีเซเว่นแค่ฝั่งเดียวที่เติมตังค์ได้ อีกฝั่งเติมไม่ได้ก็ไปอีกฝั่ง
.
.
วิธีใช้บัตรแตะเหมือนMRTบ้านเรา ส่วนแหล่งท่องเที่ยว รถมักไปถึงจึงค่อนข้างสะดวกสบาย งานนี้ก็ถือว่าจิ๊บๆสำหรับชายหนุ่มๆ ผ่านญี่ปุ่นมาได้ ที่นี่ง่ายกว่าเยอะเที่ยวแบบไม่เครียด กินตามความอยากค่าครองชีพพอๆกับบ้านเรา น้ำดื่มฟรีมีแทบทุกสถานีรถไฟทั้ง ร้อนเย็น
.
.
อากาศที่นี่ช่วงที่ชายหนุ่มมาเดือนพศจิกายน. กลับไม่หนาวมากใส่เจ็กเก็ตบางๆก็พอได้
เนื่องจากการมาในครั้งนี้ไม่ได้เตรียมตัว ต้องลุ้นเอาตรงหน้า กันเลยทีเดียว
.
.
.
.
.
รถไฟMRT
.
จากสนามบินเถาหยวน ขึ้นรถไฟเข้าเมือง MRT ลงที่ไทเปเมนสเตชั่น แล้วเดินหาโรงแรม เดินมาแถบซีเหมินXemin จะมีที่พักเยอะ ชายหนุ่มเช็คจากเอเย่นซี่เพื่อดูพิกัดโรงแรมที่ถูกที่สุด ได้โรงเเรมชื่อ พักสองคืนราคา500กว่าบาท เป็นโฮสเทล เนื่องจากกลางวันออกเที่ยวกลางคืนกลับมานอน ไม่จำเป็นต้องหรูอะไร ประหยัดงบได้เยอะ และเกรงใจพี่แสบด้วย
.
photographe by Little walk_.
.
หลังจากเช็คอิน ชายหนุ่มตั้งใจว่าจะนอนพักพักซักชั่งโมง….ไอ้หย๊า..6ทุ่ม
ร่างกายคงตรากตรำจาก ศึกหนักที่ฟิลิปปินส์ ชายหนุ่มลงมาจากโฮสเทล เพื่อหาอะไรกิน….
.
.
.....ฝนตก…งานนี้จะหมู่หรือจ่า ผมเงยหน้ามองดูฝน ฝนที่นี่แปลกจะเป็นละอองมากกว่าเม็ดฝ็ดฝน ชวนเป็นหวัดยิ่งนัก
.
.
โฮสเทลที่ผมอยู่สังเกตง่ายมากที่หน้าโฮสเทลจะเขียนว่า51 อารมณ์เหมือนชานชราหมายเลข51ในหนังแฮรี่พอร์ตเตอร์
.
.
ดึกไม่ต้องห่วงมีเซเว่นเปิด24น. ย้ำว่านะครับเป็นบางสาขา
.
.
ท้องถนนในยามค่ำคืนที่นี่เงียบ อากาศ19องศากำลังดี ใครมาคนเดียวให้อารมณ์คนเหงาชิบเป๋ง ละอองฝนถ่ายมิวสิคน่าจะดี ส่วนคนไม่มีคู่ก็ดูคนเกี่ยวก้อยต่อไป555
.
ที่นี่กลางคืนดึกๆจะเงียบมาก
.
ปิ้ง…
เสียงไลน์ มีข้อความเด้งขึ้นมา แม่นั่นเอง
.
●อิยะตอนนี้แม่อยู่โรงพยาบาล
■แม่ใครเป็นไร
● พาพี่จิมารพ.
■อ้า...ไหนว่าแม่ไป1เดือน พี่จิเป็นไงบ้าง
●รอตรวจอยู่ สงสัยปอดบวม เรานี่ไม่ดูแลกันดีๆ
น่านกรุโดนแระ…ไอ่จิ
●แค่นี้ก่อนหมอเรียกแล้ว
●ดูแลตัวเองดีๆนะครับ จุ๊บๆ..😘
แม่ส่งจุ๊บพร้อมกับส่งรูปไอ่จิสวมหน้ากากโชว์สองนิ้วปิดท้าย
วันรุ่งขึ้นชายหนุ่ม ขึ้นรถไฟMRT ที่ximen station เช้านี้คนเยอะแต่ไม่มากเหมือนในประเทศญี่ปุ่นยามชั่วโมงเร่งด่วน จากนั้นไปลงที่ Nangang station เพื่อต่อรถอีกขบวนไปลง สถานีRuifang station
อันเป็นจุดเริ่มต้นต่อขบวนรถไฟชานชลาที่3ไปน้ำตก shifen stationที่สถานีรถไฟแห่งนี้เป็นจุดปล่อยโคมลอย และขายของมากมายโดยเฉพาะของกิน
เดินออกไปราวสองกิโล ก็จะถึงน้ำตกshifen waterfall เป็นน้ำตกใหญ่และแรงมาก หามุมถ่ายยากเนื่องด้วยผู้คน นักท่องเที่ยวจำนวนมาก และเม็ดฝนที่โปรยปรายก็ยังไม่มีทีท่าจะหยุด
photograph by little walk_.
ชายหนุ่มเก็บภาพพักใหญ่จึงย้อนกลับไปที่สถานีรถไฟ เพื่อต่อรถไฟย้อนกลับมาที่สถานีเดิมคือRuifang station
photograph by little walk.
สถานีเห็นด้านหน้าแลดูว่าเล็กเมื่อลงที่ชานชลาแต่เมื่อเดินทะลุไปหน้าสถานี ใหญ่หมือนกัน ชายหนุ่มเปิดกูเกิ้ลแมปอีกครั้ง เพื่อหาทางที่จะไปยัง…. ปีโถเจียวหรือเรียกอีกชื่อว่าแหลม..Bitou Cape
photograph by little walk_.
โอเค..สาย865 ชายหนุ่มเดินตรงไปจากหน้าสถานีจากนั้นเลี้ยวซ้าย เดินไปราว10นาทีก็ถึงป้ายรถเมล์ สาย865 มาชั่วโมงละคัน นั่งประมาณชั่วโมงได้ก็จะผ่านตลาดเก่าจิ่วเฟิ่นเป็นตลาดเก่าคนเยอะมาก น้ำตกสองสี และไม่นานก็ถึง ปีโถเจียว
มีทางเดินเทรลเล็กๆใช้เวลาประมาณชั่งโมงก็เดินรอบ ถ้าคนไม่เคยขึ้นเขาอาจจะเหนื่อยหน่อย แต่สำหรับชายหนุ่มสบายมาก ผ่านภูเขาที่บะน้าเหว่ฟิลิปปินส์มาได้ แค่นี้จิ้บๆ แต่วิวเบื้องหน้าไม่จิบ มันควรต้องมาเห็นด้วยตาเอง บรรยากาศคล้ายกับเกาะRebun ทางตอนเหนือของประเทศญี่ปุ่น แต่พืชไม้ไม่หลากหลายเท่า
photograph by little walk_.
ปิ๊ง…เสียงไลน์ดังขึ้น
●พี่จินอนโรงพยาบาล
●กลับวันไหนลูก
■เป็นหนักป่าวแม่..เดี๋ยวมะรืนนี้ก็กลับ
●โอเค..ยังไงแวะมาโรงพยาบาลเลยนะ
■ดูแลตัวเองด้วยนะลูก..
●ครับ
.
.
.
คงไม่เป็นไรมากกระมัง แต่ทำไมต้องให้ไปโรงบาลก่อนชายหนุ่มชักสงสัย
เดี๋ยวรีบปั๊มงานคืนนี้ให้เสร็จ พรุ่งนี้ส่งให้พี่แสบ พรุ่งนี้จะได้ไม่รน..
.
หลังจากเดินทางมาทั้งวันกว่าจะถึงที่พักราวสองทุ่มกลางคืนของที่นี่ต่างจากตอนเช้าโดยสิ้นเชิงครึกครื้นเต็มไปด้วยผู้คน แสงสีเสียงจัดเต็ม
.
เมื่อถึงที่พัก กะว่าจะนอนเอาแรงสักชั่วโมง ไหงตื่นมา6โมงเช้า ตายล่ะหว่างานยังไม่เสร็จ ไม่เป็นไร บินพรุ่งนี้เช้า ไว้คืนนี้ไปนอนสนามบินค่อยทำ วันนี้เดินชมเมืองก่อนก็แล้วกัน ว่าแล้วชายหนุ่มก็คว้าผ้าขุนหนูไปอาบน้ำ แล้วออกส่องเมืองไทเป
มี่นี่เป็นเมืองที่แปลก การเจริญของตึกกลับเข้าได้กับศิลปะ ที่มองตรงไหนก็ได้โดยไม่รู้สึกเคอะเขิน เขาหยิบกล้องถ่ายรูปรัวๆ คนอยู่หลังกล้องก็มีความสุขแบบนี้แหละครับ ถ่ายไปยิ้มไป บางคนอาจไม่เข้าใจ แต่สำหรับที่นี่นอกจากปากจะยิ้มแล้วหัวใจยังยิ้มได้อีก😊
photograph by little walk_.
photograph by little walk_.
photograph by little walk_.
photograph by little walk_.
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
