26 พ.ย. 2019 เวลา 11:55 • ปรัชญา
ทุกข์จริง x ความคิดปรุงแต่ง = ทุกข์ที่รับรู้
Real pain x Thought = Perceived pain
ทุกคนเกิดมาก็ต้องเจอกับทุกข์ เดินไปเตะเก้าอี้ก็ทุกข์ นั่งนานๆจนเมื่อยก็ทุกข์ มีคนมาด่าว่าก็ทุกข์ เจ็บป่วยก็ทุกข์ เสียของที่รักไปก็ทุกข์
ที่นี้ทำไมบางทีเราเจอคนที่เรามองจากปัจจัยต่างๆ เค้าควรจะทุกข์มาก แต่ทำไมเค้ากลับดูมีความสุขจัง ในขณะที่บางคนสมบูรณ์ในทุกๆ อย่าง แต่ทำไมมีดูมีความทุกข์จัง
เพราะว่ามันมีทุกข์จริงกับทุกข์ที่รับรู้ไงครับ
หลวงพี่โก๋เล่าให้ฟังว่า
มีคนป่วยอยู่คนหนึ่ง หมอบอกว่าถ้าวิเคราะห์จากทางกายภาพแล้ว ความเจ็บปวดทางร่างกายของเค้าควรจะอยู่ระดับ 2 (จากเต็ม 10)
แต่เวลาถามคนเจ็บว่าเจ็บระดับไหน คนเจ็บก็บอกว่าเจ็บระดับ 10 ซึ่งตรงนี้มันมีผลกับการให้ยาระงับปวดว่าควรจะให้ตัวไหน ถ้าเจ็บจริงแค่ 2 ให้ยาแรงสุด พอเจ็บจริงมากกว่านี้ จะไม่มียาแรงกว่านี้มารักษาแล้ว หมอเลยให้หลวงพี่โก๋มาช่วย
หลวงพี่โก๋ท่านเลยอธิบายตามสมการข้างบนว่า
เจ็บจริงนะคือ 2 แต่ว่าใจมันไปคิดปรุงแต่ง ยิ่งปรุงแต่งมากค่ามันก็ยิ่งมาก ทีนี้ใจของคนไข้ท่านนี้คูณไปซะ 5 ความเจ็บที่รับรู้จริงๆ มันเลยเป็น 10
วิธีแก้ก็คือ ขยับ + ใส่ใจ เพื่อให้ความคิดปรุงแต่งมันลดลง
ที่ผมเคยบอกว่าตัวเองดูมีปัจจัยสมบูรณ์ไปซะทุกอย่าง แต่ก็ยังรู้สึกว่าทุกข์มากเหลือเกิน มันอธิบายได้ด้วยสมการนี้แหละครับ
ทุกข์จริงของผมอาจจะน้อย แต่เนื่องจากผมเป็นคนที่คิดมาก คิดเยอะ และด้วยอาชีพนักลงทุนฝึกให้ผมใช้ความคิดอยู่ตลอดเวลา แม้ทุกข์จริงจะไม่มาก แต่ความคิดปรุงแต่งที่เป็นตัวคูณของผมมันสูงมาก ความทุกข์ที่ผมรับรู้จึงมากกว่าที่คนภายนอกเห็น
การฝึกสติ การปฏิบัติธรรม ช่วยให้เราลดความคิดปรุงแต่งลง ยิ่งตัวคูณน้อยลงเท่าไหร่ เราก็จะมีความทุกข์น้อยลงด้วย และเมื่อตัวคูณเป็น 0 เราก็จะดับทุกข์ได้หมด ซึ่งก็คือนิพพานนั่นเอง
โฆษณา