5 ธ.ค. 2019 เวลา 23:24 • ไลฟ์สไตล์
23 พฤษภาคม 2015
ป๊า&แม่ : โชคดีนะลูก เดินทางปลอดภัย ถึงแล้วรายงานป๊าแม่ด้วยนะลูก
กิบ (พี่สาวคนที่ 2) : บายนะแก คิดถึงแกมากแน่ๆเลย ไม่ต้องห่วงลูกชายนะ ชั้นกะแม่จะดูแลให้เอง โทรมาบ่อยๆละ
แนน : ค่าาาา ไปก่อนน้าทุกคนนนน เดี๋ยวถึงแล้วจะโทรมาเล่าให้ฟังน้าาาาาา~~
4 ปีครึ่งแล้ววว ... เวลาผ่านไปไวมากจริงๆ รู้สึกเหมือนเพิ่งมาเมื่อไม่นานมานี้ จำได้วันที่เราจากบ้านมา เราอายุเพิ่ง 21 กำลังจะ 22 ในอีกไม่กี่เดือนหลังวันเดินทาง
มาในฐานะ "ลูกเรือฝึกหัด" ที่เด็กที่สุดในรุ่น "แต่" มีลูกไวที่สุดเช่นกัน 😅😅
ใช่ค่ะ แนนคือลูกเรือ หรือที่ไทยนิยมเรียกว่า แอร์โฮสเตส
มาโผล่ที่นี่ได้ ด้วยเรื่องราวที่ท่านผู้อ่านจะได้อ่านตามนี้เลยค่าาาาา 😊😊😊
อ่ะ 3 2 1 ย้อนภาพม๊า!!!!!
Kuwait Airways/Bangkok
09-02-2015
เมื่อหลายเดือนก่อน ประมาณ 2 (555555) เห็นข่าวการรับสมัครของสายการบินคูเวท ให้ส่งเอกสารทางปณ.แล้วถ้าใครผ่านก็จะได้คอล (call) ให้มาสัมภาษณ์
ตอนแรกแรกที่เห็นก็ส่งก่อนเลยทั้งๆที่ไม่รู้ว่าสายการบินนี้ดีไหม อยู่ที่ไหน และที่น่าแปลกก็คือ หารีวิวของลูกเรือแทบไม่มี ทั้งภาษาไทยและอังกฤษ ซึ่งแตกต่างจากสายการบินอื่นๆ ที่จะมีรีวิวการรับสมัครเยอะมาก ยาวๆไปถึงการใช้ชีวิตที่ประเทศนั้นๆกิจวัตรประจำวัน แม้กระทั่งค่าตอบแทน
แต่ถ้าเราเสิชของคูเวต .... เราจะไม่เจออะไรเลย 5555 คือ blank มากกก ก็เฉยๆๆ แต่รอเค้าติดต่อกลับมานานมาก มากจนลืมไปแล้วว่าเราส่งของสายการบินนี้ไป 555
แล้วอยู่ๆวันหนึ่งขณะที่กำลังกิน santa fe กับไพลอทอยู่ก็ได้รับโทรศัพท์
"สวัสดีค่ะ คุณฐิติพรใช่มั้ยคะ โทรมาจากสายการบินคูเวทนะคะ วันที่ 9 นีี้มาสัมภาษณ์ที่โรงแรมอินเตอร์คอนติเนนทัลนะคะ เลขประจำตัวของคุณคือ 158 นะคะ ใส่กระโปรงยาวประมาณเข่า เสื้อแขนสั้น ผมเรียบร้อย และเอกสารใบสมัครเหมือนที่ส่งไปรษณีย์นะคะ พาสปอร์ต วุฒิม.ปลาย รูปถ่ายขนาดพาสปอร์ต (2นิ้ว) 4 รูปค่ะ มาได้ใช่มั้ยคะ?"
แนน : ............ (กำลังเคี้ยวเสต๊กกในขณะที่ อีกมือนึงยื้อเสื้อไพลอทที่กำลังปีนโต๊ะ) อ่าาา ได้ค่าา ขอบคุณมากนะคะ ^^
09 Feb 15
มาเสนอหน้าอยู่ที่โรงแรมเวลา 08.30 รอเวลารอบของเรา เห็นเจ้าหน้าที่กำลังวัดส่วนสูงของผู้สมัครรอบ 08.00 กันอยู่ สวยๆทั้งน้านนน แต่ของคูเวตนี่คนประสานงานเป็นคนไทย แค่กรรมการเท่านั้นที่เป็นต่างชาติ
พอถึงเวลาก็เรียกหมายเลข 100-180 (ถ้าจำไม่ผิด) เข้าไปอีกห้องนึงเพื่อเตรียมตัวย้ายไปอีกห้องนึง (ใช่!!อ่านไม่ผิด ย้ายแล้วย้ายอีก5555) นั่งตามหมายเลข และก็เรียกทีละ 20 คนเข้าไปในห้อง
พอเข้าไปในห้องก็มีเก้าอี้วางตามแนวผนังห้อง ฝั่งละ 10 ตัว เราก็แยกกันออกไป แนนเลือกที่จะไปทำหน้าสลอนที่เก้าอี้หน้าสุด ใกล้กรรมการที่สุด จุดประสงค์เพื่อที่จะ อย่างน้อยให้กรรมการจำหน้าเราได้ กร๊ากๆๆๆ ไม่มีอะไรมากกกกก อยากให้กรรมการเห็นหน้าค่ะ เอิ๊กๆๆ เสร่อเจงๆๆ เออ จะบอกให้นะเฟ้ยย จริงๆ พวกสายการบินอ่าเราอย่าเป็นผู้ตามแบบไปนั่งตามเพื่อนมุมๆหลบมุมอยู่ในที่แคบ เราต้องเป็นผู้กล้าเสนอหน้า และในรอบ qatar และ kuwait แนนก็เสนอหน้าทุกรอบ 555 แบบลากๆพี่ๆไปนั่งหน้าๆด้วยกัน
เอาพอนั่งละ (เล่ามาซะนานนึกว่านั่งละนะนิ!!) เอ้ย นั่งตอนนี้ละ เค้าก็เรียกตามคนนั่งเลย เริ่มจากคนแรกของฝั่งตรงข้ามแนนก่อน ให้ไปยืนกลางห้อง ... จ้ะ!! ยืน!!กลาง!!ห้อง!! และสัมภาษณ์กับกรรมการ
แนนเหวอไปนิดนึงแบบ เคยชินกับการสัมภาษณ์ตัวๆแอบพูดอะไรคนอื่นไม่ได้ยิน 555 นี่คือถามต่อหน้าทุกคนนนนน มันก็แบบ แอร๊ยย เขิลนะแกร๊
บลาๆแบลคชีพไปเรื่อยๆ ส่วนมากคำถามที่ทุกคนได้จะเหมือนๆกันคือ ชื่อ อายุ ส่วนสูง ทำไมอยากเป็นแอร์ (สายการบินนี้ใช้คำว่า airhostess นะคะไม่ใช้คำว่า cabin crew จุดเล็กๆนี้เราควรรู้ไว้นะคะ ว่าสายการบินไหนใช้คำว่าอะไร เพื่อที่จะไม่เงิบในห้องนะค่ะ อิอิ)
พอมาถึงตาแนน กรรมการบอก นู่นนน เดินไปยืนสุดห้องนู่นนนเลย =..= คิดในใจ ทำไมฟร่ะะะ ไม่อยากอยู่ใกล้เรางี้ รังเกียจงี้ ต้องให้ตะโกนคุยกันคนละฝั่งห้อง มันใช่หราาาา
แต่ถามว่าเขิลไหม บอกเลยตั้งแต่รู้จักพี่โจ้ ที่เจอกันที่กาต้าร์ พี่โจ้บอกแนนว่า แกไม่ต้องปรับปรุงไร แค่พูดให้ดัง มันจะได้ดูมั่นใจ
หลังจากนั้นมาไปที่ไหนก็ปรับเสียงตัวเองให้เป็นทรโข่งตลอด แม้กระทั่งถ่ายโฆษณา คือแบบ อย่าไปอายโว้ยย ยิ่งอายๆแอ๊บๆ ยิ่งน่าเกลียด จะทำอะไรก็มั่นใจไปเลย ใส่ไปเลย ผิดคิอผิด ถูกคือถูก อย่าแบบยักๆเย่อๆ จะพูดก็ไม่พูด คือตรงนี้ต้องขอบคุณพี่โจ้มากๆที่ทำให้มีความมั่นใจสุดๆ 555
กรรมการก็ถามเหมือนคนอื่นละคะ
what's ur name
>> My name is Thitiporn Uthainonsirisri
how old are you?
>> 21 years old
why do you want to be an airhostress at young age?
>> first of all i have to say.. i love service job. I'd love to hear good feedback from people i served.i'd like to communicate with people from different languages and cultural. its always new to me to learn the different culture.
(ก่อนอื่นเลยต้องขอบอกก่อนว่า ชอบที่จะทำงานด้านบริการ ชอบที่จะได้ยินฟีดแบคดีๆจากคนที่ได้รับบริการจากเรา ชอบที่จะสื่อสารกับผู้คนที่ต่างภาษาและวัฒนธรรม การได้เรียนรู้วัฒนธรรทอื่นๆมันเป็นเรื่องใหม่เสมอสำหรับฉัน
ohh ok enough (โอเค พอละ ^^)
>> thank you
พอเสร็จหมด 20 คนแล้ว เค้าก็เรียก 6 หมายเลขให้อยู่ต่อ หนึ่งในนั้นคือแนน ที่เหลือออกไปรอหน้าห้อง
กรรมการให้คนที่เหลือลองเดินหมุนตัว เดินไปกลับในห้อง (เพื่ออะไร? ตอนนั้นมโนเลย ชั้นอยู่บนแคทวอล์ค กรั่กๆๆ)
พอถึงตาแนน เค้าก็บอกว่า แนนยังไม่ต้องเดิน เดินคนสุดท้าย .. แง่ะะะ
พอ 5 คนเดินเสร็จเค้าก็บอกขอบคุณมาก ไปรอหน้าห้อง เหลือแนนไว้คนเดียว =..=
กรรมการ : ok u can walk now, start (โอเคตาคุณเดินได้ละ เริ่มเลย)
แนน : alright^^ (บิดตูดชึบๆๆๆ เดินไปหลังห้องแล้วหมุนตัว 180 องศา เพราะถ้า 360 มันจะกลับที่เดิม อะเครนะ) แล้วเดินกลับมาหน้าโต๊ะกรรมการ จิกตานินุงพอเป็นพิธี (กรั่กๆๆ อารายเมิงงงเนี่ยย)
กรรมการ : (หัวเราะ) how good is your english? (ภาษาอังกฤษคุณดีแค่ไหน?)
แนน : ... average, i think... but just for living =..= i studied in India before and i learned alot from there, all i have to do is just improve my accent 5555 (ก็โอเคนะฉันว่า แบบใช้ในชีวิตประจำวันได้ เคยไปเรียนอินเดียมาก่อน ได้อะไรมาเยอะ สิ่งที่ต้องปรับปรุงคือสำเนียง 555)
กรรมการ : Indiaaaa? Wohhhh. Alright thank you, next you will be having an english test, pleaseeee do well and pass ok? (อินเดียหรอ โว้วว โอเคคค ขอบคุณนะ ต่อไปคุณจะได้ทำข้อสอบอังกฤษ ทำดีๆนะ ผ่านให้ได้นะ โอเคมั้ย?)
แนน : OK!!! thank you, i will do my best. (โอเคแบบปากกว้างๆเลย ขอบคุณน้าฮ้าฟฟ จะทำให้ดีที่สุดฮ้าฟฟ)
แล้วก็เดินออกมารอประกาศหมายเลขที่ได้ไปต่อ ก็ไปลงทะเบียน บอกชื่อนามสกุล ส่วนสูง น้ำหนัก อายุ เรียนจบอะไรที่ไหน
เสร็จแล้วก็ไปรอในห้อง จนครบ 64 คนก็ไปสอบอังกฤษกัน
คือเค้าร่ำลือมาว่าข้อสอบอังกฤษ kuwait ยากก พอแนนเห็นข้อสอบก็ช๊อคจริงแหละ
grammar/vocabuary 55
reading 15
match conversation 15
gapfill 15
ทั้งหมด 100 ข้อ 100 คะแนน เป็น ปรนัย ที่ยากคือ ตัวเลือกมันเยอะจนมึนไปหมด ยิ่ง gapfill นี่คือสมองจะพัง
1
พอเสร็จแล้วก็ประกาศว่า จาก 64 คนมีคนตก 6 คนนะ คนที่ผ่านพรุ่งนี้มา 09.30 มาทำสอบพูดหรืออาจจะเป็น final interview เลยก็ได้ ^^
จบกลับบ้านสำหรับวันนี้ค่า อิอิ ตอนแรกคิดว่า 6 คนมีเราแหงๆ แนนง่อยแกรมม่าอยู่พอประมาณ เดี๋ยวพรุ่งนี้เค้าจะบอกคะแนนด้วยละ ว่าเราได้เท่าไร 5555
ยังไงได้เท่าไหร่ ได้ไปต่อหรือกลับไปนอนให้นมลูกที่บ้าน ติดตามกันได้ในโพสต์หน้านะคะ ♡ ตอนนี้ที่นี่จะตี 2 แล้วค่า ^^
โฆษณา