รีวิว Marriage Story คะแนน 10/10
ในนิยายน้ำเน่าความรักของคนสองคนจบลงที่การแต่งงาน แต่เรื่องนี้การแต่งงานของคนสองคนคือจุดเริ่มต้นของจุดจบ Marriage Story เป็นเรื่องราวโค้งสุดท้ายในชีวิตแต่งงานของชาร์ลี(อดัม ไดรเวอร์) และนิโคล(สการ์เล็ต โจแฮนสัน) ที่ทั้งคู่กำลังอยู่ในช่วงเปลี่ยนผ่านจากแค่แยกกันอยู่ ไปสู่กระบวนการหย่า หนังเล่าเรื่องที่ดูเหมือนง่าย ๆ แต่ไม่ง่าย ได้อย่างมีมิติและน่าสนใจ เราสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดรวดร้าวของทั้งสองคน ทั้งรักทั้งชัง หวานอมขมกลืน สะเทือนใจจนอยากจะร้องไห้ตาม
ช่วงเปลี่ยนผ่านนี่แหละยากสุดของชีวิตคู่ คนกำลังจะเลิกนี่ปากกับใจไม่เคยตรงกันหรอก ทั้ง ๆ ที่อยากกอดอยากจูบแต่ทำไม่ได้เหมือนเก่าแล้ว เจอหน้ากันต้องทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ซึ่งหลายซีนเรารู้สึกอย่างงั้นจริง ๆ นิโคลนี่อยากก๊อดอยากกอดชาร์ลีได้แต่มองตาปริบ ๆ
ชอบตั้งแต่ต้นเรื่องที่ต่างฝ่ายต่างเขียนข้อดีของกันและกัน คิดถึงในสิ่งที่ดี ๆ ให้แน่ใจก่อนที่จะเลิก ให้ระลึกว่าทำไมถึงแต่งงานกัน แล้วตัดไปที่กระบวนการในศาลที่ต่างฝ่ายต่างก็งัดเอาข้อเสียของแต่ละคนออกมาให้ศาลตัดสินว่าใครจะมีสิทธิ์เลี้ยงลูก ทำไมมันเป็นหน้ามือกับหลังตีนอย่างนี้
ไอ้ขั้นตอนในศาลเนี่ยก็ยุ่งยากชิบ เปลี่ยนคนที่อาจจะกลับมาคืนดีกันให้กลายเป็นไม่เผาผีกันได้เลย แม่งทนายมึงรู้จักกูมากกว่าที่กูรู้จักตัวเองเสียอีก ถ้าเป็นเราเจอแบบนี้คงไม่มองหน้ากันอีกแน่ ฝ่ายหญิงที่จะฟ้องนี่เตรียมพร้อมทุกอย่างไว้แล้ว ผู้ชายเลยกลายเป็นฝ่ายตั้งรับและเสียเปรียบทุกทาง จึงต้องงัดทุกอย่างเพื่อไม่ให้เสียเปรียบไปมากกว่านี้
ส่งผลมาถึงซีนที่ชอบสุดคือที่ทั้งสองคนระเบิดอารมณ์ใส่กันในอพาร์ทเม้นท์ของชาร์ลี ที่คุยกันอยู่ดี ๆ แล้วมันดันแรงขึ้น แรงขึ้น จนกลายเป็นการทะเลาะกัน ทั้งอดัมทั้งสการ์เล็ตเค้นพลังออกมาสุด ๆ ทะเลาะกันแตกหักถึงขั้นชาร์ลีร้องไห้ลงไปกองกับพื้น เข้าใจหัวอกคนกำลังจะแพ้แล้วต้องดิ้นรนทุกทาง ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าสู้ไปก็แพ้อยู่ดี เรานั่งดูแล้วหัวใจสลายตาม แล้วทั้งสองคนก็เล่นได้สุดพลังรับส่งกันดีมาก น้ำหูน้ำตาจะไหลตามอยู่แล้ว
ฝรั่งนี่ดีอยู่อย่าง เถียงกันคอเป็นเอ็น โกรธแล้วโกรธอีกแต่ไม่แตะเนื้อต้องตัวกัน ก็ถ้าตบกันนี่ศาลตัดสินง่ายเลย แต่สิ่งที่เจ็บกว่าการทำร้ายร่างกายคือคำพูดอันเจ็บแสบที่พรั่งพรูออกมาจากปาก และมันเจ็บเสียยิ่งกว่าโดนตบแรง ๆ หลายเท่า ที่สำคัญมันออกมาจากปากของคนที่เราเคยรักมากที่สุด เข้าใจทั้งสองฝ่ายนะมันไม่ใช่เรื่องที่จะมาโทษว่าใครถูกใครผิดแล้ว มันผ่านมาแล้ว แต่เสียดายความรู้สึกที่ผ่านมาไง ทั้ง ๆ ที่รักกันมากแต่มันอยู่กันไม่ได้จริง ๆ พยายามจะทำให้ทุกอย่างมันจบโดยง่ายที่สุดแต่มันไม่ง่ายเลย
สงสารชาร์ลีที่พยายามจะเป็นพ่อที่ดี ซึ่งเราเห็นความตั้งใจของเขามาก แต่ดูเหมือนผิดที่ผิดทางไปหมด อีกซีนคือที่ร้องเพลงในบาร์ มันอธิบายความรู้สึกทุกอย่างไว้ในนั้นหมด ที่จุกสุดก็ตอนมานั่งอ่านกระดาษเขียนความรู้สึกที่นิโคลมีต่อชาร์ลี เป็นความรู้สึกเจ็บปวดที่งดงาม จนมาถึงฉากสุดท้ายที่นิโคลผูกเชือกรองเท้าให้ชาร์ลี เหมือนเป็นการบอกว่าก้าวต่อไปนะ ฉันเป็นกำลังใจให้ เป็นตอนจบที่กินใจมาก
- 24
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
