# นักเดินทางกับจดหมายอำลา
จงใช้ทุกวินาทีให้มีคุณค่า เพราะคุณไม่ทางรู้หรอกว่า วินาทีสุดท้ายของคุณจะมาถึงเมื่อไหร่ อ่านเรื่องราวต่อไปนี้แล้วคุณจะเข้าใจ
การเดินทางแห่งชีวิต
ในปี 1912 โรเบิร์ต ฟอลคอน สก็อตต์ พร้อมทั้งเพื่อน ๆ ของเขาคือกลุ่มนักเดินทาง กลุ่มแรกที่ไปถึงขั้วโลกใต้ได้สำเร็จ และถือเป็นการเดินทางที่สุดแสนจะทรหดที่สุดก็ว่าได้
ด้วยเหตุที่ระหว่างการเดินทางกลับออกจากขั้วโลกใต้นั้น พวกเขาต้องพบกับ พายุหิมะที่โหมกระหน่ำอย่างรุนแรงติดต่อกันเป็นเวลายาวนานถึง 11 วัน 11 คืน ซึ่งพายุลูกนี้ รุนแรงมากพอที่จะตัดยอดภูเขาน้ำแข็งให้แตกกระจายได้เลย
พายุที่ถาโถม
อีกทั้งในตอนนั้นอาหารของพวกเขาก็หมดเกลี้ยง ทั้งน้ำ และน้ำมันที่ใช้สำหรับจุดตะเกียง ซ้ำร้ายไปกว่านั้นพายุหิมะก็ไม่มีท่าทีว่าจะสงบลงอีกด้วย
เพราะเหตุนี้พวกเขาจึงตัดสินใจที่จะหยุดพักในที่ราบ เพื่อหลบเลี่ยงพายุหิมะ ที่กำลังโหมกระหน่ำอย่างหนักอยู่ภายนอก
เผชิญหน้า
สก๊อต และเพื่อน ๆ ต่างรู้ตัวดีว่าจะต้องตายเป็นแน่ พวกเขาจึงตัดสินใจ กินยานอนหลับที่ใช้ในยามฉุกเฉินเข้าไปเป็นจำนวนหนึ่ง
หลังจากที่พวกเขากินเข้าไปแล้ว ก็ต่างพากันร้องเพลงด้วยความสนุกสนาน และเพลิดเพลิน จนพวกเขาหลับไป แล้วก็ไม่ตื่นขึ้นมาอีกเลย
หลังจากนั้น 8 เดือนต่อมา คณะค้นหา ก็พบร่าง ของ สก๊อต และเพื่อน ๆ กลายเป็นน้ำแข็งพร้อมด้วยจดหมายกล่าวอำลา ที่เขียนระบุภายในนั้นว่า
จดหมายอำลา
"ถ้าเรา มีความคิด ที่จะยึดมั่นอยู่ในความกล้าหาญและความสงบเยือกเย็น เราก็จะหาความเพลิดเพลินจากธรรมชาติขณะที่เรานั่งอยู่บนพื้นโล่งในแดนประหารได้เสมอ
ซึ่งในตอนนี้ผมรู้ตัวดีว่ากำลังจะตายจึงร้องเพลงด้วยความสุขร่าเริงอยู่ในกระโจมที่พัก ขณะที่เรากำลังไม่มีอาหารกิน และกำลังจะตายด้วยตัวที่จะเป็นน้ำแข็งในไม่ช้านี้"
ดังคำที่กล่าวไว้ว่า "ชีวิตของคนเรานั้นแสนสั้น ฉะนั้นจงทำในสิ่งที่ชอบ และรับผิดชอบในสิ่งที่ทำ เพราะอดีตกับปัจจุบัน ห่างกันเพียงแค่เสี้ยววินาทีเดียว"
หากชื่นชอบก็อย่าลืมกด Like กด Share เพื่อเป็นกำลังใจให้กันด้วยนะคะ สามารถแชร์แนวคิด มุมมองดีๆได้ใน Comments นี้เลย 😄
- 7
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
