🌼หักข้อคนแข็งด้วยความอ่อน🖌
โรงพยาบาลม้า ที่กระผมทำงานอยู่เป็นสถานที่สวยเรียบ ทุ่งหญ้าสีเขียวกว้างใหญ่และอากาศดีมาก
ค่ำคืนหลังจากที่เสร็จสิ้นการงาน กิจกรรมที่กระผมชอบคือการเดินไปมาบนถนนเล็กๆที่เบื้องหน้าลิบๆมีแต่ความมืดมิด จะมีเพียงไฟสลัวยามค่ำคืนที่พอจะสว่างแลเห็นคนได้
ใช่ขอรับ..กระผมชอบเดินจงกรมถ้าว่าตามภาษาพระ เดินเอาความรู้สึกตัวเล่นๆ เหนื่อยก็นั่งที่ชิงช้าใกล้ๆทางเดิน
เวลานอน..อาคารที่พักจะไม่มีห้องนอนเฉพาะ ก็กางฟูกเรียงกันนอนในห้องโถงกลาง
กระผมก็จะสวดมนต์และนั่งสมาธิเสมอ
สิ่งที่กระผมกระทำหาได้รอดสายตาของพี่สัตวแพทย์หญิงท่านนั้น
จนกระทั่งวันหนึ่งคงทนความสงสัยไม่ไหวเธอก็เลยถาม กระผมไม่ได้อธิบายอะไรมาก
แต่ให้พี่หมอที่แสนดุและเป็นคนแข็งมาก นั้นลองดู เพียงแต่ให้ดูลมหายใจแล้วบริกรรมคำว่า
พุธโท กำกับ
คราใดที่มาที่โรงพยาบาลม้า กระผมก็แอบเห็น
ท่านทำ สิ่งที่เปลี่ยนแปลงคือท่านกลายเป็นคนใจเย็นขึ้น เปลี่ยนไปมาก มากชนิดที่กระผมและทุกคนแปลกใจ
ครั้งหนึ่งหลังกินอาหาร กล้างปลาติดคอพี่หมอหญิงท่านนั้น เช็คโดยใช้เอ็นโดสโคปส่องในช่องคอก็ไม่เห็น สร้างความเจ็บปวด ทรมานกลืนน้ำยังลำบาก แลเห็นน้ำตาคลอเบ้าก็น่าเวทนามาก
กระผมก็ได้แต่สงสาร ไม่รู้จะทำเช่นไร คืนนั้นกระผมเลยกรองน้ำใส่ขวด แล้วอฐิษฐานจิตใส่ความปราถนาดี ใส่ความตั้งใจดี ขอให้น้ำเป็นยาช่วยรักษา จากบุญที่เคยกระทำมาและขณะที่นั่งสมาธิอยู่ขณะนี้
รุ่งเช้าจึงมอบให้ท่าน เย็นวันนั้นท่านก็บอกว่าหายแล้ว ขอบคุณมาก กระผมก็ถามย้ำอีกที ท่านก็ยืนยันว่าหายจริง
จะเป็นความจริงหรือไม่ กระผมมองว่าคงจะไม่ใช่เรื่องมหัศจรรย์ใด แต่กระผมมองว่าเป็นเรื่องของความปราถนาดี คนที่ได้รับก็รับรู้ได้
กระผมว่าความปราถนาดีเป็นเรื่องที่น่ามหัศจรรย์มากกว่า ที่ควรทำให้เกิดกับทุกคน
ครั้งหนึ่งพี่หมอก็ได้พูดเล่าเรื่องที่เธอไม่ลงรอยกับพ่อของเธอ กระผมทำหน้าที่ได้เพียงรับฟัง และฟังอย่างเข้าใจ ด้วยที่ไม่เหมาะจะแนะนำอะไรเพราะเป็นเรื่องละเอียดอ่อน แค่เข้าใจ น่าจะดีที่สุด และทำได้ในขณะนั้นเนื่องจากเรายังเป็นเด็ก บางคนดูแข็งเพียงเพื่อปกป้องความอ่อนแอที่อยู่ในใจ หรือประสบการณ์ที่เขาเจอ ทำให้ต้องระแวดระวังมากขึ้น เขาไม่ได้เลวร้าย แต่สิ่งรอบข้างกำหนดให้เขาเป็นคนเช่นนั้น เมื่อมีใครสักคนที่เขาวางใจ...ก็ควรเป็นเรา🍃
วันที่จากลา กระผมเห็นน้ำตาที่ปริ่มออกจากดวงตาทั้งสองข้าง กระผมไม่เห็นสายตาที่แข็งกร้าว จึงรู้ว่าหน้าที่กระผมจบลงแล้ว และกระผมก็จะไม่กลับมา สายใยแห่งความเกื้อกูลทางความรู้สึกขาดสะบั้นแล้ว ด้วยรู้ว่าพี่เขามีที่ยึดที่ดีแล้ว นั่นคือธรรมะ ส่วนจะพี่หมอท่านนั้นจะสานต่อหรือไม่ ก็ขึ้นกับความตั้งใจของพี่เขาแล้ว
กระผมได้แต่ยิ้ม...
ท้ายนี้กระผมไม่สามารถกล่าวอ้างคัมภีร์ใด เพื่อให้สิ่งที่กระทำให้น่าเชื่อถือ ไม่มีมนตราใดที่วิเศษหยิบยื่นให้ มีก็เพียงความปราถนาดีเล่าสู่กันฟัง..และชวนลองตั้งใจทำอย่างคนที่ไม่อิดออด มันเป็นความเสียดายถ้าคำสอนดีๆที่สวยงามจะปรากฏอยู่ในหนังสือในฐานะปรัชญาที่ไม่มีใครปฏิบัติได้จริง
การปลูกต้นแสร้งว่า....ยังใช้งานได้เสมอ
แสร้งทำ โดยไม่ต้องเชื่อ
วันต่อวัน..เวลาต่อเวลา
เมื่อกฏแห่งความเคยชินบังเกิด
ตอนนั้นคงไม่ต้องมีใครบังคับให้เชื่อ
เป็นคำท้าทายที่เอาปรัชญามาลองทำ
มากกว่าจะวางไว้บนหิ้งชั้นหรือในตั่งตู้ แม้กระทั่งในตู้BD ที่หลายคนผู้มีความรู้ชวนเชิญอ่านให้ซาบซึ้ง
แล้วรอการจางของหมึกหรือถูกลบไปตามกาลเวลา
แต่..ไม่มีผู้รับรอง..ปรัชญานั้นเลย🍃
photograph by little walk_. 14/01/2020
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
