ปรัชญาของ คาลิล ยิบราน (ตอนที่ 5)
ผมพยายามเขียนทุกวันอย่างที่ตั้งใจไว้ แต่รอรวบรวมให้ได้สัก 3-4 บท แล้วค่อยโพสต์ บางครั้งเขียนตั้งไว้ก่อน แล้วกลับมาอ่านอีกทีนั่งลบใหม่ก็มี ตอนนี้ก็น่าจะประมาณครึ่งเล่มแล้ว เชิญอ่านต่อได้เลยครับ
[17]
“ มีแต่คนสัตย์ซื่อ
ที่เชื่อถือความจริงใจ ”
ตามบทข้างต้น คนเป็นเช่นไรก็จะเชื่อถือเช่นนั้น
คนดีก็จะเชื่อถือว่าการทำดีแล้วมีความสุข
คนชั่วก็จะเชื่อถือว่าการทำชั่วนั้นแหละที่สร้างความสุขให้แก่เขา
แล้วระบบความคิดของคนเราเป็นแบบไหน ลองมาดูกันครับ
คนขี้โกง ไร้ซื่อ ไม่ถือสัตย์ มักไม่เชื่อถือความจริงใจของคนอื่น โดยคิดว่าคนอื่นเป็นเช่นตัวเอง แล้วเช่นนี้จะมีความจริงใจได้อย่างไร
ส่วนคนที่ถือความสัตย์จริง ไม่คดโกง เชื่อถือในความจริงใจของคนอื่น และเชื่อว่าคนอื่นจะจริงใจต่อเขา แบบนี้มักได้ความสบายใจมากกว่าที่ต้องค่อยระแวงคนอื่นตลอดเวลา
ในสังคมหลักการอยู่ร่วมกันข้อหนึ่ง คือ “สัจจะ”
สัจจะ คือ ความจริง ลองคิดสภาพว่าเราเป็นคนที่เชื่อถือไม่ได้ดูสิ จะพูดจะทำอะไรก็ไม่มีคนเชื่อ แบบนี้แล้วเราก็อยู่ลำบากในสังคม
เป็นที่เข้าใจกันดีว่าความจริงใจนั้นหายากในยุคสมัยนี้ มีการข่าวการโกง เบี้ยว หักหลัง แทงกันข้างหลัง เพื่อนฆ่าเพื่อน หลอกลวง ...
จนมีคนบอกว่า ”สังคมนี้อยู่ยากขึ้นทุกวัน”
อย่างน้อยๆ ก็ให้เราเป็นคนสัตย์ซื่อที่มีความจริงใจดู เริ่มจากตัวเรา แต่ไม่ใช่เชื่อถือคนอื่นไปหมดทุกเรื่องให้มองความจริงของเขาให้พบ
[18]
“ ล้มเหลวเพราะหน้าบาง
ดีกว่าสำเร็จอย่างหน้าด้าน “
สิ่งสำคัญน่าจะอยู่ตรงที่วิธีการที่จะก้าวไปสู่เป้าหมายอันเป็นความสำเร็จนั้น ตรงนี้แหละที่จะทำให้ความสำเร็จของเรามันน่าละอายหรือน่าภาคภูมิใจ
หรือประสบการณ์ที่ได้รับจากความล้มเหลว หรือความสำเร็จ
ความสำเร็จนั้นใครๆก็ต้องการ แต่การได้ความสำเร็จแบบไร้เกียรติ ไม่ใช่สิ่งที่น่าภูมิใจ ต่อให้ได้อยู่บนยอดนั้นคุณก็รักษามันไม่ได้อยู่ดี
เป็นที่รู้กันดีในสุภาษิตไทย “ฆ่าน้อง ฟ้องนาย ขายเพื่อน”, “แทงข้างหลัง”
บทนี้จึงไม่ต้องอธิบายอะไรให้มากความ ว่าเราอยากเป็นคนแบบไหน “ หน้าบาง หรือ หน้าด้าน “
[19]
“ ปิดหูปิดตาใช้ปัญญาคิด
จะเข้าใจชีวิตอย่างถ่องแท้ ”
ท่านคาลิล ยิบราน เคยว่าไว้
“ ถ้าอยากจะเห็นภูเขา จงไต่ขึ้นไปบนยอดเขา
อยากเห็นยอดเขาจงขึ้นไปเหนือเมฆ แต่หากเข้าใจเมฆ จงปิดตาลงแล้วคิด “
ทุกอย่างที่เราได้เห็นได้ยิน อย่าคิดว่าเราจะต้องเข้าใจ มีหลายเรื่องไปที่เราเห็นและได้ยินอยู่บ่อยๆ แต่เราไม่เข้าใจ เพราะเราเห็นก็สักแต่ว่าเห็นฟังก็สักแต่ว่าฟัง ไม่มีอะไรลึกซึ้งไปกว่านั้นขาดการพินิจพิจารณาอย่างถ่องแท้ ท่านคาลิล ยิบราน จึงบอกให้ปิดตาลงแล้วหัดคิดเสียบ้าง อย่าเอาแต่ดู ให้มากนัก เพราะยิ่งดูก็จะยิ่งไม่เข้าใจ ยิ่งดูยิ่งห่างไกลความเป็นจริงไปเรื่อยๆ
หยุดเสียเถิด ปิดตาลงเสียบ้าง ปิดหูลงเสียบ้าง แล้วอยู่กับความรู้สึกของตัวเอง ศึกษาตัวเองให้เข้าใจ ล้วงลงไปให้ทั่วถึงดวงใจดูชิว่า
ทำไมเราจึงโลภ ทำไมจึงโกรธ ทำไมจึงหลงงมงายพิจารณาดูเถิด!
ชีวิตที่ดีดดิ้นไปวันหนึ่งๆนั้นมันเป็นอย่างไร? มีอะไรที่เป็นความก้าวหน้าบ้าง มีอะไรดีขึ้นบ้างไหม? มีความสำเร็จอย่างไร และที่ว่ามีความสำเร็จนั้นเราสำเร็จในเรื่องอะไร?
หากเหนื่อยมากวิธีการที่ดีที่สุด คือ “หยุดพัก” แล้วลองสำรวจตัวเอง
ชีวิตไม่ใช่เรื่องง่าย อย่างน้อยๆให้เราเข้าใจชีวิตเสียบ้าง ความสุขที่ค่อยตามหาคงไม่ใช่เรื่องยากเย็นอะไร
[20]
“ คนอ่อนน้อมถ่อมตน คือ คนดีที่แท้จริง ”
ท่านคาลิล เรียกร้องให้คนเรา รู้จักอ่อนน้อมถ่อมตนไม่ให้โอ้อวดตนเอง อย่าคิดว่าตนเองดี แต่ให้คิดว่าตนเองนั้นเลว ไม่ได้ด้วิเศษอะไรเลย ท่านบอกว่า
“คนที่คิดว่าตนเองเลว คนนั้นแหละ คือ คนดีที่แท้จริง”
เมื่อเรารู้ว่าตัวเองนั้นเป็นคนเลว ลองพิจารณาแยกแยะดูว่าตัวเองนั้นเลวเรื่องอะไรบ้าง
โมโหง่าย ใจร้อน เจ้าอารมณ์ เราก็ความเข้าใจ รู้สึกตัว มีสติ ทุกครั้งที่เป็นคนเลวขึ้นมาก็เตือนสติตัวเองไว้ ความเลวนั้นจะเบาบางลงไปเอง
การที่เราคิดว่าเราเป็นคนเลว ย่อมมีโอกาสปรับปรุงตนเองให้ดีขึ้น ๆ และดีจนถึงที่สุด แต่ถ้าเราคิดว่า เราดีอยู่แล้วอยู่เรื่อยๆ ย่อมไม่ปรับปรุงตนเองจนในที่สุดก็เป็นคนเลว
บางเรื่องที่เราคิดว่าเรารู้ดี ก็ไม่ใช่เรื่องจำเป็นที่ต้องโอ้อวด รอจังหวะเวลาที่เหมาะสมค่อยแสดงฝีมือ
สุดท้าย คนที่อ่อนน้อมถ่อมตนเป็นบุคคลที่เสน่ห์
ลองเอาไปฝึกกันดูนะครับ
แล้วพบกันใหม่ในตอนต่อไปครับ
อย่ากดติดตามเป็นกำลังให้ด้วยนะครับ
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
