ยุธิษฐิระ ผู้ไม่หวั่นไหว
มหาภารตะ วาระที่ 1
-
"ยุติธรรม คือหัวใจในการเป็นผู้นำ"
ยุธิษฐิระ พี่ชายใหญ่แห่งเหล่าพี่น้องปาณฑพ กำเนิดขึ้นด้วยพระนางกุนตีได้รับพรจากฤาษีทุรวาสอันเป็นเหตุให้ มีติ๊ดชึ่งกันกับพระธรรมเทพ คนไทยเรียก พระยม เกิดเป็นเจ้าชายแห่งกรุงหัสตินาปุระ ทางพฤตินัยเป็นลูกเทพ แต่นิตินัยแล้ว ยุธิษฐิระ คือ บุตรคนแรกจากทั้งหมด 5 คนของท้าวปาณฑุผู้ล่วงลับ บิดาอดีตกษัตริย์ผู้ละทิ้งบัลลังก์เพื่อปลีกวิเวกครองชีวิตร่วมกับมเหสีกุนตี
--
ยุธิษฐิระ เติบโตขึ้นมาพร้อมคุณสมบัติสำคัญที่ไม่มีใครเทียบได้ อันสืบทอดมาตามดีเอ็นเอของผู้เป็นบิดาทางสายเลือด เทพผู้ทรงความยุติธรรมสูงสุดบนโลกมนุษย์ คือ ความตรงแหน่ว หนักแน่นในสัจจะและศรัทธา ตามคติของขัตติยะราชตระกูลแห่งดินแดนชมพูทวีป
---
ก็ด้วยคุณสมบัติอันหาใดเปรียบนี้เองเหล่าน้องทั้ง 4 จึงยกหน้าที่ในการเป็นผู้นำและตัดสินใจเรื่องสำคัญให้แก่พี่ชายใหญ่องค์นี้ แม้การตัดสินใจแต่ละครั้งจะพาความเดือดร้อนเข้าขั้น ฉิบหาย มาหลายที คำของพี่นั้น น้องย่อมปฎิบัติตามไม่สงสัย แม้การเล่นพนันสกาเดิมพันเอาบ้านเอาเมืองไม่พอ เอาน้อง เอาเมียเดิมพันด้วยอีก จนแพ้ยับ ต้องออกเดินทางจากบ้านจากเมือง ตามผลของเดิมพันอันพ่ายแพ้ ถึงขนาดนี้เหล่าน้องนุ่งพร้อมหญิงอันเป็นที่รักก็ยังเชื่อใจ ไม่แม้แต่จะตัดพ้อต่อว่าการกระทำของพี่และผัวแม้แต่น้อย
----
สาเหตุเพราะเชื่อในการกระทำอันมั่นคงไม่หวั่นไหว แม้ผลที่เกิดจะก่อความลำบากยากเข็ญเพียงใดก็ตาม การตัดสินใจที่ให้ธรรมเป็นเครื่องยุติล้วนเป็นสิ่งเด็ดขาดที่สุดให้ผู้ตามได้เดินอย่างมั่นใจ
แม้วาระสุดท้ายที่ตัดสินใจละทิ้งเกียรติยศแห่งฐานันดรกษัตริย์ ออกเดินทางสู่สถานะสูงสุดแห่งชีวิต เหล่าพี่น้องพร้อมด้วยมเหสีก็ออกติดตามเดินทางร่วมกันเป็นครั้งสุดท้าย
-----
จนถึงช่วงเวลาที่ผู้ติดตามอันเป็นที่รักต้องสิ้นชีวิตไปทีละคน เหลือเพียงตัวเองกับสุนัขตัวหนึ่งที่ติดตามมาด้วย บนเส้นทางสู่ยอดเขาพระสุเมร เมื่อพระอินทร์เสด็จมาต้อนรับพร้อมแจ้งข่าวดีว่า "ยูขึ้นไปเลย จะได้ขึ้นสวรรค์ทั้งที่ยังมีชีวิตอยู่ แต่หมาต้องอยู่นี่นะจ๊ะ สวรรค์ไม่มีที่สำหรับสัตว์เลี้ยง" ยุธิษฐิระคนดีโดยสันดานย่อมไม่ยอมเป็นแน่แท้ คุณหมาจึงกลายร่างเป็น พ่อ...พระธรรมเทพ ซะเฉย ๆ และแจ้งลูกชายด้วยตัวเองว่า "ผ่าน ผ่านการทดสอบแล้วมายซัน เชิญขึ้นสวรรค์ได้"
------
พ่อพระมาเกิดจึงเดินต่อไปพร้อมหวังว่าจะได้พบเหล่าน้องและเมียอันเป็นที่รักที่ล่วงหน้าขึ้นสวรรค์กันมาก่อน แต่จนแล้วจนรอด แม่งก็ไม่เจอใครเลย แถมบรรยากาศยังแย่ลง ทึมทึบและมืดมัว มีแต่กลิ่นคาวเลือดและซากศพ ว่ากันซื่อ ๆ นี่คือ นรก หาใช่สวรรค์ไม่ ครั้นพอคิดจะกลับตัว ก็ได้ยินเสียงร้องอันคุ้นเคย "นั่นมันเสียงน้องชายทั้งสี่ และเมียรักเทราปตี รวมทั้งกรรณะนี่" แน่นอนคนอย่างยุธิษฐิระย่อมไม่คิดทิ้งใครไว้ข้างหลัง จึงประกาศกร้าวว่าไม่ขอไปสวรรค์และจะขออยู่กับเหล่าพี่น้องและภรรยาที่นี่ เพราะว่าที่ที่มีบุคคลอันเป็นที่รักของตนนี้แหละ คือ สวรรค์ แล้ว
-------
ทันใดนั้นแสงก็ปรากฏสว่างขึ้นมา พร้อมการปรากฏกายของ พระอินทร์อีกครั้ง พร้อมกับเฉลยว่า สิ่งที่เห็นไม่ใช่สิ่งที่เป็น มันคือมายา "ทุกคนรอ ยู อยู่บนสวรรค์ จงสละซึ่งสภาวะมนุษย์เข้าสู่ทิพยสภาวะเสีย" แล้วยุธิษฐิระผู้นำอันหนักแน่นในคุณธรรมก็พบกับทุกคนที่รอคอยเค้าอยู่.....
เป็นวาระสุดท้ายอันแสน ยุติธรรม ของชายผู้ไม่เคยไหวหวั่นให้ความมืดมน
--------
ยุธิษฐิระ คือ ผู้นำในอุดมคติ มีน้องชายและกัลยาณมิตรช่วยงานทั้งหลายอย่างเต็มใจไร้ซึ่งความสงสัย ที่แน่นอนว่าหายังไงก็ไม่มีวันพบเจอ แต่หากเราได้ความยุติธรรมเพียงเศษเสี้ยวจาก ชายผู้ไม่ไหวหวั่นในสมรภูมิผู้นี้ นำไปแบ่งให้กับผู้นำที่ยืนอยู่ที่นั่นสักน้อยนึง คงมั่นใจได้บ้างว่าความวุ่นวายทั้งหลายอันเกิดขึ้นจากกระบวนการยุติธรรมที่ขาดความยุติธรรมแท้ จะสามารถพาบ้านเมืองเข้าสู่สภาวะพ้นจากขุมนรกมาอยู่บนดินสักหน่อย
และคงไม่หวังไปสู่สวรรค์เพราะทุกคนต้องหาทางไปเอาเอง
---------
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
