น้ำใจในสังคมเมือง
งดงาม..
..วันนี้ มีโอกาสได้นั่งรถเมล์ ปอ.48..ได้นั่งจริงๆ เพราะไม่ได้ยืน..
..มองไปรอบตัวเท่าที่มุมมองของสายตาจะมองเห็น..เอ่อ..ทุกคนก้มหน้าก้มตาเล่นโทรศัพท์ในมือ..ทั้งๆ ที่มากับเพื่อนๆ..ก่อนขึ้นรถเมล์เห็นพูดคุย หัวเราะร่วน..พอขึ้นรถปุ๊บ เหมือนสับสวิชต์ เปลี่ยนโหมดกันเลยเชียว..
..น้องผู้ชายแต่งตัวนักศึกษาคนหนึ่ง..ก็ไม่แตกต่างจากคนอื่นๆ เลย..คงถือคติ..เข้าเมืองตาหลิ่ว ต้องหลิ่วตาตาม..อาการเดียวกันเลย..นั่งตัวตรง ตามองต่ำ มือซ้ายถือโทรศัพท์ นิ้วมือขวาสัมผ้สหน้าจอไปมา..ท่าเดียว ตั้งแต่ขึ้นรถ จนลงรถ..
..เมื่อรถเคลื่อนออกจากป้ายรถเมล์..คุณป้าผู้โดยสารก็เห็นกระเป๋าสตางค์ตกอยู่ที่พื้น เป็นของน้องผู้ชายนักศึกษาคนนั้นเอง..จึงยื่นกระเป๋าสตางค์ให้กับคุณน้ากระเป๋ารถเมล์และบอกว่า น้องผู้ชายที่เพิ่งลงรถไปทำตกไว้..
..บังเอิญ หรือโชคดี..ก็ไม่รู้ได้ เป็นจังหวะที่รถติดพอดี..รถติดใกล้กับสะพานลอย..ติดนานพอที่น้องผู้ชายเดินมาถึงสะพานลอย..คุณป้าตะโกนบอกคุณน้ากระเป๋ารถเมล์ และคุณลุงคนขับว่า น้องคนนั้นไง ที่ทำกระเป๋าสตางค์ตก..
..คุณลุงคนขับบีบแตรเสียงดัง..เพื่อเรียกน้องผู้ชาย..คุณน้ากระเป๋ารถเมล์ ยื่นกระเป๋าสตางค์ให้น้องผู้ชาย..วินาทีนั้น..รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของทุกคน โดยเฉพาะของน้องผู้ชาย คุณน้ากระเป๋ารถเมล์ คุณลุงคนขับ และคุณป้าผู้โดยสารที่เก็บกระเป๋าสตางค์ได้..
..เหตุการณ์นี้จะไม่เกิดขึ้นเลย..หากน้องผู้ชายคนนั้น มีสติสักนิด..ไม่มัวพะวงกับโทรศัพท์ในมือ จนไม่ใส่ใจสิ่งอื่น จนเกือบทำให้ตัวเองเดือดร้อน..
..ขอบคุณคนไทยที่ยังมีน้ำใจต่อคนในสังคม..
..สังคมเมืองหลวง ก็ยังมีความงดงามอยู่ไม่น้อยเลย..
--Paky Ratree
.
📌ผ่านไป 5 ปี ฉันยังคิดถึงเหตุการณ์นี้ และฉันกลับมาเขียนเรื่องนี้ใหม่ เป็นอีกเวอร์ชั่นหนึ่ง
อ่านฉนับใหม่ได้ที่นึ่ 👇
- 10
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
