DREAMGIRLS. .....
มาทักทายวันอาทิตย์ด้วยเรื่องเบาๆมั่งดีกว่า
...เมื่อวานแถวร้านน้ำไม่ไหลเพราะมีการปรับปรุงท่อประปา ก็เลยได้นอนดูหนังอยู่บ้าน แล้วก็เจอฟรีทีวีช่องหนังเอาเรื่อง Dreamgirls นี่แหละมาฉาย
ปกติผมไม่ชอบหนังเพลงเท่าไหร่ แต่ได้ยินเพลงประกอบเป็นเพลง Blues ก็เลยลองนั่งดู
...ปรากฎว่าดูจนจบเลย 555
ผมไม่ใช่เซียนหนัง เลยไม่อยากวิจารณ์เนื้อเรื่องหรือบทอะไรมาก แต่ที่จะเขียนคือการแสดงและดนตรีของคนผิวสีนี่แหละ
ในเรื่อง เพลงประกอบ จะเป็นไปตามไทม์ไลน์ของโลกดนตรีในความเป็นจริงคือ...
ช่วงแรกๆจะเป็นเพลงที่มีกลิ่นอายแบบ Blues จ๋าเลย เป็นเพลงแบบคนดำแท้ๆ มีกลิ่นบิ๊กแบนด์แบบ Dizzy Jazz (แจ็สแบบคนดำมีเครื่องเป่าเยอะๆนิยมเล่นบนเรือล่องแม่น้ำมิสซิสซิปปี้ในยุค 40-50)
ช่วงกลางๆ จะออกเป็นโทนเพลง Soul ที่มีกลิ่น Bluse หนักๆ
ช่วงท้ายเรื่องจะเป็นดนตรีที่ใกล้เคียง Rhythm & Blues ปัจจุบันผสมกับเพลงแบบละคร Bordway ซึ่งฟังแล้วอลังการดี
...ดนตรีประกอบถือว่าทำได้ยอดเยี่ยมมาก สำหรับคนชอบฟังเพลงไม่ควรพลาดเรื่องนี้ด้วยประการทั้งปวง
ผมเองปกติไม่ชอบฟังเพลง R&B สมัยใหม่ แต่กับของเก่าผมนี่ชอบเอามากๆ ยิ่งเพลง Blues แท้ๆนี่ยิ่งชอบ
ผมว่าดนตรีของคนดำ มัน... เปี่ยมพลังอ่ะนะ แล้วก็ไม่มีใครทำได้แบบพวกเขา แม้แต่คนขาวก็เหอะ
ยิ่งเพลงกระป๋องแบบเอเซีย เกาหลี ญี่ปุ่นนี่ยิ่งไม่สามารถเอาไปเทียบได้เลย
Nobody ของ Wondergirls ก๋องแก๋งไปทันทีเมื่อเทียบกับการแสดงแบบต้นฉบับ
มันอาจเป็นพรสวรรค์ของพวกเขาเอง ที่ทำให้มีสรีระเหมาะกับการร้องเพลง เล่นดนตรีมากกว่าทุกเผ่าพันธุ์บนโลกก็ได้
หนำซ้ำในการสื่อความรู้สึกออกมา ก็ทำได้"อิ่ม" และสื่อได้อย่างสุดยอดกว่ามนุษย์จำพวกอื่น ซะด้วย
...พูดแบบจารจ์เฉลิมชัย ก็ต้องบอกว่า "มันมีพลังงงงง"แบบเสียงสูงๆนั่นแหละ...
ส่วนตัวเวลาผมดูคนขาวหรือคนเอเซียเล่นเพลงคนดำ ผมจะขำนะ คือ มันไม่ใช่อ่ะ ขนาดยอดมือกีตาร์Blues ขาวอย่าง Eric Clapton ผมยังว่ามันไม่ใช่เลย
"The GOD" Eric Clapton เหมือนจะ Blues แต่ก็ยังไม่ใช่
...ยิ่งถ้าเป็นฝั่งเอเซียที่ชอบยกตัวเองเป็น R & B หรือ Hiphop นี่ยิ่งตลก ดูมันก๋องแก๋ง ไงพิกลก็ไม่รู้
...ทั้งไม่ใช่และไม่ได้เรื่องเอาซะเลย
ยิ่งเวลาดูนักร้องเอเซีย ร้อง improvise เลียนแบบคนดำนะ บางทีผมต้องขำเลย คือ มันไม่ใช่อ่ะ คุณทำไม่ได้ อย่าดีกว่า
ผมว่าดนตรีคนดำมันไม่มีความเป็นสากลเท่าไหร่ จริงอยู่ที่ใครๆก็เล่นโน้ตหรือจังหวะแบบนั้นได้ แต่เล่นออกมา ยังไงมันก็ไม่ใช่
...ในฐานะมือกีตาร์คนนึง ผมเล่นได้นะ แบบBlues เนี่ย แต่ก็รู้สึกว่ามันไม่ดีและไม่ใช่ ขนาดกางโน๊ตเล่นเลยน่ะนะ
ผมเคยคุยกับมือกีตาร์เก่งๆมีชื่อเสียง หลายท่าน เขาก็พูดแบบนี้เหมือนกัน
มันแปลก เพราะเพลงประเภทอื่น โน๊ตเดียวกัน มันจะให้ความรู้สึกไม่ต่างกันมาก แต่กับเพลงคนดำมันจะต่างกันมากจริงๆ มันเหมือนกับว่ามันถูกสร้างเพื่อพวกเขาโดยเฉพาะอะไรแบบนั้น
...ไม่เรียกพรสวรรค์จะให้เรียกอะไรล่ะ....
หนังค่อนข้างยาว ผมนั่งดูแบบไม่ง่วงเลย เต็มอิ่มกับเพลงและโชว์ในหนังมาก จนไม่ค่อยสนใจเนื้อเรื่องเท่าไหร่
เพิ่งมารู้ตอนหาข้อมูลจะเขียนเพจนี่แหละว่า หนังที่สร้างมีพื้นฐานเรื่องจริงของ Motown record ค่ายเพลงยักษ์ใหญ่ในยุค 70 โดยนางเอกที่แสดงโดย Beyonce' นั้น เป็นการสวมบทของ Diana Ross นักร้องหญิงผู้โด่งดังในอดีต และตัววง The Dreams ในเรื่องก็ล้อมาจากวง Supremesในเรื่องจริง และตัวเนื้อเรื่องเองก็เคยเล่นเป็นละครเวทีอย่างแพร่หลายมานานแล้วตั้งแต่ยุค 80
(ใครสนในรายละเอียด อ่านได้ตามลิ้งค์นี้ครับ https://th.m.wikipedia.org/wiki/ดรีมเกิร์ลส )
Diana Ross เรื่องราวของเธอพื้นฐานของหนังเรื่องนี้
โดยรวมคือเป็นหนังดีที่แนะนำให้คนชอบฟังเพลงแบบคนดำดูครับ เราจะเห็นพัฒนาการของตัวดนตรีแบบคนดำกว่าจะมาเป็นเพลงป็อปทุกวันนี้ด้วย คุ้มค่ากับการดูครับ
...แค่โชว์เพลง One night only ในเรื่องเพลงเดียวก็ควรดูแล้วล่ะ ลองหาดูกันนะครับ
One night only จากในเรื่องลองฟังกันดู https://youtu.be/-Nl-vZuy0Q8
..นี่ผมจะไปหามาเก็บไว้เหมือนกัน แต่ยังไม่รู้รูปแบบไหนดี
...อ้อ Beyonce' เล่นเรื่องนี้สวยมาก ใครว่าคนดำไม่สวย มาค่อยกันดีกว่า 😁😁😁😁
ใครว่าคนดำไม่สวย Beyonce' สวยนะ😁
ปล. คนส่วนมากจะมองว่าคนฟัง rock หรือ Heavy metals อย่างผมจะเหยียดผิว แต่ความจริงตรงข้ามเลยครับ เพลงrock นั้นมีพื้นฐานมาจาก Blues คนฟังร็อคส่วนใหญ่จึงมักฟังบูลส์คนดำเป็นปกติ ไม่เหยียดผิวแน่นอน
...ส่วนพวก skin head ที่เป็นร็อคเหยียดผิว ส่วนมากจะเป็น neo nazi ครับ ปล่อยมันบ้าไปเหอะ มันหลุดโลกไปแล้วล่ะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
