ทฤษฎี การดำเนินชีวิตแบบ จรเข้ ?!!🐊
ในแอฟริกา หนองน้ำ คือชีวิต หากขาดน้ำนี้แล้ว สิ่งมีชีวิตในป่าทุ่งหญ้าไม่สามารถอยู่ได้ แต่หนองน้ำแห่งชีวิต อาจเป็นหนองน้ำแห่งความตายได้เช่นกัน เพราะผู้ล่า มักซุ่มรออยู่ สปริงบ็อค สัตว์มีลักษณะคล้ายกวาง (คิดว่านะ ) เขาแหลมเป็นเกลียว ต้องมากินน้ำที่หนองน้ำทุกวัน เพื่อประทังชีวิตในช่วงฤดูแล้ง หนองน้ำเมื่อเข้าสู่ฤดูแล้ง ก็แห้งขอด กลายเป็นที่อยู่ของสัตว์นานาชนิด ทั้งที่ไม่ถูกกันแต่ก็ต้องมาอยู่รวมกัน เพราะน้ำแห้งและตื้นเขินขึ้นทุกวัน ทุกตัวต่างรอให้ฤดูฝนย่างกรายเข้ามาอีกครั้ง
จรเข้ สัตว์เลื้อยคลานตัวมหึมา ที่เราจะมาคุยกันในวันนี้ก็อาศัยอยู่ที่หนองน้ำแห่งนี้ด้วยเช่นกัน พวกมันอยู่กันเป็นฝูง เป็นก๊ก เป็นเหล่า แยกกัน แต่ทุกกลุ่มต้องมีบอสใหญ่… เข้าเรื่องเลยละกัน พรรณามาหนึ่งย่อหน้าแล้ว(ฮา) สังคมของจรเข้ เป็นการปกครองระบบ อาญาสิทธิราชอย่างแท้จริง จะมีจรเข้เพียงตัวเดียวเท่านั้น ที่เป็นหัวหน้าใหญ่ และได้สิทธิทุกอย่าง ไม่ว่าจะชอบธรรมหรือไม่ก็ตาม พวกจรเข้ตัดสินกันตามขนาด ตัวไหนใหญ่สุดในกลุ่มกำลังมากที่สุด จะได้เป็นผู้นำสูงสุดขององค์กร ผู้นำองค์กรพร้อมที่จะบดขยี้ ผู้ที่บังอาจจะมายึดอำนาจ ตัวรองๆ ระดับรองๆ ก็ต้องปิดบังซ่อนเร้นความต้องการเอาไว้ก่อน รอให้ขนาดโตกว่านี้ก่อน ได้ชิงชัยกันแน่
หัวหน้าใหญ่ได้สิทธิอะไรบ้าง ในหนองน้ำแห่งนี้ มันได้สิทธิที่จะกินก่อนเสมอ หากสมาชิกในแก๊งค์เจอเหยื่อแล้วละก็ มันต้องได้กินก่อนใคร ไม่ว่าจะเป็นเค้กชิ้นโต จากการสัมปทานถนน หนทาง สนามกีฬาประจำหมู่บ้าน มันต้องได้ก่อนเสมอ ฮิปโปน้อย นอนตายอยู่ริมหนองน้ำ แม่มันไม่สามารถช่วยเหลืออะไรได้ อาจเพราะมันเป็นลมแดด หรือ ล้มตายด้วยสาเหตุใดก็ตาม จรเข้หนุ่ม คลานมาด้อมๆ มองๆ อยู่หลายครั้งกะจะงับเอาไปกินใต้น้ำแต่เพียงผู้เดียว แต่สายตาเหลือบไปเห็น “บอสใหญ่” จองมองมา จรเข้หนุ่มถึงกับชะงัก ยิ้มแหย่ๆ แล้วผ่ายมือ ให้ท่านผู้นำ ส่งสัญญานประหนึ่งว่า เชิญก่อนครับนาย เชิญลากไปรับประทานตามสะดวกครับ แม้ไม่พอใจนัก แต่ก็ต้องสะบัดตูดหนี ปล่อยให้นายใหญ่ กระซวกเนื้อลูกฮิปโปน้อยจนหนำใจ ซากที่เหลือจึงตกถึงท้องเหล่าลูกน้องตัวเล็กๆ เป็นลำดับขั้นไป
ใช่ว่าจะพอใจกันทุกตัว จรเข้หนุ่ม หัวเสีย ไม่อยากทนกับสภาพแบบนี้อีกต่อไป เราต้องหาทางเพิ่มขนาดให้ใหญ่กว่านี้ มีกำลังกว่านี้เพื่อจะแย่งตำแหน่งจ่าฝูง เขาเริ่มออกล่าด้วยตัวเองลำพัง ตัวเดียว… ปกติจรเข้จะไม่ล่าตามลำพัง เพราะโอกาสพลาดจะสูง มักจะอยู่กับเป็นฝูงเพื่อล่าวัวป่าที่ลงมากินน้ำ อีกอยากคือจรเข้จำเป็นต้องพึ่งตัวอื่นเพื่อกระชากเนื้อของสัตว์ใหญ่ออกจากกัน (จรเข้มันกัดและกระชากในแนวขนานได้เท่านั้น) แต่มันจำเป็นเพื่อไม่ให้ตัวอื่นแย่งเอาอาหารไป
สปริงบ็อคหนุ่ม ยืนกินน้ำอยู่ข้างสระอย่างกล้าๆกลัวๆ มันรู้ดีว่าการออกมากินน้ำในหนองน้ำนี้อันตราย มีผู้ล่าอยู่มากมายไม่ว่าจะบนบก(สิงโต) หรือในน้ำ(จรเข้) แต่ความกระหาย ก็ทำให้มันจำเป็นต้องลงมากินน้ำ ปกติ สปริงบ็อคจะลงมากินน้ำเป็นผู้เพื่อความปลอดภัย โดยหากตัวไหนเห็นอันตรายก็จะแจ้งให้ตัวอื่นหนีไป แต่วันนี้สปริงบ็อคหนุ่มมาเพียงลำพัง
สปริงบ็อค
จรเข้หนุ่ม ดำน้ำมาอย่างเงียบๆ มันมุดตัวลงใต้โคลนเพื่อไม่ให้สปริงบ็อคหนุ่มรู้ตัว มองจากใต้น้ำด้านล่าง สังเกตุการกระเพื่อมของน้ำ เป็นสัญญานให้รู้ว่า มีเหยื่อมารอมันแล้วอยู่ตรงหน้า
สปริงบ็อค ก็เช่นกัน มันเองก็พอจะรู้ตัวว่าอาจจะมีนักล่า มันระวังตัว!! จรเข้หนุ่มใจร้อนเกินไป มันกระโจนทันที่ พลาด มันพลาดแล้ว สปริงบ็อคกระโดนหนีทันที ไม่มีโอกาสครั้งที่สองสำหรับ สปริงบ็อคตัวนี้ มันใจร้อนเกินไป เหยื่อหนีไปได้ เหยื่อยังไม่ตายใจ ยังไม่เนียนพอ สิงโตไม่วิ่งไล่กระต่ายทันทีที่มันเห็น มันจะค่อยๆ ย่องไป ตะคลุบในเสี้ยววินาที นิ่งสยบความเคลื่อนไหว แยบยล
จรเข้หนุ่มได้เรียนรู้แล้ว ขณะที่จรเข้ตัวอื่นๆ หากินง่ายกว่านั้น เมื่อหนองน้ำแห้งขอด ปลาย่อมมาอยู่รวมกัน แต่จรเข้จะจับปลานั้นไม่ง่ายเท่าไร มันต้องอาศัยตัวช่วย นกกระเรียน นกกระเรียนและนกน้ำอื่นๆ ออกมาหาปลาในหนองน้ำ หน้าแล้งน้ำแห้งขอด มันง่ายที่จะจับปลาเล็กๆ กิน เมื่อนกต้อนปลา ปลาก็จะหนี เข้ามาที่ปากของจรเข้ พวกมันไม่ต้องทำอะไรมาก แค่นอนอ้าปาก รอปลาที่ตกใจ หนีจากนกน้ำมา กระโดดเข้าปากตนเอง สบาย ถ้าไม่ได้ประโยชน์ร่วมกันเช่นนี้ ตัวที่จะตายคงไม่แคล้วนกกระเรียน ผลประโยชน์ไม่เข้าใครออกใคร แม้จะเป็นศัตรูกัน คู่แข่งทางการค้า หากมีประโยชน์ร่วมกันแล้ว ก็พร้อมจะจับมือ ใส่หน้ากากเข้าหากัน หากมีโอกาสเมื่อใค ค่อยแว้งกัดกัน เหมือนนิยายอิงประวัติศาสตร์จีน อย่างสามก๊กนั้นไงเล่า เล่าปี่ โจโฉ ซุนกวน ล้วนเคยเป็นมิตรและศัตรู ต่างกรรม ต่างวาระกันไป การเมืองก็เป็นเช่นนี้แล
โอกาสอีกครั้งมาถึงแล้ว จรเข้หนุ่มเห็น สปริงบ็อคอีกตัว ลงมากินน้ำ ไม่ คราวนี้ไม่ มันใจเย็นลง ค่อยๆ ทำอย่างเคย ดำลงไป มุดใต้โคลน เหมือนเคย สปริงบ็อคสาวมาด้วยอีกตัว แต่มันไม่ได้กินน้ำ มันมาเล็มหญ้า ที่ริมหนอง สปริงบ๊อคหนุ่มก้มลงดื่มน้ำช้าๆ ระมัดระวังตัวเหมือนทุกครั้งแต่ครั้งนี้ มันสนใจแม่สาวสปริงบ็อคที่ยืนเล็มหญ้าอยู่ใกล้ๆ สมาธิมันลดลง มันดื่มๆ และถอยหลังหนีหลายครั้ง หลายครา แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น มันวางใจ มันดื่มอยู่นาน นานจนกระทั่งนาทีสุดท้ายของชีวิต จรเข้หนุ่มกระโจนขึ้นทันทีที่ของสปริงบ็อคผู้โชคร้ายย้ำเท้าติดโคลน มันดึงเท้าไม่ทัน ชล่าใจเกินไป ขามันพันกัน จรเข้หนุ่มงับที่เขาของสปริงบ็อค กระชากลงมาอย่างแรง สปริงบ็อคมีโอกาสหนี จรเข้หนุ่มปล่อยขากรรไกร เพื่อจะงับอีกครั้ง แต่ช้าเกินไป มันถูกงับเข้าที่ลำตัว ถูกดึงลงไปในน้ำเพื่อให้จมน้ำตาย สปริงบ็อคหนุ่มไม่มีแรงพอจะหนีอีกต่อไป จรเข้หนุ่มกระหยิ่มใจ มื้อนี้เสร็จเราแน่นอน จรเข้ไม่ได้มีตัวเดียวในหนอง ลูกน้องผู้ภัคดี ของบอสใหญ่ เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด พวกมันทั้งกลุ่ม รุมแย่ง ซากสปริงบ็อคผู้โชคร้าย ตัวเดียวหรือจะสู่หมาหมู่ ( จรเข้หมู่) เหยื่อของมันหลุดจากปาก
เจเข้กลุ่มนี้คุมเชิงอยู่ นายใหญ่กำลังคลานเข้ามา กัดซากเหยื่อยที่มันไม่ได้หามาได้ บิดตัวเพื่อแยกเหยื่อเป็นชิ้นๆ กลืนลงท้อง ซากที่เหลือจากอิ่มแล้ว ให้แก่ลูกน้องคนอื่นๆ จรเข้หนุ่มได้แต่นั่งมอง (หรือว่าหมอบดี ไม่น่าจะนั่งได้นะ) ตาละห่อย …
อ่านต่อ part หน้านะ
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
