# ต้นไม้ของคุณปู่
ความท้าทายเป็นสิ่งที่ทำให้ชีวิตน่าสนใจ
แต่การเอาชนะมันให้ได้ เป็นสิ่งที่ทำให้ชีวิตมีความหมาย อ่านเรื่องราวต่อไปนี้แล้วคุณจะเข้าใจ
บุคคต้นแบบ
รูบี้ วาริงสัน เด็กชายวัยแปดขวบ ที่กำลังนั่งอยู่ในรถด้วยความตื่นเต้น เนื่องจาก เขาจะได้ไปพบกับคุณปู่ ผู้เป็นที่รัก และเป็นต้นแบบให้กับเขา ซึ่งทันทีที่ไปถึง รูบี้ ก็รีบวิ่งเข้าไปนั่งที่ตักปู่ของเขา
จากนั้นก็พูดขึ้นมาว่า “เมื่อผมโตขึ้น ผมอยากจะประสบความสำเร็จให้ได้มาก ๆ อย่างคุณปู่ฮ่ะ คุณปู่ช่วยแนะนำผมหน่อยได้ไหม”
เมื่อได้ฟังเช่นนั้น คุณปู่ ก็ได้แต่ยิ้มแล้วพยักหน้าตอบรับ พร้อมทั้งจับมือหลานชายตัวน้อย แล้วพาเดินไปที่เรือนเพาะชำที่อยู่ในสวนหลังบ้าน
เริ่มต้นจากสวน
หลังจากที่เข้าไปด้านใน คุณปู่ก็ก้มลงไปหยิบต้นกล้าเล็ก ๆ ที่อยู่ในกระถางขึ้นมาสองต้น แล้วคุณปู่ จึงค่อย ๆ พูดกับ รูบี้ มาว่า
“ปู่จะให้หนึ่งต้นกับหลานสำหรับนำไปปลูกไว้ที่กลางสนามหญ้าหลังบ้าน ส่วนอีกต้นเราจะปลูกมันไว้ในเรือนเพาะชำแห้งนี้ ปลูกไว้ในหม้อเก่า ๆ ใบที่ปู่กำลังถืออยู่ในมือ” หลังจากที่ทั้งสอง ช่วยกันปลูกต้นไม้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว
คำถาม
คุณปู่ ก็ถาม รูบี้ ขึ้นมาว่า “ หลานคิดว่า ในอนาคตต้นไหนจะเติบโตได้มากที่สุด” คุณปู่ ถามด้วยแววตาที่เฝ้ารอคำตอบจากหลานชายส่วน
รูบี้ ที่ได้ฟังเช่นนั้น เขาก็ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจึงตอบคุณปู่ของเขาไปว่า “ต้นไม้ที่อยู่ในหม้อฮ่ะ เพราะมันได้รับการการปกป้อง แล้วก็ดูท่าทางปลอดภัยด้วย ในขณะที่อีกต้นต้องไปอยู่กลางแดดที่ร้อน
อีกทั้งยังต้องเจอกับพายุ และสภาพอากาศที่เลวร้ายต่าง ๆ อีกมากมาย” เด็กชายพูดพร้อมทำท่าทางตื่นตกใจ
นึกคิด
เมื่อได้ฟังหลานชายพูดแบบนั้น คุณปู่ จึงทำท่าทางหยักไหล่แล้วพูดต่อไปว่า “งั้นเดียวเรามารอดูกันนะ”
หลังจากนั้น คุณปู่ก็เฝ้าดูแลต้นไม้ทั้งสองต้นเป็นอย่างดี จนกระทั่งหลายปีผ่านไป รูบี้ ก็เติมโตขึ้นจนเข้าเรียนในระดับชั้นมหาวิทยาลัย
เขาจึงขอให้แม่พาเขากลับไปเยี่ยมคุณปู่อีกครั้ง ซึ่งทันทีที่ไปถึง รูบี้ ก็เดินตรงเข้ามาหาคุณปู่ ด้วยสีหน้าที่ จริงจัง พร้อมทั้งพูดกับคุณปู่ของเขาไปว่า “ ตั้งแต่ตอนผมเป็นเด็ก ทำไมคุณปู่ไม่เคยตอบคำถามที่ผมเคยถามคุณปู่ไปครับ ว่าผมจะประสบความสำเร็จแบบคุณปู่ได้ยังไง”
ผิดหวัง
ทันทีที่ได้ฟังเช่นนั้น คุณปู่ จึงค่อย ๆ เอื้อมมือไปจับที่แขนของหลานชาย แล้วพาเขาเดินไปที่สวนหลังบ้านอีกครั้ง
จึงทำให้ รูบี้ ได้พบกับต้นไม้ที่สูงตระหง่านอยู่กลางสวน ซึ่งเป็นต้นเดียวกันกับที่คุณปู่และเขาร่วมกันปลูกไว้ในวันที่เขาเริ่มตั้งคำถามกับคุณปู่ในวัยเด็กนั้นเอง
คุณปู่ จึงถาม รูบี้ ไปว่า “หลานเคยเห็นต้นไม้ในบ้าน ต้นไหนที่ใหญ่กว่าต้นนี้ไหม”
มุมมองใหม่
ทันทีที่เสียงคุณปู่ สิ้นสุดลง รูบี้ ก็พูดสวนขึ้นมาในทันทีว่า “ไม่ครับ แต่...แต่มันไม่สมเหตุ สมผลเลยนะครับคุณปู่ที่มันจะโตได้ขนาดนี้”
คุณปู่จึงยิ้มแล้วพูดว่า “ใช่ มันไม่สมเหตุ สมผล แต่ก็เพราะต้นไม้ต้นนี้ผ่านความท้าทาย ผ่านมรสุม รวมไปถึงฤดูกาล ต่าง ๆ มามากมาย
มันจึงคุ้มค่า ที่จะแพร่กระจายรากให้ยึดเกาะ และแพร่กระจายกิ่งก้านสาขาออกไปอย่างอิสระเพื่อให้ต้นของมันยังยืนหยัดสวยงามอยู่ได้ยังไงล่ะ”
ความงามที่ยั่งยืน
แล้วคุณปู่ ก็พูดต่อไปว่า “หลานจงจำสิ่งนี้ไว้ให้ดีนะ แล้วหลานจะประสบความสำเร็จได้อย่างแน่นอน แต่หากวันใดหลานเผลอเลือกตัวเลือกที่ปลอดภัยมากจนเกินไป มันก็อาจส่งผลให้ตลอดชีวิตของหลาน
เติบโตได้ช้า หรืออาจไม่เติบโตเลย และแน่นอนว่าหากเป็นแบบนั้น หลานก็จะไม่มีวันที่จะเป็นในแบบที่หลานอยากจะเป็นได้ เหมือนกับต้นไม้ที่อยู่ในหม้อเก่าใบนั้นไงหล่ะ
จะโตแต่ก็ไม่โต
ฉะนั้นหลานจงยินดีที่จะก้าวเดินออกไปเผชิญหน้ากับโลกที่แสนกว้างใหญ่และแสนอันตรายใบนี้ เพราะสิ่งเหล่านั้นจะหล่อหลอมให้หลานไปสู่ความสำเร็จที่ตั้งใจไว้ได้อย่างมั่นคงและแข็งแรง”
เมื่อได้ฟังเช่นนั้น รูบี้ จึงเงยหน้าขึ้นไปมองต้นไม้ที่สูงใหญ่ของเขา พร้อมทั้ง สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วจึงพนักหน้าตอบรับปู่ ไปพร้อมกับแววตาที่เป็นประกาย และด้วยความเชื่อมั่นในสิ่งที่ปู่ของเขาพูดมาอย่างสุดหัวใจ
ดังที่ Helen Keller กล่าวไว้ว่า “ การเลี่ยงที่จะเผชิญกับความเสี่ยงในระยะยาวนั้น ไม่ได้ดีไปกว่าการเผชิญหน้ากับมันในตอนนี้เลยแม้แต่น้อย”
แปลและเรียบเรียงโดยเรื่องเล่าจากดาวนี้
ที่มา:
อ่านบทความเรื่องเล่าจากดาวนี้เพิ่มเติมได้ที่
หากชื่นชอบก็อย่าลืมกด Like กด Share เพื่อเป็นกำลังใจให้กันด้วยนะคะ สามารถแชร์แนวคิด มุมมองดีๆได้ใน Comments นี้เลย 😄
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
