พระอริยสงฆ์ ปฏิบัติจิตมาจนชั่วชีวิต แต่ถ้าเทียบกับเราแล้ว. ปฏิบัติ ได้เพียง ครั้งเดียว ยังมีฤทธิ์ ขนาดนี้...ก่อนที่ผมจะฝึกจิตเข้าสมาธิได้ญาญวิเศษ ได้ผ่านอะไรมาบ้าง...
ความยากจนความทุกข์เกิดจากเรา ใช้เงินไม่เป็น
มวยม้าภาชี นารี กีฬาบัตรการพนัน เราเล่นหมด
ทางชั่วเราลงไปเกลือกกลั้วหมด รวมทั้งเหล้า บุหรี่ขัดสนจนวิ่งยืมเงินญาติ เพื่อน เอาหมด ความทุกข์เกิด
เราไม่โทษตัวเอง เราโทษ พระโทษเจ้า โทษโชคชะตา ฟ้าลิขิต จิตเริ่มวิปริต เที่ยวจนสว่าง เดินเตะถังขยะ พระมาบิณฑบาตร องค์เดียว ก็เดินเข้าไปดึงคอจีวรพระ เขย่าๆๆ พระตกใจบาตรแทบร่วง
รถตุ๊กๆมารับพระขึ้นนั่ง ยังเข้าไปผลักโยกจะให้ รถตุ๊กๆ คว่ำ โยกซ้ายขวาสุดแรงเกือบคว่ำก็ไม่คว่ำ คนขับตุ๊กๆนั่งเข้าที่พลขับอยู่ ดัวโยนไปโยนมา แต่. ทั้งพระทั้งคนขับตุ๊กๆไม่ยอมส่งเสียงอะไรเลย จนสตาร์ทรถ ขับออกไป
ในจิตใจอันต่ำช้าของผม โทษ ศาสนา กล่าวหาว่า
การนับถือพุทธ ทำให้จน ทำไมคนคริสในยุโรปจึงรวยกว่าเรา จึงปราถนาว่า พรุ่งนี้จะเข้าโบสถคริส
เปลี่ยนศาสนามันซะเลย
คืนนั้น ตอนเลิกงานผมได้เข้าไปหาเพื่อนในห้องอาหารฝรั่ง ที่ปิดประตูทางเข้าแล้ว เดินไปนั่งโต็ะอาหาร เห็นมีหนังสือ โลกทิพย์วางอยู่ พลิกดูเจอหน้า สมาธิวิปัสนา การพิสูจน์แก่นแท้ของศาสนาพุทธ เป็นวิทยาศาตร์จับต้องได้ ทดลองทำดูได้
ในหนังสือนั้นสอนการนั่งสมาธิ เพื่อให้ได้ญาญ ผมอ่านจนจบ ไม่อยู่คุยกับเพื่อน รีบเดินไปเข้าออฟฟิส เวลานั้น ห้าทุ่ม ออกเวรกะบ่ายปรกติกลับบ้านนานแล้ว แต่ยังไม่กลับ ขอพิสูจน์ความจริงก่อน
ผมจุดธูปสามดอก อฐิษฐานจิต ว่าถ้าพระพุทธเจ้ามีจริง และศาสนาพุทธดีจริง ก็ขอให้นั่งสมาธิได้ในคืนนี้ ถ้าไม่ได้ พรุ่งนี้จะเดินเข้าโบสถคริสทันที
ปักธูปไว้นอกออฟฟิสเดินเข้าห้องปิดไฟ นั่งขัดสมาสบนพื้นห้อง เท้าขวาทับขาซ้าย หงายมือขวาทับมือซ้าย วางบนตัก นั่งตัวตรง หายใจเข้าพุทธ หายใจออกโธ จับความรู้สึกตรงจุดเดียว คือปลายจมูก
เพียงไม่นาน เกิดแสงประหลาดสีเขียวมาเกาะบนปลายจมูก ผมจ้องมองแสงนั้นไม่ละสายตา ขณะนั้นรู้สึกว่าร่างผมทั้งร่างหนาทึบแข็งปานคอนกรีต และใหญ่ขึ้น จิตบอกว่านั้นคือความหนาของกิเลส
จิตเริ่มมีพลังผลักดันความหนาของกิเลสให้แตกทลายหายไปหมด จิตเริ่มเบาแสงสีเขียว ขยายตัวกว้างออกจนพ้นสายตา ตัวลอยขึ้นไปอยู่บนท้องฟ้า สูงสุดและ กว้างจนไม่มีขอบเขต มีแต่แสง
สว่างนวล มองไม่เห็นตัวเอง ไม่มีร่างมีแต่ดวงจิต จิตเริ่มปล่อยวาง ไม่ยึดติดไดๆในโลก
จิตเกิดปิติ มีความสุขชนิดหาอะไรมาเปรียบไม่ได้
ดีใจสุขใจจนน้ำตาไหลพราก จากนั้นละความสุขความยินดีนั้นทั้งหมด เหลือแต่จิตบริสุทธิ์ล้วนๆ
เป็นจิตที่นิ่งสงบสว่างอยู่นานนับเวลาไม่ได้ จนได้เวลาที่จิต ถอนออกเอง กลับเข้าสู่ร่างกายปรติ
แต่ไม่ปรกติ ลืมตาขึ้น ยังอยู่ในท่านั่ง สายตาเหลือบไปเห็นมดเดินเป็นแถวได้อย่างชัดเจน ในที่มืด เพราะยังไม่ได้เปิดไฟ..เปิดไฟ. หยิบหนังสือบนโต๊ะพลิกอ่านเกือบหมดเล่ม พอปิดหนังสือ จิดบอกตัวเองว่าจำตัวหนังสือได้หมดทุกตัวอักษร จนรู้สึก อัศจรรย์ใจ แปลกอีกอย่าง การเคลื่อนไหวไม่ว่าจะทำอะไร เดิน หยิบบของจิตจะกำกับรู้ตัวหมดทุกขณะไม่เผลอแม้ขณะจิต
จากนั้นก็กลับบ้าน จิตจะสอนธรรมะออกมาเองตลอดเวลา แม้ยืนคอยรถเมล์ เห็นผู้หญิงหากินกลางคืนแต่งตัวโป้ จิตก็แจกแจงเป็นธรรมะ ไม่เกิดอาการกำหนัดเหลืออยู่เลย วันรุ่งขึ้นพี่ชายโทรมาบอก แม่ผ่าตัดมะเร็งมดลูกนอนอยู่โรงพยาบาล
ผมไปเยี่ยมแม่ ขณะนั้น พยาบาลไม่อยู่ แม่ร้องครวญครางปวดแผลผ่าตัด ผมรีบเอามือวางบนท้องน้อยแม่ แล้วเพ่งจิตอธิฐานให้หายปวด แม่หยุดร้อง และยังพูดว่า ลูก ทำยังไงแม่หายปวดสนิทเลย
พอกลับไปทำงาน เดินผ่านลิฟท์ ก็ต้องถอยหลังกลับ เพราะนัยตามองทะลุลิฟท์หนาเกือบคืบผ่านประตูเหล็กเข้าไป มองเห็นคนข้างใน ประตูใสเหมือนแก้ว หญิงที่ยืนอยู่ในชุดกุ๊กสีขาว คือคนที่ชอบคุยกันประจำ และสนิทกัน พอประตูลิฟท์เปิด ก็คือคนคนนั้นจริงๆ แปลกใจตัวเอง ว่า เอ๊ะ มองทะลุสิ่งปิดบังที่เป็นเหล็กหนาได้ขนาดนี้เชียวหรือ
ขอบคุณเจ้าของภาพ
วันต่อมา กุ๊กผู้หญิงเบเกอรี่ เป็น อิสลาม ป่วยนานเพราะขาอักเสบลาจนเชพบอกถ้าไม่มาทำงานจะไล่ออก อย่างน้อยใช้ไม้เท้าค้ำยันมานั่งปั้นขนมปังก็ยังดี ผมเข้าไปเยี่ยมดูอาการ เธอเดินเองไม่ได้ถ้าไม่ใช้ไม้เท้า จะปวดมาก เธอนั่งบนพื้นห้องกำลังปั้นขนมปังอยู่ ผมถามว่าพกตลับยาหม่องมาไหม
เธอพยักหน้าว่าเอามา ผมเอ่ยปากขอ
รับตลับยาหม่องมานั่งขัดสมาสทำจิตเป็นสมาธิวางยาหม่องบนฝ่ามือรวบรวมเพ่งสมาธิลงไปในยาหม่อง สักอึดใจส่งให้ แล้วบอกให้ทาซะเลยตอนนี้ เธอทำตาม เธอทายาหม่องตรงที่ปวด สักครู่เธอทดลองลุกขึ้นยืนโดยไม่มีไม้เท้า
เธอยืนได้ เธอร้องบอกอย่างลิงโลด หายปวดแล้ว หายปวดแล้ว ทำได้ไง แล้วเธอก็เดินออกไปร้องบอกเพื่อนๆ แปลกใจกันเป็นการใหญ่
อีกอาทิตย์หนึ่งต่อมา ผมนิมิตเห็นแผ่นดินไหวที่กรุงเทพ เห็นตึกดุสิตกับพระรูปทรงม้าโยกเอนเข้าหากัน ผมมั่นใจจึงไปเดินบอกเพื่อนทุกคนว่า ให้ระวัง จะมีแผ่นดินไหวเกิดขึ้น ทุกคนตอกกลับมาว่าจะบ้าเหรอ ไม่เคยเกิดแผ่นดินไหวในปรเทศไทย แล้วก็เป็นจริงไม่เกินสามวัน ตึกสั่นไหว อุปกรณ์แขวนบนผนังแกว่งไปแกว่งมา จนทุกคนต้องวิ่งหนีออกนอกตึก เรื่องนี้เกิดขึ้นจริงที่กรุงเทพไปหาดูเอาในกูเกิ้ลว่าปีพศอะไร
และนิมิตที่ช่วยคนรอดตาย ผมนิมิตซ้ำๆว่ามีสาวขี่มอไซด่ ลื่นล้มตรงหน้ารถเก๋งของผม นอนหงายผมยาวสยาย จนรถเก๋งของผมเบรคล้อเหยียบเส้นผม แล้วเพียงสามวันก็เป็นจริงตามนั้น บุญนะถ้าไม่นิมิตเตือนล่วงหน้า ได้เกิดการตายขึ้น แต่เธอรอด เพราะระวังตลอดเวลา
ยังมีนิมิตอื่นๆอีกแต่จะเล่าโดยย่อเพื่อไม่ให้ยาวเกินไป ของหน้าบ้านเพื่อนบ้านหาย ห้องตรงข้ามโทษว่ามีการขโมยไป แล้วทะเลาะกันจะตบตี มีคนห้าม ผมนิมิตเห็นของที่หาย ถูกคนเตะกระเด็นเข้าใต้ถุนโดยไม่ตั้งใจ แล้วที่หาไม่เจอเพราะลมพัดหนังสือพิมพ์ปลิวมาปิดไว้ ผมไปบอกเขาจึงคืนดีและขอโทษกัน
เกิดเรื่องที่ผมเสียใจยิ่งกว่าถูกขโมยลอ๊อตเตอรี่พันล้านไป !!??
คืนนั้นวันเงินเดือนออก ทุกคนมีเงินเดือนอยู่ในกระเป๋าอุ่นๆ ที่ห้องอาหารฝรั่งที่เคยมานั่งอ่านหนังสือโลกทิพย์ ที่โต๊ะเดียวกัน งานเลิก ประตูห้องถูกปิด แต่คราวนี้ปิดหมดทั้งประตูหน้าประตูหลัง โดยยังไม่รู้ว่าปิดทำไม กุ๊กชายที่นั่งโซฟาติดกับๆผมล้วงแผ่นกระดาษไฮโลกางบนโต๊ะมีจานกกระเบื้อง เท่าฝ่ามือ มีลูกเต๋าสามเม็ดแล้วเอาถ้วยกระเบื้องเล็กๆครอบปิดลูกเต๋า เพื่อนชายเด็กเสิรฟอีกสี่คนมานั่งลุมล้อม
กาสิโนขนาดย่อมๆเริ่มเปิดบริการแล้ว ไฮโลผมก็เคยเล่นหมดตูดมานักแล้ว คราวนี้เจออีก แต่ไม่อยากเล่น เพราะการได้ญาญสมาธิ ทำให้กิเลสหายไปเกือบหมด ผมไม่เล่น. เพียงนั่งดูเขาเฉยๆ คนแทงแทงผิดมากกว่าแทงถูก
ขณะที่ผมจ้องถ้วยกระเบื้องทีปิดครอบลูกเต๋า อยู่ๆถ้วยลูกเต๋าใสขึ้นใสขึ้น จนมองทะลุปรุโปร่งเหมือนไม่มีถ้วยครอบอยู่ จนเห็นแต้มที่ต้องการจะแทงอย่างชัดเจน วิญญาญผีการพนันเข้าสิงผมเข้าให้แล้ว รออะไรอยู่ ผมวางแบ๊งค์ร้อย ที่ช่องให้แทงตามแต้มที่ตาเห็น พอเจ้ามือเปิดถ้วย ก็ต้องจ่ายให้ ผม หนึ่งร้อยได้รับจ่ายมาถึงหกร้อย ไม่น้อยเลย
ผมแทงถูกทุกเที่ยว ถูกไปสามตาแล้วเพื่อนไม่สงสัยเลย และไม่แทงตามด้วย เจ้ามือชักรวน เขย่าถ้วยให้ลูกเต๋าวิ่งพล่าน ตัวผมจะได้หูเพี้ยนฟังไม่ออกจะได้แทงผิดบ้าง แต่ผมก็ยังแทงถูกอยู่ดี จนกระทั่งเจ้ามือเหงื่อแตก มือไม้สั่น เป็นเจ้าเข้าสุดท้ายแล้วเจ้ามือก็หมดตัว
เจ้ามือพูดปากคอสั่น ตานี้เป็นตาสุดท้ายแล้วเพราะ เงินหมด พลัน ถ้วยไฮโลที่ใสอยู่ดีๆ เร่ิมมีสีขุ่น แล้วหนาทึบจนมองเห็นลูกเต๋าไม่ชัด พอถ้วยไฮโลเปิด เจ้ามือก็หยิบแบ๊งร้อยไปเพราะผมแทงผิด
เจ้ามือหยิบกลับไปเรื่อยๆ เจ้ามือมีสีหน้าแช่มชื่นขึ้น จนถึงใบสุดท้ายที่ผมกินเขามา แต่เพราะอะไรเมื่อถ้วยทึบปิดสนิทมองอะไรไม่เห็น ทำไมผมไม่ยอมเลิก ก็เพราะผีพนันเข้าสิง จึงยอมแพ้ไม่ได้ ที่นักพนันหมดตัวก็เพราะแรงกรรมตัวนี้แหละ คือ ยอมแพ้ไม่ได้ แล้วเงินหนึ่งร้อยบาทจากน้ำพักนำ้แรงจากการทำงานมาทั้งเดือนก็หลุดลอยไป
ยังโชคดีที่พลังบุญจากการได้ญาญสมาธิ ได้ดลจิตดลใจให้เลิกเล่น
ต่อแต่นั้นมาพลังจิตและฤทธิ์วิเศษที่ได้มาก็หมดไป
ได้มีโอกาศพบพระอรหันต์ท่านเป็นพระป่าที่สำเร็จจิต ได้ญาญสมาบัติขั้นสูง ท่านมีตาทิพย์รู้อดีตอนาคต โดยแค่ลืมตามองไปในอากาศท่านก็รู้เห็นหมดทุกอย่าง แม่นยำไม่เคยผิดเพี้ยน ผมถามท่านว่า ฤทธิ์ผมหายไปและปฏิบัติจะให้ได้กลับมาใหม่ พยามมาสิบกว่าปีแล้วครับ ไม่เคยกลับมาอีกเลย
ท่านมองไปในอากาศ แล้วหัวเราะ แล้วตอบว่า หึหึ ก็โยมเอาไปใช้ในทางอกุศล จึงเสื่อมแล้วพอโยมทำสมาธิไม่กลับมาน่าจะพยายามต่อไป เพราะเศษความมีฤทธิ์ยังพอเหลืออยู่บ้าง แต่โยมเปลี่ยนไป
ฝึกเล่นสะกดจิต ด้วยเศษฤทธิจากญาญสมาธิที่เหลืออยู่ทำให้ฝึกสะกดจิตได้สำเร็จ บังคับจิตคนได้
ผมถามท่านว่าเมื่อผมเลิกเล่นสะกดจิตเพราะเกือบทำให้คนตาย ..พอมีทางทำให้สมาธิกลับมาใหม่
ได้ไหมครับ ท่านตอบ ต้องเปลี่ยนไปฝึกเพ่งกสินแทนก็จะได้สมาธิจิตกลับมาเพราะคนที่ฝึกสะกดจิต จะเป็นปฏิปักกับการทำสมาธิวิปัสนา(ตรงที่เกือบทำให้คนตาย. !!?? ถ้าท่านสนใจ ให้ท่านไปอ่านได้ที่ โพส "พลังจิต มีอยู่จริง เราสร้างได้ " ที่ผมเขียนลงไว้ในเพจนี้ครับ )
เพ่งกสิน ยุ่งยากผมไม่ชอบจึงยังไม่ได้ลงมือฝึกตามที่ท่านแนะนำ หาดูได้ในกูเกิล..การฝึก กสิน
- 6
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
