“คลุมถุงชน ชีวิตคู่ที่ไม่ได้เลือกของหนุ่ม-สาวอินเดีย”
ถ้าพูดถึงเรื่องราวความรัก หลายคนคงอยากมีชีวิตคู่ที่เกิดขึ้นจากความตกลงปลงใจระหว่างคนสองคน สำหรับบางประเทศชีวิตคู่อาจไม่ได้เริ่มต้นจากความรัก แต่เกิดขึ้นจากความตกลงปลงใจกันระหว่างคน 2 ครอบครัว และอินเดียก็เป็นประเทศหนึ่งที่พ่อแม่นิยมหาคู่ให้ลูก
เหตุผลที่อยู่ดี ๆ ผมเขียนเรื่องนี้ขึ้นมาก็เพราะแอบมีคนมาถามว่าทำไมคนอินเดียถึงยอมให้คลุมถุงชน มันคงยากที่จะอธิบาย แต่ผมอยากแชร์ประสบการณ์ส่วนตัว คือผมมีเพื่อน 2 คนที่เขาเป็นคู่รักกันขอใช้ชื่อแฝงว่า เอ และบี นะครับ
ผมเคยถามเอว่า “ในอินเดียเนี่ยเขาเปิดโอกาสให้ลูกชายลูกสาวเลือกคู่ครองได้ด้วยตัวเองบ้างไหม”
เอตอบผมแบบไม่ลังเลว่า “มีนะ แต่ก็ขึ้นกับว่าคู่ครองที่เราหามามีความเหมาะสมแค่ไหน”
“คือในอินเดียรักกันอย่างเดียวไม่พอ แต่ต้องเหมาะสมกันด้วยฐานะ วรรณะ และการศึกษาด้วย”
ผมถามเขาต่อว่า “แล้วแกอยากมีความรักแบบไหนวะ”
เอตอบแบบตรงไปตรงมาว่า “ก็คงอยากอยู่กับบีแบบนี้ อยากอยู่ด้วยกัน”
ผมเลยถามแทรกว่า “เอ้าแล้วพ่อแม่แกจะยอมไหม”
เขาตอบผมกลับว่า “พูดตรง ๆ ยังไม่รู้เลย แต่แอบรู้ ๆ จากพี่ชายว่าพ่อแม่กำลังหาคู่ให้อยู่หลังเรียนจบกลับบ้าน”
ฟังไปผมก็โพล่งคำถามแย่ ๆ ออกไปแบบไม่รู้ตัว “ถ้าพ่อแม่เลือกคู่ให้จริง แกจะเลิกกับบีเลยหรอ”
เอคิดครู่หนึ่ง “ก็คงต้องเป็นอย่างนั้น เพราะยังไงพ่อแม่ก็คงเลือกคนดี ๆ มาให้เรา และฉันก็คงไม่อยากโดนครอบครัวตัดขาดหลอกนะ” ผมอึ้งไปครู่ใหญ่
เอเหมือนรู้ว่าผมงง เลยพูดต่อว่า “บีก็คงต้องทำเหมือนกันถ้าพ่อแม่เลือกคู่มาให้แต่งแล้ว ถึงจุดนึงเราก็ต้องปฏิบัติหน้าที่ที่มีต่อครอบครัว พวกเราเป็นสังคมใหญ่นะ ครอบครัวมันสำคัญมาก ไม่เชื่อลองไปเปิดหนังสือพิมพ์วันอาทิตย์ดูสิ คอลัมน์หาคู่มีให้เห็นดาษดื่น พ่อแม่ประกาศหาลูกเขย ลูกสะใภ้ กำหนดคุณสมบัติมากมาย หลังจากนั้นเขาก็นัดดูตัวกัน”
ผมถามเขาต่อว่า “แล้วแกรับได้หรอกับการคลุมถุงชนพวกนี้”
เขาตอบว่า “มันก็ไม่เชิงคลุมถุงชนนะ เพราะผู้ใหญ่จะให้โอกาสเราได้รู้จักกันก่อน แต่บางพื้นที่โชคร้ายหน่อย บ่าว-สาวเจอกันในวันแต่งงานเลย แกลองไปหาดูคลิปงานแต่งอินเดียดูสิ ไม่มีเจ้าบ่าวเจ้าสาวยิ้มกันสักคน มีแต่คนรอบข้างยินดีกับพวกเขา”
เอพูดเสริมอีกว่า “สมัยนี้ดีขึ้นแล้วนะ แต่ก่อนเขาจับแต่งงานกันตั้งแต่เล็ก ๆ ดูอย่างไอเชอร์ร่าดิ บ้านมันจับคู่ให้ตั้งแต่อายุ 14” เชอร์ร่าเป็นหนุ่มร่างเล็กจากราชสถาน เพื่อนร่วมชั้นผู้มาจากชุมชนที่มีประเพณีการคลุมถุงชนให้เด็ก ทำให้เชอร์ร่ามักถูกล้อเสมอว่ามีลูกและเมียอยู่ที่บ้าน
ก่อนจะแยกย้ายระหว่างนั่งจิบชาหน้าหอพัก ผมถามเขาแบบตรงไปตรงมาว่า “แล้วทำไมทั้งแกและบีถึงตัดสินใจคบกันเป็นแฟนละ ในเมื่อแกและบีก็รู้อยู่เต็มอกว่าที่บ้านจะจับคลุมถุงชน”
เอตอบแบบไม่คิดว่า “ก็คงเหมือนทุกคนแหละมั้ง ใครๆ ก็อยากมีช่วงชีวิตให้คบ และช่วงนึงที่สำคัญก็คือความรัก อย่างน้อยเราก็ได้รู้ว่าความรักมันเป็นยังไง แม้เราจะต้องจากลากันในอนาคตก็ตาม” ผมอึ้งไปคู่ใหญ่ก่อนเอโบกมือลาเพื่อเดินไปหาบีที่อยู่อีกหอ
เวลาพูดเรื่องคลุมถุงชนในอินเดีย บทสนทนาระหว่างผมกับเอจะวนเวียนแบบนี้อยู่ในหัวเสมอ ทั้งเอและบีต้องคอยปกปิดความรักไม่ให้ที่บ้านรับรู้ แต่ใจลึก ๆ ผมก็แอบหวังว่าทั้งคู่จะได้ลงเอยชีวิตด้วยการแต่งงานกัน
ท้ายนี้สำหรับคำถามที่ถามเข้ามาว่าทำไมคนอินเดียถึงยังยอมให้มีการคลุมถุงชนอยู่ บทสนทนาข้างบนนี้คงตอบคำถามได้ไม่มากก็น้อยนะครับ ที่แน่ ๆ นี่คือความวินเทจหนึ่งของอินเดีย ที่หลายประเทศคงเลิกไปแล้ว
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
